انتقادهای سرمربی تیم ملی شنا از شرایط حاکم بر ورزش کشور

عباسعلی کشتکار، سرمربی تیم ملی شنای ایران در خصوص وضعیت شناگران ایران پیش از آغاز رقابت‌های انتخابی المپیک به خبرنگار ورزشی ایلنا می‌گوید: شنای ایران در لحظات حساسی قرار دارد و الان زمانی است که همه انتظار کسب سهمیه‌ از شناگران ایران دارند. شناگران ایران در یک سال اخیر در اردوهای پیوسته‌ای که توسط کادرفنی و فدراسیون برنامه‌ریزی شده بود به خوبی تمرین کرده‌اند و توانستند رکوردهای خود را نسبت به سال‌های گذشته کاهش بدهند تا هم از نظر روانی و هم از نظر جسمی برای مسابقات انتخابی آماده شوند. از نظر من المپیک برای شناگران ایرانی دست یافتنی است و همه ما منتظر اتفاقات خوب هستیم.

او ادامه می‌دهد: برگزاری اردوهای برون مرزی می‌تواند برای هر ورزشکاری ثمره خوبی به همراه داشته باشد. ما از کمیته ملی المپیک در این زمان حساس که رسیدن ما به المپیک به صدم‌های ثانیه بستگی دارد، انتظار داریم تا بسته‌های حمایتی مناسبی در اختیار ما قرار دهند. منظور از بسته‌های حمایتی مبلغ‌های تشویقی نیست بلکه اهمیت به برنامه‌های ما است. متاسفانه ما در این زمینه همیشه آسیب دیده‌ایم و از دیگر رقیبان عقب مانده‌ایم.

او درخصوص برنامه‌های کادر فنی برای کسب سهمیه المپیک خاطرنشان می‌کند: فدراسیون برنامه اردوی 85 روزه مجارستان را به کمیته ملی المپیک ارئه داده بود اما متاسفانه شناگران تیم ملی با یک برنامه 30 روزه به مجارستان رفتند. اگر در بخش نظام وظیفه نماینده این ارگان با ما همکاری می‌کرد برنامه‌ریزی‌های ما به خوبی انجام می‌شد و تیم ملی ما می‌توانست اردوی 85 روزه را در مجارستان برگزار کند. ما برنامه‌های المپیکی داشتیم که متاسفانه در این زمینه با ما هیچ همکاری مناسبی صورت نگرفت. تاکنون هم همه مشکلات فقط موقتا حل شده است.

کشتکار در خصوص امکاناتی که در اختیار تیم ملی شنا قرار داده شده است می‌گوید: امکاناتی که در اختیار ما قرار داده شده است تنها در استخر، محل اسکان و غذا خلاصه می‌شود و هیچ توجهی به برنامه‌های ارائه شده از سوی ما نکردند. در سایر کشورها دولت به صورت مستقیم برای شنا سرمایه‌گذاری می‌کند. چون این ورزش اهمیت بسیاری برای ورزش عمومی دارد. ورزش شنا بعد از دوومیدانی بیشترین شرکت کننده و بیشترین توزیع مدال را در المپیک دارد و این موضوع باعث شده تا در جهان نگاه ویژه‌ای به این ورزش محبوب داشته باشند. در ایران از مربیان شنا می‌خواهند تا اول استعدادیابی کنند و ورزشکار را به قهرمان المپیک یا جهان تبدیل کنند و سپس بسته‌های حمایتی را در اختیار آنها قرار ‌دهند. در ورزش کشورمان به کسی که قهرمان شود جایزه تعلق می‌گیرد و قبل از آن حمایت‌ها خیلی محدود است؛ این نوع واکنش‌ها در برابر قهرمانان در خور شخصیت ‌آنها نیست.

سرمربی تیم‌ملی شنا خاطرنشان می‌کند: ما دائما به شاگردان خود می‌گوییم منتظر پاداش و حقوق‌های عقب مانده خود نباشید و این فکرها را از ذهنتان دور کنید و فقط روی تمرین تمرکز داشته باشید. سعی می‌کنیم تا حد زیادی از نظر روانی شناگران را از این تفکرات دور نگه داریم. زیرا کسب سهمیه برای ما همانند کسب مدال اهمیت دارد.

او با انتقاد از وضعیت ورزش کشور ادامه می‌دهد: ما در بخش مدیریت ورزش ضعیف هستیم. متاسفانه منابع کافی در اختیار همه رشته‌ها قرار نمی‌دهند. اینکه همه رشته‌ها را با یک دید باید نگاه کنند اصطلاح درستی نیست ولی اگر به چشم عدالت هم به ما نگاه کنند به نتیجه مطلوب خواهیم رسید. ورزش ما را در دنیا با کشتی می‌شناسند ولی صدای اعتراض آنها هم به دلیل مشکلات زیاد بالا رفته است. انتقاد من این بود که اگر شنای ما می‌خواهد رشد کند باید حمایت ‌شود. یک نوزاد که می‌خواهد رشد کند و به سن بلوغ برسد باید حمایت شود نه اینکه ما بگوییم بگذار بزرگ شود و بعد از او حمایت کنیم؛ متاسفانه نگاه به ورزش شنا در ایران اینگونه است. در ایران چنین رسم شده که اگر به مقامی نرسید از پاداش و حمایت هم خبری نیست.

کشتکار ادامه می‌دهد: ما در اردوی تیم ملی امنیت کافی نداریم. در مقابل کوچک‌ترین انتقاد و درددل، با قهرمانی که سال‌های جوانی‌اش را برای ورزش کشور گذاشته است برخورد می‌کنند و واکنش نشان می‌دهند و از او می‌خواهند ساکت باشد. وقتی ما نمی‌توانیم انتقاد کنیم چطور باید مشکلات‌مان به گوش مسئولان برسد؟ تمرین برای پیروزی احتیاج به وقت و هزینه دارد. آیا تاکنون مسئولان ورزش کشور به ما نگاه کرده‌اند که چه کاستی‌هایی داریم؟ همیشه در بزرگترین رویدادها باید ارزشیابی شویم. همه ورزش‌ها این مشکلات را دارند و تنها با وجود تلاش کادر فدراسیون‌ها نتیجه خوبی می‌گیریم. فدراسیون شنا هم تمام تلاش خود را به کار می‌گیرد ولی از داشته‌های ما حمایتی نمی‌شود.

سرمربی تیم ملی شنا در پایان گفت‌وگوی خود با ایلنا در مورد مشکلات ورزش ایران می‌گوید: ما در ورزش ایران پتانسیل آن را داریم که در المپیک مدال بگیریم، ولی این پتانسیل باید با برنامه‌ریزی صورت بگیرد. ما در ایران سیستمی برای تعریف ورزش قهرمانی نداریم. هیچ فدراسیونی نمی‌داند برای چه تمرین می‌کند و قدرت آن را هم ندارد که برای یک یا دو المپیک بعد برنامه‌ریزی کند. تنها می‌توانند برای یک المپیک آن هم دو سال قبل از شروع رقابت‌ها تمرینات خود را شروع کنند و برنامه‌ریزی انجام دهند. ما در ایران چون استعدادیابی نداریم به صورت مقطعی حرکت می‌کنیم و هرگز برنامه بلند مدت نداشتیم. به عنوان مثال اگر کادر فدراسیون کشتی عوض شود ما برای کسب مدال المپیک چند دوره عقب می‌مانیم زیرا برنامه منسجمی وجود ندارد و هر فدراسیون برنامه‌های خودش را در دستور کار قرار می‌دهد.