محرومیت سرخپوشان تبریزی، تهدید یا فرصت؟
تراکتورسازی مدل یحیی، همچنان خطرناک و مدعی (گزارش ویژه)
برخلاف تصور تراکتورسازی فصل جدید بحران زده نیست و هنوز می‌تواند در قامت یک مدعی ظاهر شود.
به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، تراکتورسازی تبریز در حالی محیای حضور در فصل هفدهم می‌شود که شرایطش به خاطر محرومیت از دو پنجره نقل و انتقالاتی اخیر بحرانی به نظر می‌رسد و این موضوع باعث نگرانی هواداران پرشور این باشگاه شده است. ولی با بررسی شرایط کنونی تیم در تمرینات و بازی‌های تدارکاتی و همچنین نگاهی به داشته‌های سرخپوشان تبریزی مشخص می‌شود شرایط تراکتورسازی خیلی هم نگران کننده نیست.
شروع خوب و پایان بد در فصل گذشته
تراکتوری‌ها انگیزه زیادی داشتند تا دومین حضور قلعه‌نویی روی نیمکت این تیم منجر به بزرگترین افتخار تاریخ باشگاه یعنی رسیدن به قهرمانی در لیگ برتر شود. سرخپوشان که پیش از این دو بار تا آستانه فتح جام پیش رفته بودند و دستشان از رسیدن به آن کوتاه مانده بود، در نهایت با پرافتخارترین سرمربی لیگ برتر هم نتوانستند به خواسته خود برسند.
تراکتورسازی در نقل و انتقالات فصل گذشته فعال ظاهر شد و سعید مرادی، سهیل صالحی، سینا عشوری، شهرام گودرزی، عارف آقاسی، علیرضا رمضانی، لوسیانو ادینیو، محسن بنگر، محمد نوری، هادی محمدی، کرار جاسم و محمد ابراهیمی را به خدمت گرفت. ضمن اینکه مهدی کیانی، فرزاد حاتمی و مهدی شریفی که نیم فصل گذشته به این تیم پیوسته بودند هم در فصل جدید حضور داشتند. علاوه بر این نفرات، محمد ایران‌پوریان، سعید آقایی، محمدرضا اخباری و خالد شفیعی از بازیکنان مطرحی بودند که تراکتورسازی در اختیار داشت و آنها را حفظ کرد.
تراکتورسازی در آن مقطع چند بازیکن از بختیار رحمانی، آلویز نانگ، آگوستو سزار و شجاع خلیل‌زاده را هم از دست داد ولی همچنان ترکیبی خوف‌ناک و مملو از ستاره در اختیار داشت که با کادرفنی خوش سابقه خود خبر از عزم جدی برای قهرمانی می‌داد ولی مسیر این تیم در فصل شانزدهم صعب‌العبورتر از آنچه بود که به نظر می‌رسید.
ولی افتاد مشکل‌ها
مشکلات تراکتورسازی تغریبا از شروع نیم فصل آغاز شد. سینا عشوری رباط صلیبی پاره کرد و فصل را از دست داد، سروش رفیعی با وجود تلاش‌های زیاد باشگاه برای حفظ او تصمیم گرفت از تبریز برود و از دست دادن این مهره کلیدی زمانی تلخ‌تر شد که مسیر جدی‌ترین رقیب سرخپوشان تبریزی در قهرمانی، یعنی پرسپولیس را در پیش گرفت. انتقالی که کفه ترازوی قهرمانی را بیش از پیش به سمت تیم تهرانی سنگین کرد و امتیازاتی که رفیعی در ادامه برای پرسپولیس کسب کرد گواه این موضوع است.
در همان مقطع و زمانی که تراکتوری‌ها آماده تقویت خود با نفراتی از جمله احمد نوراللهی، امید عالیشاه، هاشم بیک‌زاده و سجاد شهباززاده بودند، خبر محرومیت‌شان از دو پنجره نقل و انتقالات بعدی منتشر شد تا شوک بزرگی به این باشگاه و هوادارانش وارد شود. تراکتوری‌ها علاوه بر محرومیت در جذب بازیکن و از دست دادن 4 بازیکن تازه خریداری شده خود، تا مدت‌ها نگران برگشت نتایج خود در 4 دیداری بودند که از این بازیکنان استفاده کردند.
