یک ضدگزارش در مورد آرش برهانی؛ آقای گلی که لیز می‌خورد

به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، آرش برهانی با آنکه چند ماه پیش ادعا کرده بود که قصد خداحافظی ندارد امروز با انتشار بیانیه‌ای با هواداران استقلال و فوتبال خداحافظی کرد.

ظنز تاریخ این است که خداحافظی برهانی همزمان شده با جشن قهرمانی برانکو ایوانکوویچ و پرسپولیس، کسی که برد در برابر قطر را مدیون آرش است. ایران در شرایطی که ابراهیم‌ میرزاپور و علی دایی را نداشت در پیش‌مقدماتی جام جهانی به مصاف قطر رفت. بازی رفت در آزادی 2-2 شده بود و ایران با همه‌ی ستارگانش داشت حذف می‌شد و جام جهانی را از دست می‌داد. گل‌محمدی به اشتباه دروازه‌ی رحمتی را باز کرد تا ایران 1-2 عقب بیفتد. امیدی نبود تا اینکه در دقیقه‌ی 63 برهانی و مبعلی وارد زمین شدند. برهانی گل تساوی را در آن بازی سخت زد و در ادامه ایران در آخرین ثانیه‌ها گل سوم را به ثمر رساند تا به مرحله‌ی مقدماتی جام جهانی صعود کند.

آرش در آن فصل بهترین بازی‌های دوران زندگی خود را با پاس برای مصطفی دنیزلی انجام داد. 12 گل او پاس را قهرمان لیگ برتر کرد. بسیاری معتقدند که آن تیم بهترین تیم تاریخ لیگ برتر بوده و برهانی نیز بهترین بازیکت آن تیم به حساب می‌آمده است.

با این حال، او به دعوت ناصر حجازی به استقلال آمد. سال 1386. آنقدر بد بازی کرد تا بگویند او آخرش حجازی را دق می‌دهد. سبک بازی او به کلی با آنچه که در پاس از او دیده بودیم تفاوت پیدا کرده بود. او دیگر یک مهاجم-وینگر سریع و تکنیکی نبود و بیشتر بازیکنی کند بود که در باکس و توی محوطه کارایی داشت. طی 31 بازی تنها 8 گل زد تا حجازی و کریمی برکنار شوند.

با این حال، فصل بعد بهترین فصل آرش در استقلال بود. 30 بازی 21 گل. آقای گلی و... هواداران با او آشتی کردند و از همان موقع لقب آرش آقای گل را برایش ساختند و تا روزی که در استقلال بازی کرد او را با این نام صدا زدند.

برهانی در سایر فصل‌ها این آمار را از خود به جای گذاشت: 29 بازی 11 گل، 23 بازی 14 گل، 30 بازی 8 گل، 27 بازی 10 گل، 22 بازی 5 گل، 24 بازی 2 گل و 11 بازی 2 گل. این آمار نشان می‌دهد که او یک گلزن مادرزاد نبوده است - به عنوان مثال آمار او را با رضا عنایتی مقایسه کنید. او نان فیکس بازی کردنش در استقلال را خورد. برهانی یک دهه برای استقلال به طور ثابت بازی کرد، افتخاری که نصیب کمتر کسی می‌شود. در نهایت با احتساب این فیکس بازی کردن موفق شد بهترین گلزن تاریخ استقلال شود.

این سال‌های پایانی روی اعصاب بسیاری از هواداران بود. در واقع، طرفداران استقلال در مورد برهانی دو موضع داشته و دو دسته بودند: گروهی فراموش نکرده بودند که با گلزنی‌های او دو بار قهرمانی لیگ برتر و سه بار قهرمان جام حذفی شده‌اند. همچنین، 2 گلی که وی به پرسپولیس زد نقش پررنگی در افزایش محبوبیت او داشت، خاصه آنکه یکی از این گل‌ها سه امتیازی بود.

دسته‌ی دوم معتقد بودند که تعداد فرصت‌هایی که برهانی خراب کرده بیشتر از گل‌هایی است که زده. به عنوان مثال، او در فصل 94-93 نزدیک 200 روز گل نزد. همچنین، در لیگ هشتم او در بازی با پیام پنالتی استقلال را هدر داد، در روزی که استقلال برای قهرمانی به برد نیاز داشت - جانواریو لحظاتی بعد گل پیروزی آبی‌ها را به ثمر رساند. این دسته از هواداران او را با بازی استقلال-سپاهان به یاد می‌آورند. در آن بازی تاریخی استقلال 4-3 برد. گل چهارم را عنایتی به خودشان زد. برهانی نتوانست دروازه‌ی خالی را باز کند. اما توپش به عنایتی خورد و وارد دروازه شد. شاید این گل فشرده‌ای از نقشی باشد که برهانی برای استقلال طی این سالها ایفا کرد. بازیکنی که موقعیت‌ها را خراب می‌کند، اما گل می‌زند و یک جایی به درد می‌خورد. 

با این حال، او طی 228 بازی 109 گل برای آبی‌ها به ثمر رساند که آمار قابل ملاحظه‌ای محسوب می‌شود. او در پاس طی 96 بازی 35 گل زد و در تیم ملی طی 37 بازی 10 گل. آمار نشان می‌دهد که او در استقلال بهتر از پاس و تیم ملی گل زده. او در لیگ برتر 80 گل برای استقلال زده و از این حیث هم برتر از عنایتی 59 گله است.

وی 6 بار برای استقلال هت‌تریک کرده و تنها بازیکنی است که موفق شده 5 گل در یک بازی به ثمر برساند. جام حذفی 1387. استقلال 8-1 داماش را برد. او به نحو معجزه‌آسایی به 34 تیم (27 تیم داخلی و 7 تیم آسیایی) گل زده است، از جمله گلزنی در برابر سه تیم عربستانی الهلال، الاتحاد و الاتفاق. او هشتمین گلزن برتر تاریخ لیگ قهرمانان است و از این حیث از هر مهاجمی در ایران برتر است: 17 گل آسیایی.

او آرش برهانی بود، کسی که موقعیت‌ها را خراب می‌کرد و لیز می‌خورد، اما رکوردها را می‌شکست و گل ‌می‌زد: آرش آقای گل.