سیاست دوگانه تلویزیون درباره ورزش‌ها؛
کیک‌بوکسینگ پخش می‌شود، بوکس و ژیمناستیک نه/مشکل رسانه ملی با کیست؟
تلویزیون در حالی رقابت‌های رشته‌ای مانند کیک‌بوکسینگ را پخش می‌کند که برخی ورزش‌ها، همچنان با بی‌مهری رسانه‌ملی روبرو هستند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، در شرایطی که صدا و سیما از انعکاس اخبار و رویدادهای برخی رشته‌های ورزشی خودداری می‌کند و فریاد قهرمانان، مربیان و مسئولان آنها نیز به جایی نمی‌رسد، شبکه‌ورزش مسابقات کیک‌بوکسینگ را به روی آنتن برد تا ابهامات و علامت سوال‌های فروانی در مورد نگاه دوگانه رسانه‌ملی به رشته‌های ورزشی ایجاد شود.
طرفداران ورزش رزمی کیک‌بوکسینگ در سراسر کشور زیاد هستند و طبعا این ورزش این حق را دارد که رقابت‌هایش از تلویزیون پخش شود(البته اهالی‌رزمی می‌دانند کیک‌بوکسینگ ایران به دلیل مشکلاتی که روسای قبلی و فعلی فدراسیون ورزش‌های رزمی کشورمان با فدراسیون‌جهانی واکو دارند، نمی‌تواند در مسابقات معتبر آسیایی و جهانی شرکت کند و اینجاست که این پرسش به شکلی جدی‌تر مطرح می‌شود که چرا مسابقات رشته‌ای که نمی‌تواند در رقابت‌های مورد تایید فدراسیون جهانی‌اش شرکت کند، از تلویزیون پخش می‌شود؟!) با این حال، این تمامی ماجرا نیست، چراکه بی‌مهری رسانه‌ملی در مورد بسیاری از ورزش‌های دیگر نیز همچنان ادامه دارد و گویا قرار هم نیست به این زودی‌ها تمام شود.
25 سال پیش که فدراسیون‌بوکس، مجددا راه‌اندازی شد تا امروز، با تابلوی "ورود ممنوع" صدا و سیما روبروست. استدلال مدیران و تصمیم‌گیرندگان تلویزیون نیز البته نامشخص است اما آنچه آنها در این سال‌ها عنوان کرده‌اند، بهانه‌ای به نام خشونت و احتمال آسیب‌دیدگی بوکسورها در تمرینات و داخل‌رینگ است اما واقعیت این نیست، چراکه در تحقیقاتی که چند سال قبل در دانشگاه "هاپکینز " آمریکا انجام شد، بوکس در رده نوزدهم ورزش‌های خطرناک قرار گرفت و جالب اینکه در این پژوهش دانشگاهی، درصد مصدومیت در فوتبال بالاتر از بوکس عنوان شد.
همگان می‌دانند بوکس مادر بسیاری از ورزش‌های رینگی از جمله کیک‌بوکسینگ است، حالا چرا تلویزیون کیک‌بوکسینگ را پخش می‌کند و بوکس را نه، جای تأمل دارد اما ماجرا به اینجا هم ختم نمی‌شود. اگر بهانه‌ای به نام خشونت در بوکس را قبول داشته باشیم، باز هم می‌بینیم رشته‌های دیگری که علی‌الظاهر با مصدومیت کمتری مواجه هستند نیز از رسانه‌ملی پخش نمی‌شوند.
اینجاست که به سوالات و البته افسوس‌های ما افزوده می‌شود. کمتر کسی به یاد دارد تلویزیون، رویدادهای ورزش‌هایی مثل ژیمناستیک، هندبال، اسکواش، تنیس، بولینگ و بیلیارد و خیلی رشته‌های دیگر را انعکاس دهد. البته به صورت مقطعی، شاهد پخش مسابقات و برنامه‌های این ورزش‌ها از رادیو و تلویزیون بوده‌ایم، اما این اتفاق، مستمر و همیشگی نبوده است.
در مقایسه‌ای بین رشته‌هایی که از جعبه جادویی تلویزیون پخش می‌شوند با ورزش‌هایی که با کم‌توجهی گردانندگان صدا و سیما مواجه هستند، این سوال پیش می‌آید که علت این نوع نگاه مسئولان صدا و سیما به‌خصوص برنامه‌ریزان و مدیران ورزش رسانه‌ملی چیست؟ آیا آنها با این نوع ورزش‌ها مخالف هستند یا با کسانی که متولی آنها هستند؟ شاید هم مسائل دیگری در میان است که باعث شده فراگیرترین رسانه کشور، به ورزش‌هایی مثل کیک‌بوکسینگ روی خوش نشان دهد، اما حق سایر رشته‌ها مانند بوکس، تنیس یا دوومیدانی ادا نشود..
