به مناسبت دیدار نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا
تاریخچهی اتلتیکو مادرید و دلیل نفرت آنها از رئال مادرید
اتلتیکو مادرید سال 1903 به وسیلهی سه دانشجوی اهل باسک تاسیس شد.
به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، دو تیم اتلتیکو مادرید و رئال مادرید امشب، از ساعت 23:15، در برنابئو و در نیمهنهایی لیگ قهرمانان اروپا به مصاف هم خواهند رفت. این بازی دویست و هفدهمین بار به مصاف هم میروند.
در بازیهای قبلی این دو تیم رئال مادرید 109 بار پیروز شده و اتلتیکو 54 بار. رئال 357 گل زده و اتلتیکو 273 گل. برتری در آمار با رئال مادرید است. با این حال، اتلتیکو طرفداران زیادی در مادرید دارد. عموم طرفداران این تیم را غیرمادریدیهای طرفدار اسپانیای متحد تشکیل میدهند. شاید برای درک نفرت این دو تیم از هم ذکر موارد زیر بد نباشد:
اتلتیکو در سال 1903 به وسیلهی سه دانشجوی اهل باسک تاسیس شد. آنها به علت علاقهای که به تیم دیارشان، اتلتیک بیلبائو، داشتند نام این تیم را اتلتیک مادرید گذاشتند. کلمهی «اتلتیک» یک اصطلاح باسکی است و با لفظ اسپانیایی-کاستیلیِ «اتلتیکو» تفاوت دارد. این باشگاه در ابتدا اتلتیک کلاب نام داشت و لباس راهراه سفید و آبی میپوشید.
سال 1904 برخی اعضای ناراضی رئال مادرید به این تیم پیوستند و نخستین جرقهی دشمنی به وجود آمد. سرانجام بازیکنان این باشگاه در سال 1911 برای اولین بار با پیراهن قرمز و سفیدی که الان میپوشند در میادین حاضر شدند. در مورد دلیل این رویداد سه روایت وجود دارد:
روایت اول میگوید که به دلیل بیپولی آنها به ارزانترین رنگ پارچه برای دوختن پیراهن روی آوردند. در آن دوره در مادرید ارزانترین پارچه راهراه قرمز و سفید بود که برای دوختن تشک مورد استفاده قرار میگرفت. با توجه به این که لقب این تیم «تشکدوزان» است این روایت به نظر درست میآید.
روایت دوم به این ترتیب است که مدیر این تیم لباسهای باشگاه را از انگلیس میخرید. او ابتدا لباسهای تیم بلکبرن روورز را خریداری میکرد، اما در سفر خود به انگلیس به سال 1911 تصمیم گرفت لباسهای ساوتهمپتون را بخرد که قرمز و سفید است.
روایت سوم این است که آنها به دلیل پیوند قلبیای که با اتلتیک بیلبائو داشتند لباسهای آن تیم را می پوشیدند.
طرفداران اتلتیکو را در آن دوران مهاجرین و باسکیهای ساکن مادرید تشکیل میدادند و جدال میان آنها و مادریدیهای «اصیل» موجب تنش میشد.
در سال 1936 جنگ داخلی در اسپانیا به عصر جدیدی وارد شد و مادرید مرکز سلطنتطلبان و طرفدران اسپانیای متحد شد و باسک و بارسلون پایگاه جمهوریخواهان و فدرالیستها. 8 بازیکن اتلتیکو در جنگ داخلی کشته شدند.
در سال 1939 دورهی جدیدی در تاریخ اتلتیکو شروع شد و آنها به ناچار با زاراگوزا ادغام شدند و کمی بعد با تیم نیروی هوایی اسپانیا ترکیب شده و نامشان به «اتلتیک آویاسیون مادرید» تغییر یافت. کمی بعد آنها دوباره به شکل سابق خود در آمده و همان نام اتلتیکو بر این تیم نهاده شد؛ سال 1947. آنها در آن سال رئال را 5-0 در هم کوبیدند. دربی آنها از آن پس به «کلاسیکو» شهره شد.
عصر طلایی این باشگاه با هلنیو هرهرا آغاز شد. او کاتاناچو را از آمریکای جنوبی به اروپا آورد و سبک بازی این تیم را شکل داد. سبک بازی تیم سیمئونه در حال حاضر بسیار به کاتاناچو نزدیک است. این دورهی طلایی از 1947 تا 1965 طول کشید و آنها به رقیبی بزرگ برای رئال و بارسلونا تبدیل شدند. با افت رئال در دهههای 1960 و 1970 آنها مهمترین رقیب بارسلونا بودند و بازیهای جنجالی زیادی میانشان انجام شد.
افتخارات اتلتیکو مادرید:
10 بار قهرمانی در لالیگا
10 بار قهرمانی در جام حذفی
3 بار قهرمانی در یوفا کاپ