شاگردان بنا این بار با دو مدال برنز به کشور باز می‌گردند
تیم ملی کشتی فرنگی ایران با کسب دو مدال برنز توسط سعید عبدولی و قاسم رضایی کار خود را در المپیک ریو به پایان رساند.
به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، تیم ملی کشتی فرنگی ایران که پیش از این توانسته بود با کسب سه مدال طلا، المپیک لندن را با نتیجه رویایی به اتمام برساند و یک تنه بار کاروان ورزشی ایران را به دوش بکشد در المپیک ریو تنها دو مدال برنز به دست آورد. المپیک بزرگترین آوردگاه ورزش جهان است و همیشه بهترین چهره‌ها روی سکوی آن دیده می‌شوند. بسیاری از قهرمانان ورزشی جهان در این رقابت‌ها شکست خورده‌اند و بسیاری از ورزشکاران گمنام، در المپیک بر بالاترین قله ورزش جهان ایستادند.
در تاریخ کشتی فرنگی ایران هفت مدال المپیک دیده می‌شود. مدال‌های کسب شده را باید به دو قسمت تقسیم کرد. مدال‌های شاگردان بنا و مدال‌های برنز و نقره‌ای که قبل از انقلاب کسب شده است. آنچه بر تیم ملی کشتی فرنگی ایران در المپیک ریو گذشت هنوز برای بسیاری جای سوال دارد. کشتی‌گیران درجه یکی که در رقابت‌های المپیک شکست خوردند و بدون مدال برزیل را ترک کردند.
حمید سوریان 59- کیلوگرم
پسر طلایی ایران، المپیک ریو را خوب شروع نکرد. او در دور اول برابر حریفی از ژاپن قرار گرفت. سوریان یک‌بار برابر این کشتی‌گیر در رقابت‌های گزینشی المپیک شکست خورده بود. سوریان کشتی را هجومی و فنی شروع کرد، ولی در ده ثانیه آخر مرد افسانه‌ای کشتی فرنگی دومین شکست خود را برابر این حریف ژاپنی تجربه کرد. حریف چشم بادامی سوریان همه رقیبان را از پیش رو برداشت و به فینال رسید. سوریان به جدول رقابت‌ها بازگشت تا مقابل حریفی از قزاقستان قرار بگیرد. او مقابل حریف قزاق خود با ضربه فنی شکست خورد تا یک شگفتی عامل حذف او شود.
سعید عبدولی 75- کیلوگرم
پسر همیشه معترض کشتی فرنگی، این بار به مراد دلش رسید. او که در المپیک لندن با ناداوری از دور رقابت‌ها حذف شده بود این بار روی سکوی المپیک قرار گرفت تا کمی خیالش راحت شود و به گفته خودش باید کمی استراحت کند. سعید عبدولی در رقابت اول برابر حریف دانمارکی با قضاوتی مشکوک شکست خورد. او منتظر ماند تا ببیند حریفش چه می‌کند. حریف دانمارکی به فینال رفت تا عبدولی در شانس مجدد بتواند شرکت کند. نماینده 75- کیلوگرم کشتی فرنگی برای کسب مدال برنز روی تشک رفت. او از سد حریفان صربستانی و مجارستانی گذشت و روی سکوی سوم المپیک ایستاد تا پس از ناکامی در المپیک لندن این بار با مدال به اندیمشک بازگردد.
حبیب اخلاقی 85- کیلوگرم
پسر خوش اخلاق کشتی فرنگی ایران که دو مدال برنز جهان را در کارنامه خود دارد در اولین دیدار خود در المپیک ریو به مصاف حریفی از روسیه رفت. اخلاقی از حریف روس خود شکست خورد. باز هم چشمان محمد بنا به جدول ماند تا اینکه در روز دوم حداقل یک مدال برنز دیگر بگیرد. حریف روس به فینال رسید. اخلاقی به جدول رقابت‌ها بازگشت. در کشتی دوم، اخلاقی برابر حریف آذربایجانی، ایرانی تبار خود پیروز شد تا یک قدم به مدال برنز المپیک نزدیک‌تر شود. اخلاقی در رقابت سوم خود از حریف آلمانی خود شکست خورد و از دنیا کشتی خداحافظی کرد.