تراکتورسازی عملا عشوری، رفیعی، عالیشاه، نوراللهی، شهباززاده و بیک‌زاده را از دست داد و بعداً محسن بنگر هم به این جمع اضافه شد و با توجه به عدم توانایی باشگاه در جذب بازیکن جایگزین، دست کادرفنی برای ادامه لیگ خالی شد.
شکست در بازی حیاتی مقابل پرسپولیس هم بیش از پیش به روحیه تیم در نبرد قهرمانی لطمه زد و عملاً تراکتوری‌ها را از کورس خارج کرد.
در این میان بازی عصبی و پر استرس تراکتوری‌ها باعث خشمگین بازی کردن آنها شده بود که آمار کارت قرمز و محرومیت را در این تیم بالا برد. کادرفنی علاوه بر 7 مهره کلیدی که از دست داده بود، در مقاطعی با محرومیت چند بازیکن دیگر خود از جمله نوری، کیانی، کرار، شهرام گوردزی، هادی محمدی، خالد شفیعی و... مواجه شد که باعث شده بود در چند دیدار حساس از بازیکنان در پست‌های غیر تخصصی استفاده شود.
میانگین سنی بالای تراکتورسازان و شرایط ویژه تیم به افت بدنی و فنی چند بازیکن از جمله ادینیو، فرزاد حاتمی و... منجر شد و بازیکنانی مثل محمدرضا اخباری هم در این شرایط با مصدومیت به میدان می‌رفتند تا در نیم فصل دوم فقط ماکتی از تراکتورسازی روان، شناور، هجومی و بی‌رحم نیم فصل اول را شاهد باشیم که حتی در بازی با تیم‌های پاییین جدول هم به مشکل می‌خورد.
فصل در حالی تمام شد که نه تنها تراکتورسازی دیگر رقیب پرسپولیس نبود و این تیم را در گرفتن جشن قهرمانی 3 هفته مانده به پایان لیگ یاری کرد، که حتی قافیه نایب قهرمانی را هم به آبی‌پوشان تهرانی باخت تا قلعه‌نویی برخلاف میل خود پایین‌تر از تیم سابقش و تحت هدایت شاگرد سابقش قرار گیرد.
با این حال یک امید برای تراکتوری‌ها زنده بود و آنهم فینال جام حذفی بود که تصور می‌کردند با فراموشی مشکلات و به کار گیری تمام تلاششان در یک 90 دقیقه مقابل نفت که آنهم در بحران داخلی دست کمی از تراکتورسازی نداشت، می‌توانند پایان خوشی برای یک فصل تلخ رقم بزنند ولی اتفاقات بازی فینال به سمتی رفت که در نهایت شاگردان دایی جام را بالای سر ببرند.
نکته جالب در بازی فینال، گلزنی سجاد شهباززاده‌ای بود که به دلیل محرومیت تراکتور مجبور به فسخ قرارداد با این تیم شده بود و به نفت تهران رفت. شاید اگر تراکتوری‌ها از جذب بازیکن در نیم فصل محروم نبودند، سرنوشت دیگری در لیگ و جام حذفی برایشان رقم می‌خورد ولی همه چیز برای یک خداحافظی تلخ دیگر از سوی قلعه‌نویی با تراکتوری‌ها محیا شده بود.
فصل سخت‌تر در راه است؟
با وجود اینکه اکثر باشگاه‌های بحران زده لیگ برتر در انتظار پایان لیگ بودند تا فصل تلخ برایشان تمام شده و به امید گشایشی در فصل جدید بنشینند، تراکتورسازی می‌دانست مشکلاتش با پایان فصل تمام نمی‌شود و حتی در معرض یک فصل دشوارتر قرار خواهند گرفت. تراکتورسازی از نقل و انتقالات تابستانی هم محروم بود و علاوه بر کادرفنی که پیش از این اعلام جدایی کرده بودند، مشکلات حال حاضر در زمینه بازیکنان به قوت خود باقی خواهد ماند و علاوه بر آن خطر خروج چند مهره هم آنها را تهدید می‌کرد.
پروسه انتخاب سرمربی از میان گزینه‌های مختلف در نهایت به یحیی گل‌محمدی رسید تا سابقه خوب او در کار با جوانان و معرفی پدیده‌های آینده‌دار به لیگ برتر در ذوب‌آهن و امید به تکرارش در تراکتورسازی خبر از یک انتخاب مناسب از سوی مدیران باشگاه در شرایطی بحرانی کنونی می‌داد. تراکتورسازی کار خود را با گل‌محمدی در بستن تیم فصل جدید آغاز کرد.
