چهرههای ویژه؛ ۱۴۰۳؛ سال قهرمانان لحظهای و بازندههای ابدی (گزارش)

سال ۱۴۰۳ با تمام حواشی، جنجالها و درخششهای فردی، یکی از پرفراز و نشیبترین سالهای فوتبال ایران لقب گرفت؛ سالی که در آن چهرههای شاخصی با عملکردهای متفاوت، نقشآفرین اصلی اتفاقات مهم لیگ برتر شدند.
به گزارش ایلنا، سال ۱۴۰۳؛ سالی که فوتبال ایران پر بود از قصههای عجیب، سقوط ستارهها، تولد قهرمانهای تازه و بازگشتهایی تماشایی. از پنالتیهای سرنوشتساز و انتقالهای پر سر و صدا تا مصدومیتهای تلخ و درخششهای غافلگیرکننده؛ این چهرهها روایتگر مهمترین اتفاقات سال فوتبال ایران شدند.
گئورگی گولسیانی
بعد از به ثمر رساندن گل قهرمانی پرسپولیس در لیگ بیستوسوم در ماههای آغازین سال ۱۴۰۳ (گلی که البته آفساید بود)، به تیم ملی گرجستان هم دعوت شد و در یورو نمایش تحسینبرانگیزی داشت. همین درخشش باعث شد مدیران پرسپولیس قراردادش را دوباره تمدید کنند تا خیالشان از بابت حضور این مدافع مطمئن راحت باشد. هرچند گولسیانی نسبت به فصل قبل افت کرده و دیگر آن مدافع سختگیر و بیرحم نیست، اما بدون تردید او همچنان یکی از اهرمهای پرسپولیس برای ماندن در کورس قهرمانی در سال آینده خواهد بود و میتواند این تیم را به سمت موفقیت سوق دهد.
مهرداد محمدی
آن مصاحبه جنجالی بعد از برتری استقلال مقابل پیکان در لیگ بیستوسوم، محرومیتی سنگین برایش به همراه داشت. محمدی اما پس از گذراندن بخشی از این محرومیت، با رأی کمیته استیناف مورد عفو قرار گرفت، اما بازگشتش خوشیمن نبود و خیلی زود با مصدومیتی شدید از ناحیه ساق پا مواجه شد؛ مصدومیتی که هم خودش را از شرایط مسابقه دور کرد و هم استقلال را بابت از دست دادن یکی از عناصر مهم هجومیاش لطمهدار ساخت. بسیاری معتقدند مصدومیت محمدی ضربهای جبرانناپذیر به استقلال زد و این تیم را عمیقاً در خط حمله تضعیف کرد.
مهدی لیموچی
فوتبال ایران کمتر بازیکنی با این ترکیب همزمان از سرعت و تکنیک دارد؛ اما مهدی لیموچی یکی از معدود بازیکنانی است که هر دو ویژگی را در خود جمع کرده و قطعاً به کار تیم ملی هم خواهد آمد. لیموچی اما برای رسیدن به اهداف بزرگتر باید ماهها صبر کند تا مصدومیتی که روزهای پایانی سال را برایش تلخ کرد، پشت سر بگذارد و دوباره در موقعیت بازی قرار بگیرد. یأس و ناامیدی برای لیموچی با این سن و سال مناسب جایی ندارد و این بازیکن سپاهان باید یک حرکت تازه را به سمت موفقیت آغاز کند. لیموچی حالا حالاها میتواند در فوتبال ایران طنازی کند.
علیرضا کوشکی
بازیکنی که تا مرز اخراج از استقلال پیش رفته بود، ناگهان به چهره جذاب این تیم تبدیل شد. کوشکی دقیقاً در ایامی که استقلال عمیقاً نیاز به گلزن داشت، با بازیهای درخشان نگاهها را متوجه خود کرد. او تا جایی پیش رفت که در دربی نیز تکگل تیمش را به ثمر رساند تا با همین گل، آیندهاش را در باشگاه استقلال تضمین کند. شاید اگر استقلال در خط میانی بازیکنان بزرگتری به خدمت بگیرد و کوشکی بهخوبی تغذیه شود، بتواند در سالهای آینده به یک گلزن ماهر و قابل اتکا در خط آتش آبیها بدل شود. سبک بازی کوشکی بیشباهت به فرهاد مجیدی نیست.