بشیر باباجان‌زاده 130- کیلوگرم
شاید قبل از المپیک هم کسی از باباجان‌زاده انتظار مدال نداشت، اما در رقابت اول برابر حریف قدرتمند چینی خود پیروز شد و نگاه‌ها را به سمت خود جذب کرد. او به دور بعد رفت و برابر حریف آلمانی قرار گرفت. بشیر مقابل حریف آلمانی شکست خورد تا ژرمن‌ها دو شاگرد بنا را حذف کرده باشند.
امید نوروزی 66- کیلوگرم
مرد طلایی المپیک لندن پس از قرعه کشی در خط ویژه قرار گرفت. بسیاری از کارشناسان رسیدن نوروزی به فینال را مسیری هموار می‌دانستند. نوروزی برابر حریف ونزوئلایی به راحتی به برتری رسید. او به مصاف حریف گرجی رفت تا به مسیر خود ادامه دهد. اما نوروزی به سرنوشت عبدولی در المپیک لندن دچار شد. در رقابتی که داوران نتیجه آن را تعیین کردند شکست خورد تا اشک‌های محمد بنا جاری شود.
قاسم رضایی 98- کیلوگرم
قاسم رضایی تنها سرباز باقی مانده محمد بنا در المپیک بود. از یک تیم شش نفره که همگی مدعی بودند تنها یک سرباز باقی مانده بود. قاسم رضایی ثابت کرد که در المپیک چیزی را نمی‌توان پیش بینی کرد. در دور اول استراحت کرد. در دور دوم برابر حریف ونزوئلایی به برتری دست یافت. حرف ناشناخته کوبایی مقابل قهرمان المپیک لندن ایستاد و او را شکست داد. المپیک میدان شگفتی‌هاست. بعد از اینکه حریف کوبایی به فینال رفت. تنها باقی مانده ارتش محمد بنا به جدول رقابت‌ها بازگشت. رضایی باید به محمد بنا کمک می‌کرد تا المپیک برای تیم ملی پرافتخار کشتی فرنگی کابوس وار به پایان نرسد. رضایی حریف چینی خود را شکست داد و در رده بندی به مصاف حریف قدرتمند و ورزیده سوئدی رفت. در تایم اول از دیدار رده بندی گویا قاسم رضایی شرایط ذهنی خوبی نداشت. حریف سوئدی به راحتی چهار امتیاز از او گرفت. فرنگی‌کار سوئدی کشتی را در اخیار داشت. تایم اول به پایان رسید. محمد بنا مثل همیشه حوله در دست به سراغ تنها سرباز خود آمد. رضایی در تایم دوم به خودباوری رسید. شاید این آخرین معجزه محمد بنا بود که در تایم استراحت قاسم رضایی را به المپیک بازگرداند. رضایی به مدال برنز رسید تا بنا با حداقل‌ها به تهران بازگردد.
محمد بنا، سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی تنها کسی است که باید در خصوص نتایج به دست آمده توضیح بدهد. اما چه کسی باید از محمد بنا انتقاد کند و از چه چیز محمد بنا انتقاد کند؟ محمد بنا دو مدال از رقابت‌های کشتی فرنگی المپیک به دست آورد. کشتی فرنگی ایران قبل از هدایت محمد بنا در المپیک‌ها حرفی برای گفتن نداشت. باید ریشه یابی شود که چرا محمد بنا نتوانست نتایج درخشان المپیک لندن را تکرار کند. در واقع باید از او پرسید که چه بر سر تیم محبوبت آمد؟ برخی از کارشناسان که خود را عضوی از خانواده کشتی فرنگی می‌دانند در رسانه ملی حاضر می‌شوند و از محمد بنا انتقاد می‌کنند. آنها که خودشان عضو شورای فنی هستند به نوعی از خودشان انتقاد می‌کنند. اگر محمد بنا اشتباهی داشت چرا اعضای شورای فنی قبل از المپیک انتقاد نمی‌کردند و می‌گفتند که "شورای فنی کشتی فرنگی به محمد بنا اختیار تام داده است". قبل از هرچیز باید از کادر فنی تیم ملی شروع کرد. محمد بنا در هدایت تیم ملی تنها بود. این موضوع بر کسی پوشیده نیست. محمد بنا مرد قدرتمند و مغرور ورزش ایران یک تنه از المپیک ریو دو مدال برنز کسب کرد.