باشگاه گمنام و رکوردی ویژه بعد از جام جهانی
باشگاه کمتر شناخته شده مونزا ایتالیا از اواسط پاییز امسال شکستی تجربه نکرده است، که در نوع خود جالب توجه است.
به گزارش ایلنا، وضعیت بسیاری از باشگاه‌ها در اروپا بعد از جام جهانی تغییر کرده. برخی افت کرده‌اند و برخی پیشرفت. لیورپول این هفته تازه اولین برد لیگ برتری‌اش در سال 2023 را به‌دست آورد. چلسی هفته‌هاست با مشکل مواجه شده. در ایتالیا میلان از جمع مدعیان خارج شده و حتی ناپولی هم که تا قبل از برگزاری جام جهانی هرگز در سری‌آ نباخته بود و تنها شکستش مقابل لیورپول در لیگ قهرمانان به‌دست آمده بود، اخیراً به اینترمیلان باخت. در ایتالیا فقط یک تیم است که بعد از جام جهانی تن به شکست نداده: مونزا.
آخرین باخت آنها به اواسط پاییز بر می‌گردد و لابد پشت این موفقیت دلایلی نهفته است.
مدیریت خاص برلوسکونی
مونزا برای اولین بار است که تجربه بازی در سطح اول فوتبال ایتالیا را به‌دست آورده. تا پیش از این باشگاهی ناشناخته بود که با خرید بوسیله سیلیویو برلوسکونی سر زبان‌ها افتاد. برلوسکونی که زمانی نخست‌وزیر پرحاشیه ایتالیا بود و همزمان باشگاه میلان را هم در اختیار داشت، با خرید مونزا عزمش را برای آمدن به سری‌آ جلب کرد. او برادرش را در رأس هرم باشگاه قرار داد و خودش هم هر از گاهی برای تهییج بازیکنانش از شیوه‌های قدیمی‌اش استفاده می‌کند. مثلاً اخیراً فیلمی از او منتشر شد که داشت در یک میهمانی رسمی شام به بازیکنان تیم می‌گفت: «اگر یک تیم بزرگ را ببرید، هر چه خواستید در اختیارتان می‌گذارم.»
مونزا بعد از این میهمانی با اینتر 2-2 مساوی کرد و سپس یوونتوس را 2-0 برد. برلوسکونی البته بعدها گفت این یک شوخی داخل رختکنی بوده. ولی او این حرف را در یک مراسم نیمه‌رسمی و جلوی دوربین‌های باشگاه زده بود.
پرواز دوباره کرکس امریکایی
برلوسکونی مطابق انتظار پول زیادی به باشگاه تزریق کرده ولی تجربه ثابت کرده پول به تنهایی نمی‌تواند ضامن موفقیت باشد. هزینه این پول بویژه هنگام خرید بازیکنان باید دقیق و کم‌نقص باشد.
سیلویو البته در همه این سال‌های حضور در فوتبال ایتالیا آدمی را با خود به همراه دارد که متخصص این کار است: آدریانو گالیانی. مردی که برخی رسانه‌ها در ایتالیا به او لقب Condor داده‌اند؛ کرکس امریکایی. غول‌آساترین پرنده پروازی نیم‌کره غربی زمین. یک شکارچی بی‌رحم. او شگردهای خاص خودش را در فصل نقل و انتقالات دارد. معتقد است تیم‌های بزرگ در ابتدای باز شدن پنجره حسابی ریخت و پاش می‌کنند و بیش از اندازه بازیکن می‌خرند. به همین دلیل در پایان پنجره مجبور می‌شوند با قیمت پایین‌تر بازیکنان‌شان را رد کنند. وقتی در میلان بود سعی می‌کرد بازیکنانش را در همان ابتدای تابستان که جیب سایر باشگاه‌ها پر بود بفروشد و بعد صبر کند تا بازار کمی آرام شود و به شکار برود.
