قلعه‌نویی: می‌بخشم اما فراموش نمی‌کنم

به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، شاید این بهترین خبری باشد که امیر قلعه‌نویی در سال 95 دریافت کرد. او سال سختی را با تراکتورسازان پشت سر گذاشت و از اواسط فصل با محرومیتی مواجه شد که قطعا برایش سنگین بود اما با این وجود سرخپوشان تبریزی خود را در رده دوم جدول حفظ کردند. امیر قلعه‌نویی سرمربی تراکتورسازی تبریز درباره این اتفاقات و سالی که سپری شد، صحبت‌های جالبی دارد.

سال 95 سال سختی برای امیر قلعه‌نویی بود؟

 ابتدا باید سال 96 و نوروز باستانی را به مردم خوب کشورمان تبریک بگویم. عده ای در سال گذشته کنار ما بودند و حالا نیستند که امیدوارم روحشان شاد باشد. در سال 95 تیم خوبی را بستیم اما وسط فصل اتفاقاتی رخ داد که ناخواسته بود. به قول یکی از دوستانم ماشینی داشتیم که یکی از چرخ‌هایش را پنچر کردند و گفتند برو و با آن مسابقه بده اما حقیقت این است وقتی یکی از چرخ‌ها پنچر شود، دیگر نمی‌توانید مسابقه را آنطور که باید برگزار کنید. چهار بازیکن که روی آنها حساب باز کرده بودم، نتوانستند با تراکتورسازی ادامه دهند. از سویی سروش هم جدا شد تا تمام اینها باعث شود شرایط آنطور که می‌خواستیم پیش نرود. با همه این اتفاقات امیدمان به خداست و هنوز ناامید نشدیم.

در تازه‌ترین رده‌بندی که منتشر شد شما همچنان در صدر مربیان ایرانی قرار دارید.

 برای این جایگاه خدا را شاکرم اما فکر می‌کنم برانکو و گل‌محمدی از من بهتر هستند. البته نمی‌توانم بگویم از این اتفاق خوشحال نیستم. در این سال‌ها از همه توانایی‌ام استفاده نکردم و بیشتر انرژی‌ام صرف مسائلی شد که نباید پیش می‌آمد.

شما رستورانی دارید که تعداد زیادی از مردم به آنجا می‌آیند و در طول سال عکس‌های زیادی از شما همراه آنها منتشر می‌شود. در کل در سالی که گذشت صحبت‌های زیادی درباره رستوران شما پیش آمد.

 ابتدا بگویم صاحب آن رستوران یکی از رفقای من است و خودم در خیابان ولنجک رستوران دارم. در واقع در آن رستوران یک دفتر هست که وقتی به تهران می‌آیم کارهایم را آنجا انجام می‌دهم. با این حال باید بگویم مردم خیلی به من لطف دارند و همیشه ممنون آنها هستم. خیلی‌ها می‌خواستند من را بزنند اما حالا هرجا می‌روم، در معابر عمومی و خیابان‌ها می‌بینم میان مردم مقبولیت دارم. این برایم از همه چیز مهم‌تر است چون نشان می‌دهد راهی را که انتخاب کرده‌ام، راه درستی بوده.

از افرادی صحبت کردید که همیشه به شما حمله می‌کنند، امیرهوتن پسرتان هم حتی از این حمله‌ها بی‌نصیب نمانده!

 نمی‌دانم چرا برخی با امیر قلعه‌نویی مشکل دارند و همیشه در تلاش هستند تا به نحوی من را بزنند، پسر من روزی به تمرین استقلال آمد و این به خاطر پدرش بود. چه ایرادی در این کار وجود داشت؟ چرا پسر امیر قلعه‌نویی نباید به دنبال علاقه خود برود؟ دلیل عناد برخی با امیر قلعه‌نویی چیست؟ فکر می‌کنم بهتر باشد این افراد خدا را در نظر بگیرند و سپس در این مسیر حرکت کنند. عزت و ذلت دست خداست و دست این آدم‌ها نیست و نمی‌توانند با آبروی مردم بازی کنند. حالا نگاه کنید من با این امتیازها و افتخاراتی که در فوتبال ایران به دست آوردم اگر آدم‌های وابسته به این آقایان به دست می‌آوردند، چه کارهایی برای آنها انجام می‌دادند. موضوع این است که من آدم کسی نیستم و بنده خدا هستم. برای خودم و خداوند کار می‌کنم و هرگز پشت در اتاق مدیری ننشسته‌ام. برای همین عده‌ای می‌آیند و این حرف‌ها را می‌گویند. تاکید می‌کنم هیچ‌وقت برای خود و افراد خانواده‌ام، به کسی توصیه‌ای نکردم. درباره هوتن هم این کار را نکردم اما برای رفیق‌هایم پیش آمده که زنگ بزنم و آنها را به دیگران توصیه کنم.