شانس مجدد برای رستگاری در لوسیل

به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، انگار که همین دیروز بود؛ شکست با تک گل دراماتیک ماریو گوتزه در اوقات اضافه فینال ماراکانا و باز ماندن از تنها جای خالی کابینت افتخارات برای لئو افسانه‌ای. ماریو گوتزه، تعویض طلایی یوآکیم لو، زمانی که تمام جهان منتظر دیدن ضربات مرگ و زندگی برای تعیین قهرمان جام جهانی برزیل بودند، با شلیکی شبیه به لوگو بوندسلیگا، قلب آلبی‌سلسته و مسی آماده آن روزها را شکافت؛ گلی به بزرگی کل کرییر فوتبالی گوتزه و حسرتی به اندازه یک گام تا تثبیت عنوان بهترین بازیکن تاریخ برای لئو مسی.

از جام جهانی 2014 برزیل و فینال ماراکانا، هشت سال گذشته است. دیداری که برای فوتبال دوستان، به خصوص شیفتگان مسی، همچون زخمی قدیمی، گهگاهی تیر می‌کشد و لحظه تلخ نگاه همراه با افسوس کاپیتان شماره ده به جام قهرمانی جهان را یادآور می‌شود. مسی شاید بعد از افتضاح به بار آمده در روسیه همراه با تیمی بسیار بی‌انگیزه و سرمربی ضعیف‌تر از حد انتظار به نام سمپائولی، فکرش را نمی‌کرد سه سال بعد، اولین افتخار خود با پیراهن تیم ملی آرژانتین را در کوپا آمریکا کسب کند و چهار سال بعد از جام جهانی تلخ روسیه، به فینال لوسیل قطر برسد.

فوتبال بار دیگر به شیفتگانش نشان داد که حتی بعد از تلخ‌ترین شکست‌ها، شانس مجددی برای جبران وجود دارد؛ فوتبال به مسیح خود، لیونل آندریاس مسی، باری دیگر شانس رستگاری در جام جهانی و به دست آوردن جام طلایی قهرمانی جهان را داد تا شاید لئو بدون هیچ جای خالی و حسرتی، به نزدیک دو دهه درخشش خود در مستطیل سبز پایان دهد.

یکشنبه، مسی شاید آخرین بازی خود را با پیراهن آبی و سفید آرژانتین انجام دهد؛ این بازی می‌تواند پایانی خوش همراه با اشک شوق برای لئو باشد و می‌تواند یک شکست دیگر در فینال بزرگترین رویداد فوتبالی جهان برای مسی به جای بگذارد و زخمی کهنه را دوباره باز کند. در هر صورت، سوت پایان جام جهانی پایانی دراماتیک برای مسیح فوتبال خواهد بود؛ حال این درام می‌تواند از نوع فیلم‌های «وودی آلن» باشد و شیرین، یا می‌تواند تلخ باشد و تا ابد سوزناک، مانند ساخته‌ای از «دارن آرانوفسکی».

گزراش: کیا صادری