پورشیب: دل پر دردی داریم اما کو گوش شنوا؟/ کوتاهی مسئولان داشت به قیمت جان ما تمام میشد!
کاپیتان تیمملی کاراته که به همراه 2 ملیپوش دیگر از یک سانحه رانندگی جانسالم به در برد،گفت: کوتاهی مسئولان داشت به قیمت جان ما تمام میشد.
ذبیح ا...پورشیب در گفتوگو با ایلنا با بیان این مطلب اظهار داشت: پس از اینکه اردوی تیمملیکاراته به پایان رسید به همراه حسین سمندر و ابراهیم حسنبیگی راهی تهران شدیم، در مسیر همدان به ساوه حدود ساعت 5 بعد از ظهر در حال حرکت بودیم که به یکباره از مسیر مقابل یک وانتپیکان به دلیل خوابآلودگی از مسیر منحرف شد و با خودروی ما به شدت برخورد کرد.شاید اگر کمربند ایمنی نبسته بودیم الان...
وی افزود: فقط میتوانم بگویم خدا ما را دوست داشت که در حال حاضر نفس میکشیم. آیا این درست است که بچههای تیمملیکاراته از وسیله نقلیهشخصی برای رفت و آمد در اردوهای تیمملی در شهرستانها استفاده کنند؟
پورشیب با گلایه شدید از مسئولین عنوان کرد: دل پردردی دارم اما کو گوش شنوا؟! چرا باید ملیپوشان و افتخار آفرینان کاراته کشور را به حال خود رها کنند.
کاپیتان تیم ملی کاراته ادامه داد: امیدوارم حالا که با معجزه زنده ماندهایم آقایان تلنگری خورده باشند و کمی به فکر ما باشند. الان اگر خدایی نکرده اتفاق دیگری افتاده بود خیلیها داشتند در مصاحبهها از ما به عنوان ورزشکار نمونه یاد میکردند.
پورشیب در ادامه با انتقاد از فدراسیون گفت: 24 ساعت بعد از این حادثه دبیر فدراسیون به ما زنگ زد و رئیس فدراسیون هم تاکنون هیچ حالی از من نپرسیده!
وی که به نظر میرسید هنوز در شوک تصادف به سر میبرد، ادامه داد: یک قهرمان جهان ماهی 500 هزارتومان حقوق میگیرد اما صدایش در نمیآید. من هیچگاه درباره کسی مصاحبه منفی نکرده ام و همیشه منافعملی را به منافع شخصی ترجیح دادم اما واقعا نباید با ما این رفتارها شود.
کاپیتان تیم ملی کاراته تصریح کرد: چرا نباید بچههای تیمملی با وسیله نقلیه عمومی و به صورت یکجا به اردوها اعزام شوند؟ مگر ما برای این کشور کم زحمت کشیدهایم؟ اگر اتفاقی برای ما 3 نفر میافتاد چه کسی پاسخگو بود؟
وی با بیان اینکه کوتاهی آقایان احتمال داشت اتفاقات جبرانناپذیری به همراه داشته باشد، اعلام کرد: خسارت مالی هم خوردهایم اما فدای سر هر 3 نفرمان.من فقط میگویم چرا باید مسئولین ورزش و همچنین فدراسیونکاراته آنقدر نسبت به ما بیتفاوت باشند که با این شرایط در جاده های خطرناک رفت و آمد کنیم.