نکونام: «تیم بودن» ایران خطری برای حریفانش است

به گزارش ایلنا، گفت‌وگوی خواندنی خبرنگار تلویزیون فیفا با جواد نکونام را که پس از نزدیک به 11 ماه انتظار خبرنگار این تلویزیون منتظر شده در ادامه بخوانید:

- امروز خوشحالیم به عنوان رکورددار بازی‌های ملی ایران و کسی که سال‌ها بازوبند تیم ملی کشورتان را به بازو بسته‌اید، روبه‌روی شما نشسته‌ایم. شما با 151 بازی ملی رکورددار بازی‌های ملی ایران هستید. چه حسی داشتید وقتی این رکورد را ثبت کردید؟

به شخصه هیچ‌گاه در زندگی‌ام به رکوردزنی فکر نکرده‌ام. تمام هدف من در این سال‌ها خدمت به تیم ملی کشورم بود. شاید در روز اول حضور در تیم ملی در این باره از من می‌پرسیدند می‌گفتم رؤیایی است که بتوانم این تعداد بازی ملی را انجام بدهم. برای هر بازیکنی پوشیدن پیراهن تیم ملی کشورش در یک مسابقه هم افتخار است، چه رسد به اینکه 151 بازی ملی افتخار پوشیدن چنین پیراهنی را داشته باشد. به جرأت می‌توانم بگویم از روز اول تا روز آخر، همیشه یک حس داشتم و آن اشتیاق برای بازی در تیم ملی کشورم بود. وقتی از تیم‌ملی خداحافظی کردم تازه متوجه شدم بازیکنان سابق تیم ملی از چه چیز حرف می‌زدند. انگار بخشی از وجودتان را از دست می‌دهید.

- شما افتخار حضور در دو جام‌جهانی‌ را داشتید. جام‌جهانی‌ برزیل برای شما چطور بود؟ آیا ایران می‌توانست از گروه خود صعود کند.

ایران در شرایطی پا به مسابقات گذاشت که تدارک آن‌چنانی ندیده بود و به جرأت می‌گویم سایر تیم‌ها چندین و چند برابر ما امکانات داشتند. متأسفانه مشکلات تحریم، به فوتبال ما هم آسیب زیادی زد. با تمام این وجود، به لطف کارلوس کی‌روش و سایر اعضای کادر فنی، تیمی یکدست تشکیل دادیم و به مسابقات رفتیم که حاصل کارمان را در بازی با نیجریه و آرژانتین دیدید. در بازی با بوسنی متأسفانه شکست خوردیم و این باخت یکی از تلخ‌ترین باخت‌های زندگی‌ام بود. بسیار خوشحالم که توانستیم در جام‌جهانی‌ نام ایران را بر سر زبان‌ها بیندازیم. درست است ما شکست خوردیم اما چیزی که در ذهن همه باقی ماند، تیمی یک‌دل و جنگنده بود که حتی می‌توانست آرژانتین را شکست دهد.

- درباره بازی با آرژانتین و اتفاقاتی که در آن مسابقه رخ داد حرف بزنیم. آیا هنوز از داور دلخور هستید؟

نمی‌دانم با چه کلمه‌ای توصیفش کنم ولی معتقدم داور در آن بازی در حق ایران نامردی کرد. قطعاً او عمداً چنین کاری نکرد ولی متأسفانه شانس بسیار بزرگی را از فوتبال ایران گرفت. ما نیمه‌اول موقعیتی نداشتیم ولی نیمه‌دوم موقعیت‌های ما بیشتر بود. درست است در مجموع توپ در اختیار آرژانتین بود ولی ما باید برنده بازی می‌شدیم. داور با نگرفتن یک پنالتی محرز، باعث باخت ما شد و وقتی به آن فکر می‌کنم می‌پرسم چرا این کار را کرد؟ ما حداقل باید مساوی می‌کردیم ولی متأسفانه بازنده بازی شدیم.

- البته مردم ایران از عملکرد شما رضایت داشتند و پس از بازی به خیابان‌ها ریختند.

