اول یا دوم شدن مهم نیست
امین‌زاده: مسیر زندگی‌ام با ورزش عوض شد / خوشحالم رقیب سیامند رحمان هستم
احمد امین‌زاده ملی‌پوش جوان تیم وزنه‌برداری جانبازان و معلولین است که در اولین مرحله تمرینات آمادگی مسابقات آسیا و اقیانوسیه نیز حضور یافته است.
به گزارش ایلنا، احمد امین‌زاده سال 1369 در گتوند، از شهرستان‌های استان خوزستان به دنیا آمده و فعالیت‌های ورزشی خود را از سال 86 آغاز کرد.
امین‌زاده در این‌باره می‌گوید: سال 86 برای اولین‌بار در رشته وزنه‌برداری فعالیت‌هایم را آغاز کردم اما به دلیل مشکلاتی که بود و همین‌طور کمبود امکانات نتوانستم ادامه دهم و مجددا سال 88 بعد از اینکه وارد دانشگاه دزفول شدم به مربی خوزستان معرفی شدم.
ملی‌پوش جوان تیم وزنه‌برداری افزود: با راهنمایی‌ها و حمایت‌های چلتوک‌کار تمریناتم را ادامه دادم و سال 89 در مسابقات کشوری موفق به کسب عنوان اول در رده سنی جوانان شدم. بعد از آن تمریناتم ادامه یافت و در رقابت‌های قهرمانی کشور سال 92 در دسته فوق سنگین موفق به کسب عنوان سوم شدم.
وی در ادامه گفت: تمریناتم را بعد از سال 92 به صورت مستمر ادامه دادم تا اینکه در رقابت‌های رکوردگیری سال گذشته که اسفندماه برگزار شد توانستم در دسته 107+ با ثبت رکورد 220 کیلوگرم به عنوان اول دست یابم و بعد از این مسابقات بود که به تیم ملی دعوت شدم.
امین‌زاده تصریح کرد: از سال‌های گذشته و پیش از آغاز فعالیت‌های ورزشی، وزنه‌برداری برای من جذابیت خاصی داشت و به خاطر این علاقه و جذابیت بود که با وجود سختی‌های زیاد طی این سال‌ها تلاش کردم تا خودم را به تیم ملی برسانم. من شغل آزاد در زمینه کشاورزی دارم و هر روز بعد از انجام کارهایم به دزفول می‌روم تا آنجا تمرین کنم. در واقع برای هر جلسه تمرین باید در مجموع 140 کیلومتر راه را طی کنم .
دارنده نشان طلای مسابقات کشوری گفت: البته باید بگویم تحمل همه این سختی‌ها و دشواری‌هایی که وجود دارد بدون حمایت‌های خانواده‌ام، همسرم و تشویق مربیانم میسر نبود و دست همه این عزیزان را می‌بوسم.
وی افزود: پیش از آغاز ورزش روحیه خوبی نداشتم. حالا احساس می‌کنم مسیر زندگی‌ام و همین‌طور نوع نگاه اطرافیانم تغییر کرده و این برای من بسیار ارزشمند است و امسال تمام تلاشم را خواهم کرد که از فرصت‌های پیش رو استفاده کنم و پاسخ شایسته‌ای به زحمات مربیان و خانواده‌ام بدهم.
امین‌زاده در پایان تصریح کرد: از اینکه در دسته فوق سنگین با سیامند رحمان هستم خوشحالم. این خوشحالی به خاطر این است که رقیبم هموطنم است و به لطف خدا می‌توانیم سکوهای این دسته را از آن کشور خودمان کنیم، ضمن اینکه اول یا دوم شدن مهم نیست؛ اینکه بتوانیم همدوش هم برای کشورمان افتخار آفرینی کنیم از هر چیز مهمتر است.
