قویدل: هنوز در شوک هانگژو هستم
آب‌های هانگژو برای تیم ملی واترپلو خوش‌یمن نبود.
به گزارش ایلنا واترپلوئیست‌ها 5 سال پیش در بازی‌های آسیایی جاکارتا دست به کاری تاریخی زدند و برنزی ارزشمند صید کردند اما این بار در هانگژو نتوانستند مأموریت خود را با مدال تمام کنند، هر چند حواشی رفتن چیریچ، سرمربی صربستانی تیم ملی هم بی‌تأثیر نبود.
چیریچ دیگر تمایلی به ادامه همکاری با فدراسیون ایران نداشت و با رفتن او کادر ایرانی شد. در ادامه تعدادی از ملی‌پوشان واترپلو دست به اعتصاب زدند و تنها به شرط اضافه شدن یک مربی خارجی به کادرفنی، حاضر به بازگشت به اردوها شدند.
حالا امین قویدل، ملی‌پوش واترپلو معتقد است اگر این حواشی رخ نمی‌داد امکان حضور تیم ملی در فینال بازی‌های آسیایی هم وجود داشت هر چند که به گفته او در دیدار رده‌بندی، بازی دست ایران بوده و اگر بخت یار بود واترپلو ایران این بار هم با برنز از بازی‌های آسیایی برمی‌گشت.
در بازی‌های آسیایی با باخت در ضربات پنالتی، میلی‌متری مدال را از دست دادید. کنار آمدن با این موضوع چقدر سخت بود؟
صادقانه بگویم هنوز در شوک باخت مقابل قزاقستان هستیم. کل بازی دست ما بود اما پنالتی جریان بازی را تغییر داد. بنابراین هنوز نتوانستیم باخت بازی آخر را هضم کنیم.
حواشی قبل از بازی‌های آسیایی و تغییر کادرفنی چقدر در مدال نگرفتن تیم ملی تأثیر داشت؟
قبل از بازی‌های آسیایی اردوی خوبی داشتیم اما متأسفانه یکسری اتفاقات غیرحرفه‌ای از جانب همه رخ داد. خدا را شکر آن مشکلات برطرف شد و توانستیم به اردوها برگردیم و همه چیز هم خوب پیش رفت. قبل از هانگژو بود که چیریچ اعلام کرد دیگر تمایلی به ادامه همکاری با فدراسیون ایران ندارد، همان موقع بود که کادر ایرانی بر سر کار آمد. طبق قول فدراسیون، دایان میلاکویچ با رزومه‌ای قوی که سابقه سرمربیگری در لیگ ایتالیا و تیم جوانان صربستان را داشت به کادرفنی اضافه شد و به نسبت زمان کوتاه 2 ماهه، با اینکه شناخت کافی از ملی‌پوشان نداشت کمک زیادی به تیم کرد و حتی توانست یک مسابقه خوب در صربستان با تیم‌های اصلی لیگ این کشور برایمان تدارک ببیند.
حواشی تیم ملی قبل از اعزام به هانگژو و تغییر کادرفنی در مدال نگرفتن تیم ملی تأثیرگذار بود؟
دلیل نمی‌شود بگوییم چون چیریچ رفت و کادر ایرانی روی کار آمد تیم ملی بد کار کرد. کل بازی رده‌بندی دست ما بود اما متأسفانه بازی به تساوی و در نهایت پنالتی کشیده شد. در صورتی که اگر یک ماه بیشتر وقت داشتیم یا در اردو بودیم احتمال اینکه این بازی به جای 7-7، 7-8 شود وجود داشت.
اگر این حواشی به وجود نمی‌آمد چه بسا که ما در فینال بازی‌های آسیایی حضور داشتیم یا حداقل در رده‌بندی روند بهتری داشتیم. در حال حاضر ایران، ژاپن، قزاقستان و چین 4 تیم برتر آسیا هستند که ما با میانگین24،23 سال با اختلاف، میانگین سنی پایین‌تری نسبت به 3 تیم دیگر داریم. اما همه این مسائل دلیل نمی‌شود که بگوییم چون با کادر ایرانی به این مسابقات رفتیم نتیجه بدی گرفتیم، به هر حال قسمت این بود.
