مروری بر دوران ورزشی مایکل فلپس؛ پرافتخارترین ورزشکار تاریخ المپیک
شناگر اسطورهای آمریکا بعد از چهار دوره درخشش بینظیر در المپیک، به صورت رسمی از دنیای حرفهای خداحافظی کرد.
به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، مایکل فلپس، شناگر اسطورهای آمریکا بعد از قهرمانی در دیدار فینال چهار در صدمتر مختلط المپیک 2016 و کسب بیستوهشتمین مدال خود در تاریخ المپیک، با ثبت رکوردی بینظیر برای همیشه از دنیای حرفهای ورزش خداحافظی کرد.
مایکل فرد فلپس در ۳۰ ژوئن سال ۱۹۸۵ در بالتیمور، واقع در مریلند آمریکا متولد شد. فلپس شنا را از پنجسالگی آغاز کرد. در هفتسالگی از اینکه سرش را زیر آب ببرد، میترسید و به همین دلیل مربیان به او اجازه میدادند که به پشت شنا کند. به همین دلیل کرال پشت، اولین مهارتی بود که فراگرفت.
فلپس پس از یادگیری شنا به صورت کامل و گذر از دوره آماتور و تبدیل شدن به یک شناگر حرفهای، در 17 و 18 سالگی در مسابقات جهانی سال 2001 ژاپن و 2003 اسپانیا موفق به کسب چهار مدال طلا و دو مدال نقره شد، اما با این حال او هنوز در عرصه جهانی ورزشکاری ناشناخته بود. تا اینکه در 19 سالگی در قالب تیم ملی شنای آمریکا راهی المپیک 2004 آتن شد. جایی که با هنرنمایی خود و کسب 6 مدال طلا و 2 مدال برنز در مواد مختلف مسابقات شنای المپیک، تبدیل به یکی از معروفترین و موفقترین ورزشکاران جهان و المپیک شد.
پس از المپیک یونان، فلپس در مسابقات جهانی 2005 کانادا و 2007 استرالیا دوازده مدال طلا و یک مدال نقره کسب کرد تا روند قهرمانیهای او در شنا همچنان و تا پیش از المپیک پکن ادامه داشته باشد. اما اوج درخشش این شناگر اسطورهای آمریکا مربوط به المپیک 2008 پکن میشود، جایی که مایکل فلپس با دریافت هشت مدال طلا در بازیهای المپیک تابستانی ۲۰۰۸ پکن، در آن سال به عنوان دارندهٔ بیشترین مدال طلا در تاریخ المپیک (۱۴ مدال) رسید و ازلحاظ تعداد مدال در یک دورهٔ المپیک نیز از رکورد شناگر آمریکایی مارک اسپیتز در بازیهای المپیک تابستانی ۱۹۷۲ پیشی گرفت. ( اسپیتز با کسب هفت مدال طلا در المپیک ۱۹۷۲ مونیخ بهترین دستاوردی را که در آن زمان، یک ورزشکار در یک دوره المپیک به آن رسیده است، ثبت کرد.)
فلپس پس از شکستن رکورد هموطن خود و کسب 8 طلا در المپیک پکن، به دلیل مشکلات اخلاقی تا حدود زیادی از دنیای قهرمانی فاصله گرفت و برای چند سال و تا پیش از المپیک 2012، نتوانست عنوانی مهم در سطح رقابتهای جهانی شنا کسب کند. اما با این حال او با تمرینات ویژه توانست خود را برای المپیک 2012 آماده کرده و در این دوره از بازیها نیز شرکت کند.
او در المپیک لندن نیز چشمها را خیره کرد و توانست با کسب ۶ مدال (۴ طلا و ۲ نقره) رکورد بیشترین مدال المپیک که تا پیش از این با مجموع ۱۸ مدال، در اختیار لاریسا لاتینینا ژیمناست اوکراینی تیم اتحاد جماهیر شوروی سابق بود را پس از ۴۸ سال از آن خود کرده و به رکورد ۲۲ مدال المپیک دست یافت.
سرنوشت فلپس بعد از اتمام بازیهای المپیک 2012 اما چیزی شبیه وضعیت او بعد از المپیک پکن بود. او به دلیل مشکلات اخلاقی و البته اعتیاد به الکل مدت زمان زیادی از تمرینات و مسابقات شنا دور بود و تقریباً در هیچ رقابتی موفق به کسب مدال نشد. در فاصله زمانی نزدیک به یک سال مانده به شروع المپیک 2016 اما فلپس پس از ترک اعتیاد خود دوباره تمرینات شنا را آغاز کرد و با رژیم غذایی مخصوص که حاوی 12000 کالری در روز میشد (یک مرد همسن او روزانه به ۲۰۰۰ کیلوکالری نیاز دارد.) برای حضوری مقتدر در ریودوژانیرو آماده شد و در نهایت نیز همراه تیم ملی شنای آمریکا در این رقابتها حاضر شد.
فلپس که در شروع المپیک ریو سیویک ساله شده بود، در چهارمین المپیک خود نیز خوش درخشید و توانست با کسب 5 مدال طلا و یک نقره رکورد جاودانه و بینظیر 28 مدال در المپیک را از خود به جای بگذارد. رکوردی که این شناگر توانمند آمریکایی را تبدیل به پرافتخارترین ورزشکار تمام ادوار المپیک کرد.
مایکل فلپس که پیش از شروع بازیهای المپیک 2016 اعلام کرده بود در پایان این دوره از بازیها، برای همیشه از دنیای حرفهای خداحافظی خواهد کرد. بعد از اتمام آخرین رقابت خود در المپیک در فینال چهار در صدمتر تیمی و کسب پنجمین مدال طلا در المپیک ریو و بیستوسومین مدال طلای خود در کل تاریخ المپیک، با ثبت رکورد 23 مدال طلا، 3 نقره و 2 برنز در مجموع چهار المپیک آتن، پکن، لندن و ریودوژانیرو، با چشمانی اشکبار از دنیای حرفهای ورزش کنارهگیری کرد و وارد دوران بازنشستگی شد.
فلپس اعلام کرده است قصد دارد در المپیک 2020 توکیو به عنوان مربی در بازیها حضور داشته باشد.
گفتنی است که فلپس به غیر از رقابتهای المپیک و جهانی، موفق به کسب 11 مدال (8 طلا و 3 نقره) در رقابتهای قهرمانی اقیانوس آرام و همچنین یک مدال طلا در رقابتهای جهانی استخر کوچک نیز شده است.