آرامش صخره‌نوردی با هیچ ورزشی قابل مقایسه نیست/ امیدوارم کلاه سنگی‌ثبت جهانی شود

به گزارش خبرنگار ایلنا، وقتی پای صحبت های یکی از این صخره نوردان کشورمان می‌نشینیم و صحبت های با احساس او را گوش می کنیم، هم لذت می بریم و هم به او و اراده اش رشک می ورزیم که یک دختر خانم با چه امید و انگیزه ایی گاه تا 17 ساعت با صخره ها دست و پنجه نرم می کند و شب هم از صخره پایین نمی‌آید و به قول خودشان در همان تلژ به استراحت می پردازند.

در همایش و افتتاح بزرگترین صخره کلاه سنگی جهان در ماکو که این صخره سنگی به نام قیه ماکو مشهور است و دبیرخانه ورزش شورای‌عالی مناطق آزاد تلاش می کند این صخره زیبا را به ثبت سازمان جهانی میراث فرهنگی برساند با خانمی صخره نورد از استان مرکزی به گفت و گو نشستیم با قدی حدود 1/70 و وزنی 60 کیلویی بدون اینکه بتوان اثری از یک گرم چربی در وجود وی پیدا کرد.

نمی خورد به تیپ و قیافه اش که تحمل سختی های کوه و صخره های وحشتناک را داشته باشد اما کارشناسان می گویند او یکی از  بهترین صخره نوردان ایران و حتی جهان است.

گفت و گوی ایلنا با خانم سیمین کهریزی را در ادامه می خوانید:

خانم کهریزی؛ چند سال است صخره نوردی می کنید و چند سال دارید؟
من 30 سال دارم و از سال 89 تاکنون به ورزش صخره نوردی روی آوردم البته تقریبا همه مواد و رشته های کوهنوردی را امتحان کردم ولی در صخره نوردی آرامشی می بینم که در سایر مواد دیده نمی‌شود و من برای همه آنهایی که به این رشته ها می پردازند احترام قائلم ولی صخره نوردی را عاشقانه دوست دارم.

از رفتن به بالای صخره ها نمی ترسید؟ ما همین الان از پایین به صخره زیبای قیه ماکو نگاه می کنیم چشممان سیاهی می رود. حال شما با چه جراتی از این دیواره های عجیب و غریب و ارتفاعات چند صد متری بالا می روید؟

عشق که در کار باشد همه سختی ها آسان می شود. باید عاشق اینکار باشی و با آن زندگی کنی تا بدانی چه لذتی در بالا رفتن از صخره نهفته است و به نظر من کار بسیار راحتی است. یعنی اگر دست و پا و بدن ما یک روز کوه و صخره را لمس نکند انگار دچار یک کمبود هستیم و وقتی به صخره می رسیم انگار به آرامش رسیدیم.

رشته های ورزشی دیگر مثل والیبال و فوتبال و ... علاوه بر جذابیتی که برای جامعه و مردم دارد برای خود ورزشکار هم لذت بخش است و هم درآمدزاست. ضمنا خانواده هم با افتخار به آشنایان و دوستان می گویند که فرزند ما فوتبالیست یا والیبالیست است. خانواده شما آیا اعتراضی نکرده اند که این چه رشته ایی است که دنبال می کنی؟

واقعا هم همین گونه است که شما می گویید. بارها شده که خانواده همین حرف‌ها را می‌زنند. ولی آنها وقتی عشق و علاقه من را دیدند متقاعد شدند که ما هم یک استعدادی در این رشته ورزشی داریم. بدون پشتوانه و بدون اسپانسر بدون اینکه حتی یک ریال از جایی کمک بگیریم. پول کفش و لباس و غذا را خود ما باید بدهیم. برخی مسافرت ها هم با هزینه خودمان می رویم. اما هر گز پشیمان نیستم و تا زمانی که بدنم اجازه بدهد از صخره ها بالا می روم.

این همایشی که در قیه ماکو برگزار شده چه نوع مسابقاتی است.

اینجا و این همایش با تلاش منطقه آزاد و دبیرخانه شورای‌عالی مناطق آزاد برگزار شده و به نظرم بی نظیر است. من اولین باری است که به این منطقه می آیم و می بینم که یک نهادی مثل شورای‌عالی مناطق آزاد آمده و به این رشته ورزشی توجه جدی نشان می دهد باید از دکتر شیری و خانم مومنی تشکر کنم که وقت گذاشته اند و این برنامه زیبا را از طرف شورای‌عالی مناطق آزاد دارند اجرا می کنند و گفته اند که در سایر مناطق ایران هم بدنبال ثبت چنین فضاهای بکری هستند. ما منتظر رقابت های بین المللی در ماکو هستیم و یقینا سال های آینده با این توجهی که صورت گرفته شاهد حضور بزرگان صخره نوردی از سراسر جهان خواهیم بود . یقینا اهدافی که دبیرخانه شورای‌عالی مناطق آزاد دارند اهداف بسیار بلند و ارزشمندی است و من خوشحالم که شورای‌عالی مناطق آزاد به فکر ثبت جهانی صخره زیبا و بزرگترین کلاه سنگی صخره‌ای جهان در یونسکو و سازمان جهانی میراث فرهنگی است. یقینا اگر این صخره زیبا با موقعیت خوبی که منطقه دارد به ثبت جهانی برسد همه ساله شاهد حضور صخره نوردانی از سراسر جهان در منطقه خواهیم بود و من باید از این بابت از دبیرخانه ورزش شورای‌عالی مناطق ازاد بخاطر این همایش و اهداف بلندی که دارند تقدیر و تشکر کنم.

خانم کهریزی؛ در صعودهایی که داشته اید طولانی ترین زمانی که از صخره ها آویزان بوده اید چند ساعت بوده است؟

زمان های طولانی زیادی داشته ام. یکبار 5 صبح رفتم به یکی از صخره ها و تا 11 شب مشغول بودم. نفهمیدم زمان چطور گذشت ولی ناچار شدم شب را در همان بالای صخره داخل چادر صخره ایی بمانم و بخوابم تا صبح مجددا ادامه بدهم.

وقتی به صخره سختی می خورید و خسته می شوید احساس پشیمانی نمی کنید که آخه این چه کاری است که ما داریم. این چه رشته ایی است که انتخاب کرده ایم؟

چرا...بارها پیش آمده اما همین‌که می آییم پایین و دقایقی سپری می شود باز به فکر صخره دیگری هسیم و با خود می گویم خب صعود بعدی کجا باشد.