چیریچ چقدر در پیشرفت واترپلو ایران مؤثر بود؟
درصد زیادی از نتایج فعلی تیم ملی را مدیون چیریچ هستیم، ما 3 دوره به بازی‌های آسیایی اعزام نشدیم و فاصله زیادی از سطح آسیا گرفته بودیم. او بود که سطح تیم ملی را چه از نظر اخلاقی، چه فنی و دیسیپلین بالا برد و باور بردن تیم‌های خوب آسیا را به ما داد تا به این نقطه برسیم که جزو تیم‌های سطح اول آسیا باشیم.
همچنین نباید از زحمت‌های رضایی کمک مربی چیریچ غافل شویم.
از تصمیمی که بابت اعتصاب بعد از رفتن چیریچ گرفتید، پشیمان نیستید؟
این تصمیمی بود که در آن مقطع گرفتیم. خواسته‌مان هم این بود که اگر امکان بازگشت چیریچ و رضایی به تیم ملی نیست، فدراسیون قول اضافه شدن یک مربی خارجی به کادر فنی را بدهد. فدراسیون هم قول داد و پایش هم ایستاد. بعد از اضافه شدن این مربی خارجی به کادرفنی دیگر دلیلی برای نیامدن به اردوها نبود چون خواسته‌مان برآورده شده بود.
اعتصاب 2 نفر از ملی‌پوشان و نیامدن به این بازی‌ها چقدر در نتیجه تأثیرگذار بود؟
تیم ما تیم جوان و با انگیزه‌ای است. بعد از اختلافات پیش آمده عده‌ای از ملی‌پوشان اعتصاب کردند که با برطرف شدن مشکل به اردوها برگشتند. اما در این میان 2 ملی‌پوش حاضر به بازگشت به اردوهای تیم ملی نشدند که اگر این 2 بازیکن را در اختیار داشتیم شاید شرایط جور دیگری رقم می‌خورد. اما متأسفانه به‌خاطر اختلافاتی که بخشی از آن تقصیر فدراسیون، بخشی تقصیر کادرفنی و بخشی هم تقصیر خود بازیکنان است، نتوانستیم از تمام ظرفیت‌مان استفاده کنیم.
در دیدار رده‌بندی بازی دست تیم ملی ما بود اما متأسفانه قزاقستان در ضربات پنالتی برد.
در دیدار رده‌بندی ما بهتر از قزاقستان بودیم. این تیم 2 بازیکن صربستانی را با پاسپورت قزاقستانی در اختیار دارد، از آنجایی که سطح واترپلوی اروپا با آسیا خیلی فرق می‌کند، کمی ناجوانمردانه است. تیم ما در پنالتی‌ها کم تجربه‌تر بود. اما به هر حال 4 سال پیش ما در ضربات پنالتی بردیم و برنز گرفتیم اما اینجا با وجود اینکه کل بازی بهتر بودیم و حتی قزاقستان در کوارتر سوم فکر کرد همه چیز تمام شده، در ضربات پتالتی باختیم.
پنالتی از بعد فنی خارج است و بخشی از آن به شانس برمی‌گردد که متأسفانه این بار شانس با ما یار نبود اما به هر حال این باخت دلیل بر افت واترپلوی ما نیست.
برنامه پیش روی تیم ملی چیست؟
فعلاً فدراسیون برنامه‌ای به ما ارائه نداده است و درگیر بازی‌های لیگ خواهیم شد. قراردادها امسال 3 برابر پارسال است اما با وجود این باز هم قراردادهای واترپلو نسبت به سایر رشته‌های توپی کمتر است. کاری به فوتبال و والیبال ندارم اما قراردادهای ما یک پنجم هندبال و بسکتبال است.
به نظر می‌آید با این نسل آینده روشنی در انتظار واترپلو است.
این نسل با هرکادرفنی که داشته باشد، اگر حمایت شود و برنامه‌ریزی درستی برایش انجام شود، قطعاً آینده خوبی خواهد داشت. این در حالی است که میانگین سنی ما از قدرت‌های آسیا 8،7 سالی کمتر است و به راحتی می‌توانیم پا به پای این قدرت‌ها حرکت کنیم.
