نگذارید بازنشستههای جودو جای جوانان را بگیرند/خداحافظیهای صوری بلای جان ورزش!
حال و هوای جودو این روزها تعریفی ندارد و باید اقرار کنیم برخی قدیمیهای این رشته نه تنها برای نجات آن کاری نمیکنند، بلکه آتشبیار معرکه هم شدهاند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، در حالیکه فدراسیونجودو طرح استعدادیابی را در برخی استانهای کشور استارت زده و مسئولان فدراسیون در حال برنامهریزی برای آینده این رشته هستند اما میانگین سنی تیم ملی بزرگسالان روز به روز در حال افزایش است. آخرین حاشیه جودو نیز بازگشت مرد نقرهای به تاتامی است.
سید محمود میران 41 ساله که چندی پیش به علت اختلافنظرهای موجود در فدراسیونجودو از سمت سرمربیگری تیم ملی جوانان استعفا داده بود میخواهد در همان جو حاکم به عنوان ورزشکار فعالیت کند. البته این موضوع برای جودوی ایران بحث جدیدی نیست، زیرا پیش از این نیز آرش میراسماعیلی، محمدرضا رودکی، امیر قاسمینژاد و یکی- دو نفر دیگر از جودوکاران تصمیمهایی مشابه با میران را اتخاذ کرده بودند.
در اینکه جودوی ایران عاری از ستاره است نباید تردید کرد اما بازگشت ملیپوشان دههگذشته به تیمملی هم نمیتواند چاره کار و برگبرنده باشد. شاید بتوان با شکست عجیب قاسمینژاد در تورنمنت بلاروس یا ناکامی جواد محجوب در مسابقاتاخیر یا نتایج بسیار ضعیف اوزان سبکوزن جودو کنار آمد اما بازگشت میران 41 ساله به دنیای قهرمانی غیرقابل هضم است.
بهتر است در شرایطی که جودو نیاز به وفاق و همدلی دارد، پیشکسوتان و بازنشستههای این رشته با اتخاذ تصمیمات بحث برانگیز کار مسوولان فدراسیون جودو و کادر فنی را سختتر نکنند. البته میران جزو مفاخر جودوی ایران به حساب میآید اما تردیدی نیست تصمیم او مبنی بر بازگشت به تاتامی آن هم در آستانه بازیهای المپیک 2016 کاملا احساساتی است و نمیتواند نسخه شفابخشی برای این رشته بیمار باشد.
یک واقعیت دیگر اینکه پس از خداحافظی ستارههای سالهای گذشته جودو مثل میراسماعیلی، حاجیآخوندزاده، رودکی، میران و ... مسئولان فدراسیون نتوانستند سراسر کشور حتی یک جودوکار در حد آنها معرفی کنند اما باید قبول کرد چاره کار بازگرداندن جودوکاران 40 ساله به تاتامی نیست.
واقعا چه بلایی سر جودو آمده که مسئولان نمیتوانند آینده این ورزش پرطرفدار و مدالآور را بیمه کنند؟ تیم ایران که همیشه در آسیا جزو مدعیان بود و در پیکارهای جهانی هم حریف دست و پا بستهای برای رقبا نبود امروز برای گرفتن سهمیهالمپیک 2016 تنها دلخوش به سعید ملایی است.
شاید برای تکرار روزهای طلایی جودو باید منتظر ماند تا نسل جدیدی از راه برسد تا این روزهای تیره سپری شوند و دوباره شاهد درخشش این رشته المپیکی در سطح آسیا و جهان باشیم.
مخلص کلام اینکه، جودو اکنون نیاز حیاتی به جوانان انرژیک دارد که برای تحقق این رویا باید مسئولان مربوطه آستین همت بالا بزنند و پشتوانهسازی کنند تا امثال میرانها هوای بازگشت در سر نپرورانند.