امیرحسین حسینزاده
شاید بتوان امیرحسین حسینزاده را بهترین بازیکن لیگ بیستوچهارم لقب داد. بدون شک اگر حسینزاده با تراکتور به جام قهرمانی لیگ برتر دست یابد، اقبالش برای تصاحب این عنوان بشدت افزایش خواهد یافت، چرا که او هم آمار خوبی در گلزنی با پیراهن تراکتور دارد و هم در ارسال پاس بسیار موفق عمل کرده است. حسینزاده فصل پیش وضعیت بسیار نگرانکنندهای در تراکتور داشت اما در فصل جاری آنقدر آماده بوده که حتی میتواند یکی از گزینههای جدی برای حضور در ترکیب تیم ملی باشد. حسینزاده به کلی روزهای افول را پشت سر گذاشته است.
اوستون اورونوف
تردیدی نباید داشت اگر اورونوف با مصدومیت مواجه نمیشد و حضور در ترکیب پرسپولیس را از دست نمیداد، پرسپولیس امتیازات بیشتری را تا قبل از پایان سال ۱۴۰۳ به دست میآورد؛ اما آسیبدیدگی این بازیکن پرسپولیس را به نوعی فلج کرد و سرخها تا زمان بازگشت دوباره به کورس قهرمانی، امتیازات مهمی را از دست دادند. اورونوف اما باید خود را آماده یک چالش پرماجرا در سال جدید کند، چرا که کارتال عمیقاً روی هنر این بازیکن حساب میکند تا شاید بعد از گرفتن سکان هدایت پرسپولیس از دست گاریدو، با کمک همین اورونوف یک قهرمانی سریع را رقم بزند.
سیدحسین حسینی
سال را خوب شروع کرد و با استقلال تا آستانه قهرمانی نیز پیش رفت، اما فصل جدید که آغاز شد، بار دیگر نشیب شماره یک استقلال کلید خورد تا مشخص شود او هرگز قادر نیست دو فصل پیدرپی در اوج باقی بماند. نوسانهای عجیب سیدحسین تا پایان سال نیز ادامه داشت و او در عرض کمتر از یک هفته، در دو بازی رفت و برگشت مقابل النصر، از بهترین بازیکن زمین تبدیل به ضعیفترین بازیکن میدان شد. حسینی بهواقع در همه این دوران دروازهبان باثباتی جلوه نکرده و فراز و فرود بسیاری داشته است. شاید یکی از دلایل این وضعیت، فقدان رقیبی جدی برای شماره یک استقلال باشد.
علیرضا بیرانوند
انتقال جنجالی علیرضا بیرانوند در شرایطی که او بار دیگر در نقلوانتقالات پیش فصل لیگ بیستوچهارم نگاهها را معطوف به خود کرده بود، بار دیگر شماره یک سابق پرسپولیس را در کانون توجه قرار داد. سفر به تبریز و بازی در ترکیب تراکتور هرقدر که تبریزیها را خوشحال کرد، اما رهاورد خوشی برای بیرو به همراه نداشت و او همواره مورد طعنه هواداران پرسپولیس قرار گرفت تا سالی پرحاشیه را سپری کند. بیرانوند در سالی که گذشت، عملکرد بسیار پرنوسانی هم داشت و هرگز شماره یک اطمینانبخشی نبود. بیرانوند اما با همین وضعیت همچنان انتخاب اول قلعهنویی است.
