دردسرهای وابستگی به لبران جیمز

به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، لبران جیمز بدون شک خسته نیست. با وجود آنکه در چهاردهمین فصل بازیگری‌اش در NBA (لیگ حرفه‌ای بسکتبال آمریکا) در هر مسابقه تیمش تقریباً 6/37 دقیقه بازی کرده است – 39 دقیقه از وقفه بازی آل‌استار- و ثبت ششمین فصل متوالی که در آن تا ماه ژوئن بازی کرده است، او هنوز هم سرحال به نظر می‌رسد.

به زمانی فراتر از بازی پنجشنبه شب و بازی برابر دیترویت پیس‌تونز نگاه نکنید، زمانی که جیمز زمان را به عقب برگرداند و هفت دانک داشت. این بیشترین تعداد اسلم دانکی بود که او در هشت سال اخیر دوران بازیگری‌اش به ثبت رساند و 16 امتیاز از مجموع 29 امتیازی که در تمام بازی گرفت را رقم زد. با این حال کلیولند کاوالیرز مسابقه‌ای را که به نظر می‌رسید جیمز آمده تا رجزخوانی کند، باز هم 106 بر 101 به پیستونز باخت.

با اینکه در این فصل جیمز بیشتر از روی نیمکت برای کمک به شوالیه‌ها فراخوانده شده و با توجه به مصدومیت کوین لاو، جی‌آر اسمیت بار بیشتر روی شانه‌هایش قرار گرفته است، او باز هم پایش را از روی پدال گاز برنداشته است. در حقیقت او حتی به همه آنهایی که ادعا می کردند جیمز خسته شده و به همین دلیل بیشتر استراحت می‌کند پاسخی قاطع داد و گفت: «زمانی که بازنشسته شوم برای استراحت کردن وقت خواهم داشت.»

دقایق حضور جیمز در زمین بازی و تحلیل رفتن پتانسیل او یک دغدغه بزرگ است بخصوص که این فصل هم به نظر می‌رسد شوالیه‌ها دارند خود را برای یک رقابت طولانی دیگر و پیشروی تا مراحل پایانی پلی‌آف آماده می‌کنند. جیمز اما با بازی مقتدرانه پنج‌شنبه شب خود به همه نگرانی‌ها نیشخند زد.

این فصل، جیمز در 58 بازی‌اش 106 بار اسلم دانک کرده است که به طور میانگین برای او 8/1 دانک در هر بازی را ثبت می‌کند. در برنامه 82 مسابقه‌ای این فصل، جیمز با روندی که در پیش گرفته، 149 دانک خواهد داشت. البته او در تمام 82 مسابقه این فصل تیمش بازی نخواهد کرد (او تا الان هم پنج بازی به میدان نرفته است). اما اگر این رقم را به عنوان سقف بازی‌هایش در این فصل در نظر بگیریم، او خواهد توانست بیشترین تعداد دانک‌هایش از فصل 13-2012 را ثبت کند، فصلی که در 76 بازی‌اش 147 دانک داشت، 9/1 دانک در هر بازی. در شرایط عادی اما یک بازیکن خسته 32 ساله مکرراً نمی‌تواند با ریتم و جنگندگی مشابه آنچه جیمز در بازی‌هایش به نمایش می‌گذارد، حمله کند و امتیاز بگیرد. شکی نیست که او اوضاع خوبی دارد.

از احساسی که جیمز این روزها دارد بگذریم، برای کاوالیرز تصمیمی عاقلانه است اگر دقایق حضور جیمز را در زمین بازی کاهش داده و بیشتر به او استراحت بدهد. مشکل اما اینجاست که کاوالیرز بدون جیمز مانند زمانی که او در زمین بازی است، نتیجه نمی‌گیرد. شوالیه‌های کلیولند در 39 دقیقه‌ای که جیمز در میدان بود 18 امتیاز بیشتر از پیستونز کسب کردند. در 9 دقیقه‌ای که جیمز بیرون بود اما حریف 23 امتیاز بیشتر از کلیولند کسب کرد. مقایسه همین دو آمار کافی بود تا فرق بود و نبود جیمز در بازی‌های کلیولند کاوالیرز مشخص شود.

آمار‌ها نشان می‌دهد در این فصل زمانی که جیمز روی نیمکت بوده، کاوالیرز در هر 100 بار صاحب توپ بودنش به طور متوسط 3/8 امتیاز کمتر از حریفش کسب کرده است. این آمار ضعیف زمانی بیشتر به چشم می‌آید که بدانید زمانی که جیمز روی نیمکت بوده است، شوالیه‌ها تقریباً با بروکلین نتسی – ضعیف‌ترین تیم فصل که در هر 100 مورد صاحب توپ بودنش به طور متوسط 8/7 امتیاز از رقبایش کمتر گرفته، برابر است.

تایرون لو، مربی کاوالیرز با داشتن تیمی پرمهره و بازیکنان بااستعداد هنوز نتوانسته معضل افت چشمگیر امتیازات تیمش در لحظات نیمکت‌نشینی جیمز را برطرف کند. در حالی که تنها یک ماه دیگر به پایان مرحله گروهی NBA باقی مانده است، او هرچه سریعتر باید کارآمدترین ترکیب را برای امتیاز گرفتن در نبود جیمز پیدا کند و تیمش را برای کسب پیروزی از وابستگی بیش از اندازه به جیمز نجات دهد.