مردم ایران جزو فهیم‌ترین مردم دنیا هستند و همه چیز را متوجه می‌شوند. آنها متوجه شدند ما چرا باختیم. قبل از شروع جام‌جهانی‌ شاید همه تصور می‌کردند ایران با تعداد گل بالا به آرژانتین ببازد ولی وقتی به آن شکل بازی کردیم، مردم افتخار کردند. امروز همه آنها می‌گویند اگر داور آن اشتباه را نمی‌کرد، چه بسا ایران می‌توانست این بازی بزرگ را ببرد. آن شب ما همه غمگین و ناراحت بودیم. به جرأت می‌گویم غمی که از این شکست در دل ما ماند، روی نتیجه بازی با بوسنی اثرگذار بود. ما ناراحت بودیم ولی وقتی شنیدیم مردم به خیابان‌ها ریخته‌اند بهت‌زده شدیم و آنجا بود که جواب تلاش خود را گرفتیم.

- شما همیشه جزو پنالتی‌زن‌های بسیار قهار بوده‌‌اید؛ چرا؟

پنالتی‌زدن یک مهارت خاص است. شما وقتی پشت پنالتی می‌ایستید، فقط یک راه دارید‌؛ گل‌کردن توپ. شما با دروازه‌بان تک ‌به ‌تک هستید و از نظر همه وقتی داور پنالتی می‌گیرد، یعنی شما گل زده‌‌اید. اگر دروازه‌بان پنالتی را گل بخورد، کسی از او انتقاد نمی‌کند ولی وقتی بازیکن پنالتی را خراب کند همه از او انتقاد می‌کنند. پنالتی‌زدن مهارت می‌خواهد. شما دیده‌‌اید که چه بازیکنان بزرگی پنالتی‌های خود را خراب کرده‌اند. این ممکن است برای هر بازیکنی پیش بیاید ولی من بسیار خوشحالم که هیچ‌گاه پنالتی مهمی در زندگی‌ام از دست ندادم. دقیقاً یادم نمی‌آید چند پنالتی خراب کردم اما یادم می‌‌آید در یکی از تیم‌های باشگاهی‌ام یعنی استقلال حتی یک پنالتی هم خراب نکردم. در اوساسونا هم تنها یک پنالتی خراب کردم. برخلاف اینکه همه تصور می‌کنند زدن پنالتی کار راحتی است ولی شما تا تمرین نکنید این مهارت را به دست نمی‌آورید. اگر من در این راه موفق بودم اول به خاطر اعتماد به نفسم بود و دوم تمرین بیش از حد.

- شما در باشگاه العربی با مربی معروفی چون جان فرانکو زولا کار می‌کنید. چه حسی از این همکاری دارید؟

من در سال‌های بازیگری با مربیان بزرگی کار کرده‌ام؛ از کاماچو تا برانکو، بلاژویچ، کی‌روش و... زولا هم جزو کسانی است که کار با او به من انگیزه فراوانی می‌دهد. این مربی مثل دوران بازیگری‌‌اش، در مربیگری هم پرتلاش است. او به نظم و انضباط اهمیت می‌دهد و دوست دارد همه چیز سر جای خودش باشد. در دوران بازیگری همه او را ستایش می‌کردند و حالا در مربیگری هم قابل ستایش است. او با تجربه کار در تیم‌های مطرحی به قطر آمد و من تصور می‌کنم اگر زمان کافی داشته باشد، العربی را تبدیل به یکی از قدرت‌های قطر خواهد کرد.

- تیم ملی ایران بار دیگر در مسیر جام‌جهانی‌ قرار دارد. تصور می‌کنید ایران بتواند برای دومین بار پیاپی به این مهم دست پیدا کند؟

بیش از هر چیز دوست دارم به خاطر خوشحالی مردم کشورم ایران به جام جهانی‌ صعود کند. ما مربی بزرگی روی نیمکت ایران داریم‌؛ کارلوس کی‌روش و همچنین دستیارانی که با تجربه هستند. هر چند تیم ملی ایران دچار تغییرات شده و میانگین سنی آن بسیار پایین آمده ولی تیم خوبی در اختیار داریم که می‌تواند به جام‌جهانی‌ صعود کند. اگر امکانات لازم در اختیار این تیم و بازیکنان باشد، شک نکنید شانس موفقیت‌شان هم بیشتر خواهد شد. چیزی که درباره‌‌اش مطمئن هستم«تیم بودن» ایران است و این یک خطر بزرگ برای حریفان به حساب می‌‌آید.