آیا برای قهرمانی بعدی پرسپولیس باید 10 سال صبر کرد؟ (گزارش روز)
چه شرایطی موجب قهرمانی پرسپولیس شد؟ آیا یکی از دلایل بیرقیب بودن پرسپولیس نبود؟
به گزارش ایلنا، پرسپولیس در فصلی قهرمان شد که رقیبی برای کسب این عنوان نداشت. چنین گزارهای به معنی زیر سوال بردن بازیهای خوب این تیم نیست. شاید اگر تیم مدعی دیگری هم بود آنها قهرمان میشدند.
با این حال، واقعیت این است که مدعیان سنتی لیگ ایران دو فصلی است که به خواب رفتهاند. سپاهان که زمانی قدرت اول لیگ ایران بود رو به جوانگرایی آورده و تراکتور هم دیگر آن تراکتور دو سه فصل پیش نیست. استقلال هم سال گذشته با مربیگری مظلومی تا آستانهی نابودی پیش رفت.
افت غولها و مدعیان سنتی لیگ منجر به قهرمانی استقلال خوزستان در فصل گذشته شد. باز هم تاکید میشود که این به معنی زیر سوال بردن ارزشهای تیم قهرمان نیست. هدف تنها روشن کردن موضوع و رسیدن به پاسخی است برای سوالی که هنوز مطرح نشده.
سال گذشته با صدرنشینی استقلال خوزستان و استقلال تهران همراه بود. با این حال، این دو تیم در 7،8 هفتهی پایانی وادادند تا پرسپولیس به عنوان مدعی اصلی قهرمانی به صدر جدول صعود کند. در نهایت استقلال خوزستان نان بازیهای خوب خود در نیم فصل اول را خورد و به سختی قهرمان شد.
این فصل هم میتوانست چنین اتفاقی برای پرسپولیس بیفتد و استقلال تهران خودش را از انتهای جدول کند و تا حد مدعی قهرمانی بالا آمد تا اکنون در ردهی دوم جدول قرار بگیرد.
استقلال در نیمفصل دوم آمار خیرهکنندهای داشت. آنها در نیمفصل اول تنها 5 برد به دست آوردند و در مکانهای پایانی جدول قرار داشتند. با این حال، در نیمفصل دوم و در حالی که سه هفته تا پایان بازیها باقی مانده 9 برد به دست آوردهاند. آنها تنها در 3 بازی خود (1 باخت و 2 تساوی) پیروز نشدهاند تا از این حیث پس از پرسپولیس در جایگاه دوم قرار بگیرند. پرسپولیس در نیمفصل 2 باخت و 10 برد داشته و استقلال 1 باخت، 2 تساوی و 9 برد. 30 امتیاز برای پرسپولیس و 29 امتیاز برای استقلال. شاید اگر استقلال فصل را بهتر شروع میکرد میتوانست تنها رقیب سرخها در راه قهرمانی باشد.
آنها سال بعد میتوانند رقیب اصلی پرسپولیس باشند. البته نباید از سپاهان و کرانچار هم غافل شد. از همین الان میتوان یکی از این سه تیم را قهرمان لیگ هفدهم دانست. اگر پرسپولیس نفرات و کادر خود را حفظ کند میتواند از این خلاء مدعیها استفاده کرده و قهرمان شود. تنها رقیب جدی آنها استقلال است؛ تیمی که علیرضا منصوریان با جوانان جویای نام خود تدارک دیده و شکل دیگری از دستیابی به موفقیت را در نیم فصل دوم دنبال کردند.
منصوریان اما نگران تمدید قرارداد ستارههای خود است، 11 بازیکن این تیم در آستانهی پایان قرارداد قرار دارند و مدیران استقلال به دنبال راهی برای تمدید و اضافه کردن ستارههای مدنظر سرمربی جوان و جویای موفقیت خود هستند.
سپاهان نیز توانسته با بازگرداندن زلاتکو کرانچار از آن تیم دور از رقابت فاصله بگیرد و شرایط مثبتی در هفتههای اخیر پشت سر گذاشته تا اکنون برای فصل آینده خط و نشان بکشند.
نفت تهران نیز دچار مشکلات مدیریتی است و حتی واگذاری عجیب و غریب به بخش خصوصی نیز نتوانسته آنها را از مشکلات گذشته دور کند. مساله ای که بارها با واکنش علی دایی نیز همراه بوده تا تیم در آستانهی قهرمانی در جام حذفی نیز شرایط مبهمی برای فصل آینده داشته باشد. ذوب آهن نیز علیرغم هجوم عجیب به صدر جدول بعد از برکناری یحیی گل محمدی ناگهان از روند موفقیت آمیز خود دور ماند و طی سالیان اخیر جز در جام حذفی و تورنمنتهای مقطعی نتوانسته به موفقیت بزرگی دست یابد.
تراکتورسازی و مشکل اساسی در فصل آینده که تداوم ممنوعیت جذب بازیکن برای آنها در نقل و انتقالات تابستانه است. شرایطی که حتی امیر قلعه نویی را با وسوسه جدایی از این تیم همراه کرده است. اتفاقی که با وجود پایان قرارداد ستارهها، پایان موعد جذب سرباز و البته خروج بازیکنان گذشته میتواند آنها را با مشکل اساسی مواجه کند تا از آنها نیز از کورس قهرمانی خارج شوند و باید دید آکادمی این تیم مهره قابل اتکایی را برای ظهور در اختیار خواهد داشت یا خیر.
فولاد خوزستان نیز دیگر مدعی احتمالی فصل آینده است؛ تیمی که توانسته طعم شیرین قهرمانی را در دو فصل بچشد و در لیگ شانزدهم علیرغم وعدههای نعیم سعداوی نتوانست به خواسته خود دست یابد و زمزمه پایان همکاری با این مربی نیز شنیده میشود.