علی علیپور
گلزنی در دربی از علی علیپور در میان پرسپولیسیها چهرهای متفاوت ساخته است. مرد شماره ۹ سرخها حالا با ۵ گل زده در دربیها جایگاهی خاص و متفاوت در میان هواداران تیمش دارد و میتواند همچنان آمارش را در این بازیها ارتقا داده و دستنیافتنی شود. این بازیکن در حالی که لیگ بیستوچهارم را امیدبخش آغاز نکرده بود، حالا در کنار دورسون زوجی خطرناک را پدید آورده است. علیپور در نقطهای است که حتی میتواند به حضور در تیم ملی فوتبال ایران هم فکر کند. شاید او بتواند امیر قلعهنویی را وسوسه کند و نامش را دوباره در فهرست نهایی قرار دهد.
کوین یامگا
وقتی جواد نکونام نامش را از فهرست بازیکنان استقلال در فصل بیستوچهارم حذف کرد، تصور میشد که دیگر به پایان دوران حرفهای رسیده اما یامگا ناگهان سر از نساجی درآورد و در کمال شگفتی در تقابل با استقلال موفق به گلزنی شد تا همگان این پرسش بزرگ را مقابل نکونام قرار دهند که بهواقع چرا و به چه دلیل یامگا را از لیست کنار گذاشت؟ حذف این بازیکن از فهرست استقلال علاوه بر انتقادات فنی، به لحاظ اخلاقی و رعایت مسائل فیرپلی، مدیران سابق باشگاه استقلال و سرمربیاش را عمیقاً زیر سؤال برد. یامگا اما نام خود را به عنوان نماد تحمل و صبر به یادگار گذاشت.
محمدرضا اخباری
محمدرضا اخباری در لیگ بیستوچهارم دوباره به اوج بازگشته و با گلگهر کلینشیتهای بسیاری را به ثبت رسانده است. او جدیترین مدعی برای کسب عنوان بهترین دروازهبان لیگ بیستوچهارم است و برای رسیدن به این مهم باید با علیرضا بیرانوند رقابت کند. اینکه اخباری موفق شود در فصل جاری طوری گلری کند که قلعهنویی او را در قفس توری تیم ملی به عنوان مرد شماره یک به کار بگیرد و چشم بر بیرانوند بیانگیزه و حسینی پرنوسان ببندد، روشن نیست اما اخباری در فصلی که در هفتههای رو به پایان آن قرار داریم، بشدت کمنقص عمل کرده است.
محمدحسین کنعانیزادگان
گرچه عملکرد فنی کنعانیزادگان در یک سال اخیر چندان قابل توجه نبوده، به طوری که ممکن است جایگاهش در تیم ملی به مخاطره بیفتد اما او از یک منظر با دیگر بازیکنان سرخابی متمایز است. کنعانیزادگان در سال جاری موفق شد در دربی ۱۰۴ و ۱۰۵ برای پرسپولیس گل بزند. هر دو گل این بازیکن از روی نقطه پنالتی به ثمر رسید تا در زمره معدود بازیکنانی قرار بگیرد که موفق شده در یک فصل دو بار دروازه رقیب سنتی را باز کند و نامش را در کتاب تاریخ دربیها به عنوان گلزن رفت و برگشت ثبت کند. کنعانی اما برای تداوم در تیم ملی با مشکل مواجه است.
رامین رضاییان
هیچ کس باور نمیکرد سوت آغاز لیگ بیستوچهارم که به صدا درآید، رامین رضاییان با پیراهن شماره ۱۰ استقلال در لیگ دیده شود. شاید خیلیها منتظر بودند بعد از اینکه سپاهان این بازیکن را در لیست خروج قرار میدهد، رامین سر از باشگاه سابقش پرسپولیس درآورد اما او استقلال را انتخاب کرد تا یک انتقال جنجالی را رقم بزند. رامین در استقلال اما برخلاف تصورات عملکرد مطلوبی داشت و حالا در نقطهای است که حتی انتظار دارد به تیم ملی دعوت شود که البته امیر قلعهنویی نام او را در فهرست جدید تیم ملی قرار نداد.