کیانی: روی تلاش من برای طلای المپیک حساب کنید!

به گزارش ایلنا، ناهید کیانی، نایب قهرمان المپیک پاریس، سال 1403 را به عنوان سالی ویژه در زندگی خود رقم زد. او که با کسب مدال نقره المپیک در این سال نه تنها به یکی از بزرگ‌ترین رؤیاهایش دست یافت، بلکه با تکیه بر تجربیات تلخ گذشته، به یکی از قوی‌ترین نسخه‌های خود تبدیل شد. اما او همچنان به فکر آینده است و می‌خواهد به رؤیای بزرگ‌تر خود یعنی مدال طلای المپیک در لس‌آنجلس برسد. صحبت‌های مفصل او را در خصوص چالش‌های سال گذشته و همچنین رویاهایش در آینده می‌خوانید.

*سال 1403 برای تو چگونه گذشت؟ 

سال 1403 حس و حال عجیبی داشت و توانستم تا حدودی به هدفی که داشتم، برسم. اینکه با مدالم باعث خوشحالی مردم شدم، حس متفاوت و قشنگی به من داد که تا به حال تجربه نکرده بودم.

*فکرش را می‌کردی که روزی قهرمان المپیک شوی؟

در دوران کودکی همیشه به این موضوع فکر می‌کردم که چکاره شوم و همیشه دوست داشتم فرد مفیدی باشم. زمانی که ورزش قهرمانی را شروع کردم، باور این موضوع که روزی نایب قهرمان المپیک شوم، سخت بود اما در مسیر قهرمانی هرروز به خودباوری بیشتری رسیدم و رؤیاها و آرزوهایم را به هدف تبدیل کرده و توانستم آنها را در آغوش بکشم.

*همچنان خاطرات شیرین پاریس را با خودت مرور می‌کنی؟

بله، همچنان به یاد المپیک پاریس هستم و آن روزهای شیرین را مرور می‌کنم چرا که باعث می‌شود حس خوبی بگیرم اما سعی کرده‌ام که مدال المپیک هم یک مدال عادی مثل بقیه مسابقات برایم باشد تا با کنار گذاشتنش به فکر آینده باشم و قدم‌های بعدی‌ام را محکم‌تر بردارم.

*زندگی‌ات بعد از مدال المپیک چه تغییری کرد؟ 

خداراشکر زندگی‌ام بعد از المپیک خوب می‌گذرد. همچنان چالش‌های سختی در زندگی دارم که مثل سایر مردم با آنها دست و پنجه نرم می‌کنم اما می‌دانم که شیرینی قهرمانی‌های بعد را دو چندان می‌کند. به هرحال بعد از المپیک مردم در کوچه و خیابان بیشتر از قبل من را می‌شناسند. همیشه به من لطف دارند و به دید یک قهرمان به من نگاه می‌کنند که این موضوع حس و حال قشنگ و متفاوتی دارد.

*مدال المپیک پاریس توانست ناکامی توکیو را از بین ببرد؟

مدال نقره المپیک پاریس را مدیون تجربیات تلخ توکیو هستم و قطعاً اگر المپیک توکیویی وجود نداشت، در پاریس روی سکو نمی‌رفتم. شکستی که در المپیک 2020 تجربه کردم، باعث شد که با تمام توان دوباره بایستم و با همه وجود برای چیزی که می‌خواهم، بجنگم. از توکیو همیشه ممنونم بابت درس بزرگی که به من داد.

*چه چیزی باعث شده بود قبل از هر مبارزه با لبخند و آرامش روی شیاپ‌چانگ بیایی؟

حس آرامشی که قبل از مسابقه داشتم، به تمرینات خوبی که پشت‌سر گذاشته بودم و همچنین آمادگی ذهنی و روانی‌ام برمی‌گشت. تصمیم گرفته بودم تمام توانم را در زمین بگذارم اما همه چیز را به خدا بسپارم. روز مبارزه‌ام در المپیک، حال خیلی خوبی داشتم به‌خاطر اینکه می‌دانستم تمام تلاشم را کرده و چیزی کم نگذاشته‌ام. سعی کردم استرسم را به هیجان تبدیل کنم که خوشبختانه این اتفاق هم افتاد و سربلند از شیاپ‌چانگ بیرون آمدم.

*با تاریخ‌سازی در پاریس توقعات از تو بالا رفته است و همه روی طلایت در لس‌آنجلس حساب می‌کنند. 

هیچ چیز نشدنی برای من وجود ندارد و می‌جنگم که رؤیاهایم را به واقعیت تبدیل کنم اما همه چیز را به خدا می‌سپارم که اگر این اتفاق برای من خوب باشد، رقم بخورد. شک ندارم اگر قسمت من باشد این اتفاق حتماً رخ می‌دهد. روی همه تلاش من در این مسیر حساب کنید اما از الان خیلی زود است که راجع به آن صحبت کنیم.

*پیامی به مناسبت تبریک سال نو برای مردم کشورت داری؟

امیدوارم حال دل همه خوب باشد و همه بخندند. شک ندارم مردم ایران قدرتمندترین و تواناترین انسان‌های روی زمین هستند، اگر حال دلشان خوب باشد. خوشحالی مردم ایران بزرگترین آرزوی من است و امیدوارم سال بسیار خوبی را پیش رو داشته باشیم.