امیر حاج رضایی
کی‌روش بماند ولی نه با ادبیات سخیف!
موافق ماندن کی‌روش در تیم ملی ایران هستم ولی انتظار به کار بردن ادبیات سخیف را از وی نداشتم.
1- در بحث ماندن یا نماندن کارلوس کی‌روش اطلاعات من رسانه‌ای است و به ارکان‌ها تصمیم‌گیرنده مثل وزارت‌ورزش یا فدراسیون دسترسی ندارم. این اطلاعات این‌طور حکم می‌کند که استنباط کنم وزارت‌ورزش با ادامه کار کی‌روش موافق نیست. کدهایی که داده شده گویای این مطلب است هرچند مسئولان وزارت‌ورزش این مساله را تکذیب می‌کنند.
2- تناقض‌هایی در گفته‌های کفاشیان هست. وقتی شفافیت نباشد، رسانه شایعه قوت می‌گیرد و حقیقت گم می‌شود. آنچه من می‌گویم حدس شخصی است و سندی ندارم اما به صورت غریزی می‌توانم بگویم تغییراتی در فدراسیون صورت گرفت و وزرات‌ورزش بخشی از قدرت خود را به فدراسیون منتقل کرد و حالا این قدرت می‌تواند در ماندن یا نماندن کی روش موثر باشد.
3- فدراسیون مستقل است و دولت نمی‌تواند در آن دخالت کند اما فدراسیون ما مستقل نیست و آنچه از سوی وزارت‌ورزش اعمال می‌شود در فدراسیون اجرا می‌شود. کی‌روش قابل نقد است و من با دفاع‌مطلق و رد مطلق هر فردی مخالفم. حضور کی‌روش نباید به معنای تحقیر مربیان ایرانی به ویژه آن عده‌ای که شرافت کاری و ادبیات خوبی دارند، باشد. کی‌روش زمانی نمازی را کنار گذاشت و گفت کار او را تدارکات ما هم می کند. این ادبیات سخیف را از وی انتظار نداشتیم.
4- مخالف منصف را دوست دارم. من موافق حضور کی‌روش‌ام چون زمان کمی تا مقدماتی جام‌جهانی داریم. تضارب آرا به سود فوتبال ایران است اما آرای مخالفان‌منصف. نگرانی من از این است که سردمداران لمپنیسم درصدد سلطه هستند و سردمداران آن هم مشخص هستند اما از آن طرف کسانی مثل کادر فنی تیم امید می‌توانند برای فوتبال ایران آبرو کسب کنند. تنها مربی ایرانی که با بازیکن‌سالاری مخالفت کرد مایلی‌کهن بود و به درستی بازیکنان سرکشی که به تیم ملی پشت کردند کنار گذاشت. کی‌روش هم دقیقا همین کار را کرد. در مجموع معتقدم کی‌روش باید بماند.
