علاقه سرمربی تیم ملی به مصدومهای استقلال؛
دعوت بازیکن جنجالی استقلال توسط کیروش در آستانه نقل و انتقالات!
حسین کنعانیزادگان که در نقل و انتقالات فصل گذشته حواشی زیادی را شکل داد در نهایت با توجه به عملکرد ضعیف و در ادامه مصدومیت از ترکیب استقلال خارج شد.
به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، چرایی دعوت از کنعانیزادگان سوژه این نوشته است. به راستی چرا؟ سرمنشأ دلبستگیهای کیروش به دعوت از مصدومهای استقلال چیست؟ آیا این دعوتها آن هم در آستانه نقل و انتقالات پیش رو نمیتواند شبهه ناک باشد؟ کنعانیزادگان به واسطه کدام شایستگی باید در لیست تیم ملی قرار بگیرد؟ مگر نگفتهاند تیم ملی متعلق به افرادی است که لیاقتهای خود را در بازیهای لیگ برتر نشان دادهاند؟ آیا کنعانیزادگان آنقدر شایستگی داشته که در لیست تیم ملی قرار بگیرد؟ آمار میگوید هرگز! باور کنید اگر یک مربی ایرانی کنعانیزادگان را به تیم ملی فرا میخواند اکنون هجمهای از انتقادها روانه فدراسیون فوتبال شده بود اما داستان انگار برای سرمربی تیم ملی قدری متفاوتتر است...
دعوتهای پی در پی کیروش از وریا غفوری همواره معمای بزرگی بود که سرمربی تیم ملی هیچ پاسخی برایش نداشت. سوال بزرگ از سرمربی تیم ملی این بود که وریا بر چه اساس با وجود ماهها مصدومیت و دوری از ترکیب استقلال به تیم ملی دعوت میشد اما بازیکنانی همچون فرشید اسماعیلی و محسن کریمی که هم سن خوبی برای تبدیل شدن به بازیکنانی بزرگ دارند و هم رشد محسوسی در فصل شانزدهم داشتند چرا به تیم ملی فراخوانده نمیشوند.
یا این پرسش همواره بیپاسخ میماند که چرا کاوه رضایی با وجود برخورداری از آمادگی بدنی بالا هیچگاه از سوی سرمربی تیم ملی به تمرینات فراخوانده نمیشود؟! علاقه کارلوس کیروش به وریا غفوری آنقدر زیاد بود که این بازیکن در شرایطی که برای استقلال بازیهای زیادی انجام نداد بارها در اردوی تیم ملی دیده شد و حتی در بازیهای اخیر هم به میدان رفت تا مشخص شود او تافتهای جدابافته محسوب میشود. البته برای استقلالیها دعوت از وریا و بازی کردنش در ترکیب تیم ملی خبر خوبی بود چون آنها میتوانستند از داشتن نمایندهای در تیم ملی بهره ببرند اما از جنبههای فنی این دعوت با سوالهایی از سوی کارشناسان مواجه بود. تمایل کیروش به حضور بازیکنان مصدوم استقلال در تمرینهای تیم ملی اما با دعوت شگفتآور از کنعانیزادگان به اوج رسیده است. باورش سخت است اما حقیقت دارد!
کیروش حالا بازیکنی را از میان انبوهی از بازیکنان شایسته استقلال به تیم ملی فراخوانده و میخواهد این بازیکن را با خود به اردوی اتریش ببرد که آمار بسیار فاجعهباری در فصل شانزدهم داشته است. کنعانیزادگان که بر سر ورودش به استقلال بحثهای بسیاری بود تنها در دو بازی نخست آبیها در لیگ شانزدهم توانست در ترکیب قرار بگیرد. دیدارهایی که با شکست و تساوی استقلال به پایان رسید و آبیها از حضور این مدافع که اشتباههای زیادی هم در قلب دفاع مرتکب شده بود، سودی نبردند. بد ماجرا اما آنجا بود که حالا این مدافع پس از تنها 180 دقیقه بازی در ترکیب استقلال به تیم ملی فراخوانده شده است. آری، تنها 2 بازی! آیا دلیلی قانعکننده برای دعوت از مدافعی که در لیست فصل آینده استقلال هم حضور ندارد و به شدت از ضعف فنی رنج میبرد وجود دارد؟ این دعوت در آستانه شروع نقل و انتقالات فصل هفدهم چه معنی و مفهومی میتواند داشته باشد؟ آیا دعوت از کنعانیزادگان بیتوجهی و نادیده گرفتن بسیاری از بازیکنانی نیست که چه در استقلال و چه در تیمهای دیگر شایسته حضور در تمرینهای تیم ملی بودند؟ این چه سیستمی است که سرمربی تیم ملی پیاده میکند؟ این چه روشی است؟
تیم ملی هر قدر هم که با کارلوس کیروش نتایج درخور توجهی گرفته باشد نباید محلی برای ورود و خروج بازیکنانی باشد که از نظر فنی هیچ مطابقتی با معیارهای حضور در تیم ملی ندارند. پیشترها نیز کیروش به دعوت از برخی بازیکنان مصدوم اصرار داشت. حتی بازیکنانی به تیم ملی فراخوانده میشدند که اکنون در لیگهای درجه 3 خارجی بازی میکنند و هیچ کیفیت مطلوبی ندارند. به این اسامی نگاه کنید؛ استیون بیت آشور، امید نظری، امیر شاپورزاده و دنیل داوری. اینها بخشی از بازیکنانی هستند که هیچگاه شایستگی حضور در تیم ملی را نداشتند و حضورشان تنها جای شایستهها را تنگ کرد. البته در لیست اخیر نام اشکان دژاگه را هم میبینیم. این بازیکن هم مدتها با مصدومیت مواجه بود اما اشکان کجا که سالهاست در ترکیب تیم ملی میدرخشد و کنعانیزادگان کجا که حتی در لیست آینده استقلال هم جایی ندارد؟!