خمز در رویای گواردیولای لیگ ایران
سرمربی تیم فوتبال تراکتور میخواهد گوآردیولای لیگ ایران باشد.
به گزارش ایلنا، کشورگشایان اسپانیایی در قرنهای پانزدهم و شانزدهم میلادی در جستوجوی «دنیای جدید» اقیانوسها را در مینوردیدند و قلمرو مستعمرات این کشور را در قارههای مختلف گسترش دادند. در عصر مدرن، این اتفاق برای سبک مشهور فوتبال اسپانیا رخ داد. تیکیتاکای بارسا طرفداران زیادی پیدا کرد و مربیان زیادی در گوشه و کنار جهان به این فکر افتادند که از این روش بازی تقلید کنند. البته ریشههای این سبک به «توتال فوتبال» هلند برمیگردد که رینوس میشل و یوهان کرویف به بارسا بردند و گواردیولا آن را متحول کرد، ولی حالا همه آن را به نام اسپانیاییها میشناسند.
بعد از موفقیتهای بارسا و سه قهرمانی متوالی اسپانیا در یورو و جام جهانی، کشورهای دیگر به این مدل بازی گرایش پیدا کردند و مربیان اسپانیایی پرشماری را استخدام کردند. تب تیکیتاکا با افت بارسا و اسپانیا کمی فروکش کرد، ولی فوتبال ایران با حدود یک دهه تأخیر میزبان یک مربی اسپانیایی شده و پاکو خمز امیدوار است که بتواند این سبک را در تراکتور پیاده کند.
پیش از بازی با استقلال تردیدهایی درباره موفقیت این مربی مطرح شد. خمز هرچند کارش در تراکتور را با برد مقابل پیکان شروع کرد، ولی در دو بازی بعدی نتایج خوبی نگرفت و قبل از روبرو شدن با تیم سا پینتو دو بر صفر مغلوب نساجی شد. او در پاسخ به این سؤال که چرا تیمش نتوانسته سبک مبتنی بر پاس فوتبال اسپانیا را پیاده کند، گفته بود که کیفیت زمینهای چمن ایران خوب نیست و این برایش دردسرساز است. از طرف دیگر پیاده کردن چنین فوتبالی نیاز به مهرههای متناسب دارد و زمانبر است. با این حال در بازی با استقلال تراکتور جدید متولد شد. بر خلاف پیشبینیها و زودتر از انتظار.
تراکتور با پاسهای تکضرب و سریع پرس استقلال را میشکست و کنترل بازی را در دست گرفت. بعد از هشدار دقایق اولیه به میهمان که با تکل حرفهای رافائل سیلوا دفع شد، آنها در نیمه اول به گل رسیدند. انتظار میرفت استقلال بعد از گل فشار را بیشتر کند، ولی مصدومیت محبی و پرس سنگین تراکتور ضرب حملات این تیم را گرفت. شدت این پرس تا دقایق پایانی بازی کمتر نشد. تراکتور حتی بعد از زدن گل دوم هم کاملاً عقب ننشست و حتی هنگام پاس به عقب به حسینی هم یک بازیکن تراکتور به سرعت خودش را به دروازهبان استقلال میرساند تا فضا را از او بگیرد.
اگر تا قبل از بازی با استقلال ممکن بود خمز جدی گرفته نشود و گروهی از هواداران تراکتور حسرت جدایی بردیف را بخورند، بعد از این بازی دیگر نمیتوان مربی اسپانیایی را نادیده گرفت. بازیهای تراکتور به عنوان تیمی که قرار است نماینده سبک جدیدی باشد در هفتههای آینده زیر ذرهبین خواهد بود. او قرار است تیمش را در پنجره زمستانی تقویت کند و اگر جنس این مربی جور باشد، تیم تبریزی میتواند خودش را بالاتر بکشد، به شرطی که این پروژه هم مثل پروژههای قبلی که در تراکتور شروع شده بود ناگهان متوقف نشود.
قبل از شروع نیمفصل دوم اما نوبت جام حذفی است و قرعه، تراکتور را مقابل استقلال قرار داده. اگر این بازی برای ساپینتو فرصت انتقام و مهمتر از آن فرار از بحران و خطر برکناری است، خمز میخواهد ثابت کند که برد جمعه اتفاقی نبوده و شاگردانش با سبک دلخواهش خو گرفتهاند. خمز با تیکیتاکایش پشت دروازههای تهران رسیده و این بار میخواهد ورزشگاه آزادی را فتح کند.
غافلگیر کردن استقلال مدعی در دو بازی متوالی کار خیلی سختی است. ستارههای این تیم از شکست قبلی و انتقادات هواداران زخمخوردهاند و دوست ندارند از جام حذفی کنار بروند. خمز برای بردن دوباره استقلال نیاز به تکرار یک بازی بینقص از شاگردانش دارد، ولی حتی اگر تراکتور این بار حریف آبیها نشود مربی اسپانیایی همین حالا هم توانسته رد پررنگی از خودش بهجا بگذارد.
اگر خمز با تراکتور در این فصل موفق شود، میتواند موجی بسازد که لیگ برتر را از فوتبال دفاعی و بازیهای خستهکننده نجات بدهد. خمز اگر در ایران ماندگار شود، میتواند گزینه نیمکتهای دیگری هم باشد. مد شدن فوتبال اسپانیایی، هرچند با تأخیر میتواند بهترین اتفاق برای فوتبال ایران باشد.