آقایان برای انتخاب مدیرعامل دنبال افراد بله قربانگو هستند/ در اداره امور ورزش تفکرمان جهان سومی است
مدیرعامل اسبق استقلال می‌گوید: قوانین باشگاه‌داری در کشور ما مربوط به 60 سال پیش است و تا زمانی که این قوانین به روز نشود و طبق اصول جاری در ورزش دنیا عمل نکنیم نباید توقع معجزه و پیشرفت داشته باشیم.
کاظم اولیایی، مدیرعامل اسبق باشگاه استقلال در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی ایلنا، در رابطه با انتخاب رضا افتخاری به عنوان سرپرست جدید استقلال گفت: تا زمانی که اصول حاکم بر باشگاه‌داری را در ورزش رعایت نکنیم، با آمدن آدم‌های مختلف که تنها بلدند شعار بدهند، چیزی در ورزش ما تغییر نخواهد کرد.
او ادامه داد: ساختار یک باشگاه باید به این شکل باشد که مجمع داشته باشد و آن مجمع هیات مدیره را انتخاب کند. سپس هیات مدیره طبق برنامه‌های مشخص شده، مدیرعامل را معیین کند اما متاسفانه در کشور ما اینگونه نیست. نه برنامه‌ای هست و نه مجمع و هیات مدیره مشخصی و چون این ساختار ناقص است آمدن یک فرد جدید به باشگاه‌ها هم هیچ چیزی را عوض نخواهد کرد.
مدیرعامل اسبق استقلال در واکنش به دو شغله بودن سرپرست جدید این باشگاه نیر اظهار داشت: آقایان هیچ اهمیتی به باشگاه‌ها نمی‌دهند و خودشان را هسته اصلی باشگاه می‌دانند و فکر می‌کنند می‌توانند یک نفری ورزش را اداره کنند. برای همین است که این تصمیمات عجیب و بی‌ثمر را می‌گیرند. در تمام رشته‌های ورزشی در دنیا به باشگاه‌ها برای پیشرفت ورزش اهمیت می‌دهند اما اینجا اینطور نیست. آقایان مدیرعامل یک باشگاه را از افراد نزدیک به خود انتخاب می‌کنند و به هیچ‌کس دیگری هم دور نمی‌دهند. متاسفانه این تفکر جهان سومی است که در ورزش ما وجود دارد و چاره‌ای هم جز تحمل کردن آن نیست. تا موقعی که این افراد هستند این روش هم وجود خواهد داشت.
او تصریح کرد: آقایان برای انتخاب مدیرعامل یک باشگاه بزرگ و مردمی دنبال افراد بله قربانگو هستند تا بتوانند در هر تصمیم دخالت کنند و متاسفانه همین رفتارها فضای ورزش ما را مسموم کرده است.
اولیایی در پایان در خصوص آینده باشگاه استقلال بعد از انتخاب سرپرست جدید گفت: آینده همه باشگاه‌ها در ایران تاریک و ناامید کننده است و استقلال هم از این مساله منفک نیست. قوانین باشگاه‌داری در کشور ما مربوط به 60 سال پیش است و تا زمانی که این قوانین به روز نشود و طبق اصول جاری در ورزش دنیا عمل نکنیم نمی‌توانیم توقع معجزه و پیشرفت داشته باشیم. در حالی که در ایران همه صنوف برای خود اتحادیه دارند، می‌بینیم که باشگاه‌ها اتحادیه‌ای برای خود ندارند و تمام تصمیمات توسط یک نهاد یعنی وزارت ورزش و یک نفر به عنوان وزیر گرفته می‌شود و تا زمانی که شرایط به این شکل است آینده باشگاه‌داری در ایران خوب نخواهد بود.