سعید عبدولی و توهمِ مظلومیت!

به گزارش ایلنا، قبل از آغاز مسابقه رومن با سعید عبدولی در مرحله گروهی جام جهانی آبادان، کمتر کسی توقع داشت کشتی‌گیر ایرانی شانس چندانی برای شکست‌دادن قهرمان 26 ساله روسیه داشته باشد اما نمایشِ عبدولی در این جدال، مرزهای ناامیدکننده‌بودن را جابجا کرد. سعید از همان اولین ثانیه‌های مسابقه، سعی داشت که ضعف‌اش نسبت به حریف را در نمایش ظاهری حرکت دست‌هایش پنهان کند اما به جز ضربه‌‎زدن به صورت رقیب، هیچ حرکتِ دیگری از او در زمین دیده نشد. او با اولین ضربه محکم سر به صورت ولاسوف، دو امتیاز از دست داد و با ضربه دوم، دو امتیاز دیگر را به همین سادگی تقدیم حریف کرد تا بدون رد و بدل شدن فن، رومن 4 امتیاز پیش بیافتد. عبدولی به سادگی هر چه تمام‌تر در آستانه دیسکالیفه‌شدن قرار گرفت و در نهایت با شکست‌خوردن در این مسابقه، مسیر تیم‌ملی روسیه برای برتری بر ایران را هموار کرد. نکته عجیب، اعتراض‌های ادامه‌دار او به داور بازی بودند. اعتراض‌هایی که از همان لحظات ابتدایی آغاز شدند و با ژست تکراری مظلومیت این کشتی‌گیر، ادامه پیدا کردند. او در این مسابقه، همان عبدولی همیشگی بود. ورزشکاری که از المپیک لندن به بعد، هنوز از فضای مظلوم‌نمایی خارج نشده و به زندگی عادی‌اش برنگشته است.

کشتی‌گیری که از داوری، به عنوان توجیه ترک‌نشدنی شکست‌ها استفاده می‌کند و این روند، سختکوشی‎اش برای رسیدن به پیروزی را به طور کامل از بین برده است. او روز گذشته در حالی دست‌هایش را برای نشان‌دادن مقصر به طرف داور گرفته بود که تصاویر آهسته تلویزیونی، حتی هادی عامل را نیز مجاب کرده بودند که عبدولی به شکل بی‌رحمانه‌ای به صورت حریف ضربه می‌زند. برای همه بیننده‌های تلویزیونی مسابقه ایران و روسیه در جام جهانی، واضح بود که نمایش عبدولی، چیزی به جز یک سناریوی شکست‌خورده نیست. این بار دوربین‌ها، نشان دادند که او به جای داوری، قربانی ضعفِ خودش در جدال با رقیب شده و حالا شاید به زمان مناسب برای خداحافظی او از کشتی نزدیک باشیم. سعید، بردن را فراموش کرده اما بهانه‌‌سازی برای شکست را، خوب یاد گرفته است. بدون تردید بخش مهمی از توهمِ مظلومیت ستاره سابق تیم ملی کشتی‌فرنگی، نتیجه واکنش‌های احساسات‌زده جامعه‌ای است که در تربیتِ آدم‌های بازنده، تبحر زیادی دارد!

منبع: متاورزش