اختصاصی ایلنا/ مظلومیت بانوان در عرصه ورزش تمامی ندارد

به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، فوتبال کشورمان این روزها بیش از هر زمان دیگری با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می‌کند. مشکلاتی که به دلیل عدم کفایت مدیران فوتبال در راستای درآمدزایی و از جمله مطالبه حق پخش تلویزیونی به بحران باشگاه‌های فوتبال ایران دامن زده است.

تا جایی که به یاد داریم، فوتبال در کشور ما به دلیل وابستگی شدید به خزانه دولت، تقریباً همواره با بحران بی‌پولی دست و پنجه نرم کرده است اما این بحران در این فصل بسیار فراتر از حد معمول خود بوده و حتی تیم‌‌هایی نظیر سپاهان و ذوب‌آهن که همواره جزو معدود باشگاه‌‌های متمول کشور بودند را هم درگیر خود کرده است.

در چند وقت اخیر شاهد این بوده‌‌ایم که به دلیل مشکلات مالی باشگاه‌‌ها، بازیکنان برای احقاق حق خود در باشگاه‌‌های بزرگ و مردمی مانند پرسپولیس، استقلال و سپاهان دست به اعتصاب زده و از راه اولتیماتوم به مدیران باشگاه سعی کرده‌اند کار خود را پیش ببرند. آنها حضور دوباره در تمرینات را به دریافت مطالبات خود و یا حداقل گرفتن ضمانتی محکم در این باره منوط کرده‌‌اند؛ راهکاری که نه تنها چاره‌‌ای مناسب برای رسیدن به حق و حقوق بازیکنان نیست، بلکه اقدامی غیرحرفه‌ای است.

بازیکنان این تیم‌‌ها در شرایطی در مقاطع مختلف برای رسیدن به پول دست به اعتصاب زده‌‌اند که در همین اوضاع نامناسب مالی فوتبال، هستند افرادی که با کمترین پول ممکن با همه وجود برای تیم‌‌های خود بازی می‌‌کنند. افرادی مانند بازیکنان شاغل در فوتبال بانوان که سقف قراردادشان برای یک فصل متجاوز از 20 میلیون تومان نیست و حتی از همین مبلغ ناچیز هم در انتهای فصل تنها چیزی در حدود ده درصد را دریافت می‌‌کنند. مبلغی که برای ستارگان فوتبال آقایان حکم "پول تو جیبی" را دارد و حتی حاضر نیستند این مبلغ را به عنوان پاداش برد در یک بازی معمولی قبول کنند.

این در حالی است که بارها دیده‌‌ایم فوتبال بانوان و بازیکنان شاغل در آن نیز از نظر فنی کیفیت بالایی دارند و حتی با داشتن امکاناتی بسیار کمتر نسبت به فوتبالیست‌‌های مرد، عملکردی تقریباً همسطح با آنها را داشته‌‌اند. به عنوان مثال در یکی از همین موارد دوشنبه شب، خیلی‌ها گل زیبای الهام فرهمند بازیکن تیم فوتبال آینده‌سازان میهن را در نظرسنجی برنامه نود دیدند. گلی که البته به دلیل کیفیت پایین فیلمبرداری، زیبایی آن به خوبی برای بیننده قابل لمس نبود، اما تحسین اکثر علاقه‌‌مندان را در پی داشت.

آیا زمان آن فرا نرسیده که توجه بیشتری به ورزش بانوان صورت بگیرد؟ وقتی دولت تدبیر و امید و شخص رئیس جمهوری در خصوص توجه به ورزش بانوان و اختصاص امکانات ویژه به این بخش حساسیت‌های به موقع و متعددی از خود نشان داده است، چرا مسئولان عالی رتبه ورزش کشور در این زمینه اقدامات موثر و قابل توجهی از خود نشان نمی‌دهند؟ ورزش بانوان و کمبودهای این بخش بارها از سوی رسانه‌ها مورد توجه قرار گرفته است اما دریغ از توجه لازم از سوی نهادهای ذیربط!