گالیانی تابستان سال گذشته برای مونزا دو بازیکن باتجربه به‌نام متئو پسینا و استفانو سنسی را خرید که تجربه بازی در لیگ قهرمانان و تیم ملی ایتالیا داشتند.
بعد هم سراغ کارپاری رفت؛ وینگر و فورواردی که فصل قبل برای ورونا 12 گل زده بود. در پایان فصل نقل و انتقالات هم طبق تاکتیک قدیمی‌اش سراغ چند بازیکن متوسط از تیم‌های بزرگ رفت. پابلو ماری قرضی از آرسنال آمد، آندراه پاتانیا از ناپولی و مارلون سانتوس از شاختار.
مربی جوان و فلسفه گامبتا
مونزا فصل را خوب شروع نکرد. 5 بازی اول را واگذار کرد و در بازی ششم تازه به امتیاز اول رسید. برلوسکونی‌ها تصمیم گرفتند جیووانی استروپا، مردی که آنها را از سری‌بی به سری‌آ آورده بود اخراج کنند. رافائله پالادینو، سرمربی تیم جوانان‌شان به‌صورت موقت هدایت مونزا را در دست گرفت و نتیجه درخشان بود. او در اولین بازی موفق شد اولین برد تیم را به‌دست بیاورد. آن هم جلوی چه تیمی! یوونتوس...
پالادینیو هنوز حتی مدرک لازم (یوفا پرو) را هم نگرفته بود و تازه سه روز بعد از بازی با یوونتوس در امتحانش قبول شد.
حالا او بعد از وقفه جام جهانی تنها تیم بدون باخت ایتالیا را در اختیار دارد.
پالادینیو شیوه مربیگری گاسپرینی در آتالانتا را سرلوحه‌اش قرار داده. بازی پرفشار و جنگنده، دفاع بالا و داشتن نقشه برای پیروزی در دوئل‌های رخ به رخ.
او شیوه مونزا را از 2-5-3 به 1-2-4-3 تغییر داده. دو نفر پشت مهاجم نوک وظیفه دارند به عرض بروند تا برتری عددی مونزا در کناره‌های زمین زیاد شود.
پالادینیو اخیراً در مصاحبه‌ای گفته وقتی در کلاس‌های مربیگری یوفا پرو حضور داشته با مارسلو بیلسا ملاقات می‌کند. مرد آرژانتینی روی جوان 38 ایتالیای تأثیر می‌گذارد و مدام به او از «گامبتا» می‌گوید. گامبتا اصطلاحی‌است که در فوتبال اروپا کمتر استفاده می‌شود و در فوتبال آرژانتین اشاره به فوتبال مبتنی بر دریبل‌های زیاد بازیکنان دارد.
بیلسا اعتقاد دارد «دریبل ذات اصلی فوتبال است» و حالا پالادینیو به بازیکنانش این جسارت را داده که هرجا توانستند نبردهای تن به تن را با دریبل به پیروزی‌های برق‌آسا تبدیل کنند.
او البته در جابه‌جایی بازیکنان هم مهارت دارد. اخیراً پاتریک چیوریا 28 ساله را که همواره در پست مهاجم بازی کرده برده به پست وینگ‌بک؛ پیستون مدرن برده. او در بازی برگشت با یوونتوس در همین پست جدیدش بود که پایش به گلزنی باز شد. او در بازی این هفته مقابل بولونیا هم دوناتی که پست تخصصی‌اش مدافع وسط است را به‌عنوان وینگ‌بک راست بازی داد و دوناتی تک گل مسابقه را زد.
این مدافع 33 ساله تا پیش از این کلاً سه گل زده بود!
ایتالیا برعکس سایر کشورها مثل انگلیس و آلمان کمتر از مربیان جوان استفاده می‌کند و شاید حالا با درخشش مونزا زیر نظر یک مربی جوان، درها برای نسل جدید مربیان ایتالیایی باز شود.