وقت عمل رسید، غیرتت را نشان بده
تراکتورسازی توانایی جذب بازیکن جدید نداشت و تنها فعالیت نقل و انتقالاتی این باشگاه تمدید قرارداد با بازیکنان کنونی خود بود. محدودیتی که البته نگرانی ایجاد می‌کرد که با توجه به نیاز مبرم باشگاه به حفظ داشته‌هایش، ممکن بود بازیکنان از شرایط سو استفاده کرده و مبالغ نجومی از باشگاه طلب کنند. اتفاقی که در مورد چند بازیکن افتاد و روند تمدید قراردادها به مشکل خورد.
از میان بازیکنان تراکتورسازی، ادینیو و کرار خیلی زود اعلام جدایی کردند و دیگر قصد ادامه کار در تبریز را نداشتند. علاوه بر آنها، قرارداد محمدرضا اخباری، خالد شفیعی، مهدی کیانی، محمد نوری، سعید آقایی، فرزاد حاتمی، محمد ابراهیمی و شهرام گودرزی به پایان رسیده بود و خروج این نفرات می‌توانست بحران تراکتور را جدی‌تر کند.
در این میان محمد نوری و مهدی کیانی به عنوان بزرگترهای تیم خیلی زود قراردادشان را امضا کردند. فرزاد حاتمی هم به محض بازگشت به ایران از تعطیلات با تراکتورسازی تمدید کرد. محمد ابراهیمی هم با وجود اینکه در مقطعی با باشگاه به مشکل خورد و حتی در اینستاگرام خود از هواداران خداحافظی کرد، توافقی که شرط ادامه همکاری فصل دوم در قراردادش بود را با باشگاه انجام داد و ماندنی شد. شهرام گودرزی هم جزو تمدیدی‌ها بود ولی مشکل اصلی در تمدید قرارداد اخباری، شفیعی و سعید آقایی بود.
در این میان مورد اخباری متفاوت بود و این بازیکن برخلاف میل خود مجبور شد به قراردادی که با سایپا داشت پایبند باشد و از جمع تراکتورسازان خارج شد. سعید آقایی و خالد شفیعی ولی در حالی که می‌توانستند در تراکتورسازی بمانند و در شرایط سخت به این تیم کمک کنند، ترجیح دادند به مذاکره با تیم‌های دیگر بپردازند. سعید آقایی با یک مبلغی که گفته می‌شود بالاست به سپاهان رفت و خالد شفیعی هم سر از اف سی سئول کره جنوبی درآورد. تنها بازیکنی که به فهرست تراکتورسازی اضافه شده سینا عشوری است که قراردادش را با این باشگاه ثبت کرد و در تمرینات تیمش هم حاضر می‌شود ولی هنوز پاسخ استعلام فیفا در مورد توانایی اضافه شدن نام او به فهرست اصلی و حضور در ترکیب این تیم به دست باشگاه نرسیده و بلاتکلیف است.
نکته جالب در این میان جدایی بازیکنانی بود که محبوبیت زیادی میان هواداران داشتند و از سوی سکوها لقب با غیرت گرفته بودند ولی برای مثال بازیکنی مثل محمدنوری که به خاطر سابقه کم حضورش در تراکتورسازی محبوبیت زیادی روی سکوها نداشت، اولین بازیکن تمدیدی این تیم بود. شرایط سخت تراکتورسازی در فصل جاری به خوبی نشان از تعصب واقعی بازیکنان به این تیم داشته و دارد.
تراکتورسازی گل‌محمدی، بحران زده یا خطرناک؟
نگاهی به داشته‌های تراکتورسازی نشان می‌دهد این تیم برخلاف تصور آنچنان هم کم‌مهره و بحران زده نیست.
سرخپوشان درون دروازه اخباری را از دست داده و باید یکی از گلرهای دیگرشان را به کار گیرند که با مشکل کمبود تجربه در لیگ برتر مواجهند. اگر گل‌محمدی مشکل این پست را حل کند تا حد زیادی تیمش را از بحران جدا خواهد کرد.
در خط دفاع هم هادی محمدی و محمد ایران پوریان به عنوان دو مدافع کلیدی و شناخته شده که از بهترین‌های خود در این پست در لیگ برتر هستند و در ترکیب اصلی تیمشان در فصل گذشته حضور داشتند، در تیم گل‌محمدی هم فعالیت می‌کنند. محمدرضا مهدیزاده هم نفر دیگری است که فصل گذشته بازی‌های زیادی در ترکیب اصلی قرار داشت و عملکرد قابل قبولی از خودش ارائه داد. جدایی خالد شفیعی در صورتی که با عملکرد خوب مهدیزاده همراه شود در ترکیب تراکتورسازی به چشم نمی‌آید.
