با بی تدبیری می خواستند توکلی را کنار بزنند
مکاتبه پنهانی برای سرنگونی کرسی بین المللی ایران
گویی در سرشت ما نوشته اند که قدر داشته های مان را در زمان خود ندانیم، بی خیالی پیشه کنیم و تنها به وقت نیاز "کاسه چه کنم چه کنم" به دست گیریم و فریاد مظلومیت مان را به گوش ها برسانیم اما خود کرده را تدبیر نیست.
به گزارش ایلنا، کسب کرسی های اجرایی و تاثیرگذار بین المللی همواره به عنوان یک آرزو و هدف پیش روی دیدگان نخبگان ورزش است و هر کشوری بنا بر استعداد و توان متخصصین خود و دایره نفوذ دیپلماسی ورزشی آنها به دنبال رسیدن به این خواسته بزرگ، امتیاز ساز و اعتبار آور می باشد و با رسیدن به آن تلاشی وسیع برای حفظ کرسی های بدست آمده در دنیا به کار می برند.
امروزه از ورزش در قامت یکی از ارکان تاثیرگذار عصر کنونی یاد می شود و حضور پررنگ بین المللی توسط اسطوره های کارآمد در این عرصه مهم می تواند ثمرات بسیار ارزشمندی را برای کشورمان به ارمغان آورد.
در اختیار داشتن کرسی مهم عضویت هیات رئیسه و ریاست کمیته داوران و قوانین بازی فدراسیون هندبال آسیا و عضویت در همین کمیته در فدراسیون بین المللی هندبال توسط داود توکلی از کشورعزیزمان دلیلی شده بود تا در طی سال های اخیر روند رشد و شکوفایی داوران ایران با الگویی جدید سیر صعودی به خود بگیرد.
داود توکلی نزدیک به دو دهه است که در فدراسیون هندبال آسیا حضوری موثر برای کشورمان دارد، او را در جهان هندبال به عنوان یک صاحب سبک و مدرسی برجسته می شناسند که در 5 قاره جهان و حتی اروپای سردمدار هندبال جهان باارزش ترین کلاسها را تدریس و مدیریت میکند و تنها ١٥٠ کوبل داوری بین المللی و ناظرین بیشماری از تمام دنیا در کلاس آموزش او ارتقا گرفته اند.
در ایران هم از برگزاری اولین کلاس قاره ای داوری در اراک در بهمن ماه ١٣٧٧ گرفته تا اولین دوره همزمان داوری قاره ای و بین المللی (شیراز، خرداد ۱۳۸۰) گرفته تا دو بار حضور موفق داوران بین المللی ایران در هندبال المپیک پکن ٢٠٠٨ و ریو ٢٠١٦ و دهها مسابقات قهرمانی جهان، آسیا و بازیهای آسیایی، ارتقاء داوری ایران در سطح برتر آسیا با به روز رسانی دانش و کیفیت فنی کار آنها طی دهها سمینار پیشرفته داوری و دوره های آموزشی مشترک با ناظرین فنی و مربیان برتر کشور توسط توکلی را بایستی از خاطرات داوری برجسته ثبت شده در هندبال ایران و گامهایی منحصر به فرد در بین فدراسیونهای ورزشی به یادگار دانست.
برگزاری سمینار بزرگی چون دوره ارتقاء بین المللی و قاره ای GRTP یا برنامه جهانی ارتقاء داوران در مهرماه ١٣٩١ در اصفهان، و برپایی مستمر کلاس های آموزشی و حضور اساتید برجسته داخلی و بین المللی داوری و مربیگری، باعث شد تا نه تنها سطح فنی داوران، ناظرین و مربیانمان به سطحی ایده آل برسد بلکه در یک کلام داوری هندبال ایران صاحب کلاسی جهانی و احترامی بی بدیل شد.
از سویی دیگر همراهی و همکاری مدیران هندبال کشور و شاگردان مکتب توکلی در سطح آسیا و جهان از جمله محسن کرباسچی، مجید کلاهدوزان، علیرضا موسویان و چندین داور بین المللی، قاره ای و ملی و نسل جوان داوران آقایان و بانوان کشور نشان از تاثیرگذاری فعالیتهای داود توکلی دارد و همین موضوع سبب شده بود تا داوران نیز به تبع این حجم از تلاش های دلسوزانه و کارساز، انگیزه مضاعفی برای ارتقاء و حضور در عرصه های مهم داخلی و خارجی پیدا کنند.
ما در برهه های مختلف زمانی، قدردان فعالیت نخبگان مان در آوردگاه های ورزشی و در واقع جبهه اول دیپلماسی ورزشی نبوده ایم و نتوانسته ایم حضور نمایندگان مان در رده های عالیه جهانی و آسیایی را از خطر اعمال سلایق شخصی و سوءنظرهای مدیران وقت در امان بداریم.
در این شرایط و درست زمان تغییر و تحول مدیریت فدراسیون هندبال در عین ناباوری همگان، پرده از فعالیتهای پنهانی و حتی مکاتبات رسمی علیه توکلی در کمال بی بصیرتی و القاء اکاذیب به خارج از کشور برداشته شد که این جرم ورزشی جامعه هندبال کشور را در بهت فرو برده است.
عدم پیگیری های لازم جهت حفظ و پاسداشت کرسی داود توکلی در فدراسیونهای بین المللی و آسیایی هندبال باعث شده تا دوباره رخوت و خستگی بر پیشانی نسلی از هندبال کشور رخنه کند که افق روشنی را برای خود ترسیم کرده بودند و داوران مستعد هندبال ایران از ثمرات فعالیت های یک فرد دلسوز، کاردان و متعهد درعرصه بین المللی محروم گردند و زنگ خطر از دست دادن دو کرسی باارزش و تاثیرگذار بین المللی را برای هندبال و ورزش کشورمان به صدا در آورد.
در حال حاضر مدیران ورزشی کشورهای دنیا بر روی داوران همسو با تیمهای ملی خود سرمایه گذاری های کلانی کرده و به رقم خوردن اتفاقاتی بزرگ و مثبت برای آنان می اندیشند. حضور داوران یا ناظرین فنی یک کشور در رقابتهای مهم المپیک و جهانی به غیر از اعتبار فنی، به اهتزاز در آمدن پرچم ملی این ارکان مهم مسابقه را هم به ارمغان می آورد.
اما آیا آنان که خلاف قانون و با بی تدبیری با قصد نابخردانه کنار گذاشتن توکلی ها تیشه بر ریشه وجهه بین المللی ورزش فرود آورده، آیا به این مهم فکر کرده اند که در هندبال ایران عزت و احترام به بزرگان رنگ باخته و قطع به یقین در کوتاه مدت و بلند مدت ضربات جبران ناپذیری را بر پهنه این رشته محبوب و پرهیجان وارد خواهد آورد؟
پیگیری قانونی و رمزگشایی از وقایع صورت گرفته و بررسی دلایل پنهان کاری فدراسیونهای سابق، حقیقت یابی و شفاف سازی خسارات وارده بر پیکره هندبال و تلاش سریع با هدف حراست از کرسی ها و وجهه بین المللی داود توکلی وظیفه وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک و فدراسیون هندبال کشورمان می باشد.
در پایان لازم می دانیم بار دیگر یادآور این نکته باشیم که هندبال ایران در حال حاضر به شدت نیازمند وحدت و تعامل سازنده همه دلسوزان خود می باشد و همه باید با جدیتی مثال زدنی وارد گود گردند تا دوباره شاهد موفقیت این رشته باشیم.