در پست دفاع چپ تراکتوری‌ها از نبود سعید آقایی متضرر می‌شوند. شاید این بازیکن را بهترین بازیکن حال حاضر لیگ برتر در دفاع چپ بتوان معرفی کرد. از طرفی محمد نادری که نیم فصل گذشته از تراکتورسازی به نساجی رفته بود به این تیم بازگشته و گفته می‌شود کیفیت فنی بالایی دارد و می‌تواند دغدغه‌های گل‌محمدی را در این پست برطرف کند.
در پست هافبک هم تراکتوری‌ها مهدی کیانی، کلیدی‌ترین مهره خود را همچنان در اختیار دارند. ضمن اینکه سینا عشوری هم با موافقت فیفا به ترکیب این تیم اضافه می‌شود تا زوج موفقی که در این تیم تشکیل داده بودند مجدداً شکل بگیرد.
محمد نوری هم بازیکن با تجربه و کلیدی تراکتورسازی همچنان در این تیم حضور خواهد داشت و می‌تواند مثل فصل گذشته گره‌گشای خط هافبک تیمش باشد. این سه بازیکن می‌توانند در مرکز خط میانی تراکتورسازی در فصل آینده عملکرد خوبی داشته باشند.
خط حمله تراکتورسازی هم با حفظ مهدی شریفی، محمد ابراهیمی و فرزاد حاتمی مثل فصل گذشته به قوت خودش باقی است. تنها نکته منفی جای خالی ادینیو است که فصل گذشته هم انتظارات را برآورده نکرده بود.
جوان‌ها به خط
گل‌محمدی طبق خواسته باشگاه و با علم محرومیت از نقل و انتقالات، توجه زیادی به داشته‌های آکادمی تراکتورسازی دارد و 14 بازیکن را به تمرینات فراخوانده تا از میان آنها 5 نفر را به تیم اصلی بیاورد. علاوه بر این‌ها چند بازیکن جوان از فصل گذشته در تراکتورسازی حضور دارند که کیفیت فنی آنها در تمرینات و دیدارهای تدارکاتی رضایت کادر فنی را جلب کرده است. نصر ازادانی، مسلمی‌پور، فاخر تهامی، طاهران، عارف آقاسی و... از جمله این بازیکنان هستند که می‌توانند پدیده‌های لیگ برتر در فصل جدید باشند.
طاقت بیار رفیق
علاوه بر برنامه‌ریزی خوب تراکتورسازی برای پشت‌سر گذاشتن بحران کنونی، این باشگاه برنامه‌ریزی خاصی روی نقل و انتقالات نیم فصل دارد و از الان خود را آماده باز شدن پنجره تیم در نیم فصل کرده است تا کمبودهای ایجاد شده توسط دو نقل و انتقالات اخیر را جبران کند.
ضمن اینکه خیلی از تیم‌های لیگ برتر در فصول اخیر در نیم فصل اول نتایج ضعیفی گرفته و نیم فصل دوم اوج گرفته‌اند. مثل پرسپولیس فصل پانزدهم و استقلال فصل شانزدهم. تیم‌های گل‌محمدی هم معمولا دچار چنین شرایطی بودند.
اگر یحیی بتواند مشکلات جزئی تیم در چند پست را برطرف کند و از داشته‌هایش هم به نحو مطلوب استفاده کند، با کسب نتایج نسبتاً خوب در نیم صل اول و جذب 5-6 مهره کلیدی در نقل و انتقالات زمستانی برای رفع نواقص تیم می‌تواند تراکتورسازی را همچنان مدعی و بالانشین نگه‌دارد و برای سایر تیم‌ها خطرناک باشد.
ضمن اینکه عبور موفق از بحران فصل کنونی، تراکتورسازی فصل هجدهم را تبدیل به تیمی خواهد کرد که هم بازیکنان با تجربه خوبی در اختیار دارد و هم جوانان کلیدی و با قابلیتی که تبدیل به سرمایه‌های باشگاه خواهند شد. ایجاد چنین ساختار خوبی در تیم به اضافه خریدهای خوب در نیم فصل و فصل آینده نوید ظهور قدرت جدید تراکتورسازی برای فصل هجدهم خواهد بود.
