اسم و رسم حریفان برایم مهم نیست/ خوشحالم که دل مردم کشورم را شاد کردم

به گزارش ایلنا، فاطمه ممانی که تاکنون در رقابتهای جهانی سال گذشته به میزبانی تایلند و همچنین ۲۰۲۲ مالزی، در رده جوانان دو عنوان نخست قهرمانی را به نام خود ثبت کرده است، با بیان مطلب فوق افزود: این دومین بار است که با دعای خیر مردم و همچنین تمرینات مداومی که پشت سر گذاشتم، توانستم در مسابقات جهانی موفق ظاهر شده و پرچم کشورم را به اهتزاز درآورم. این مدال خوش رنگ را به ملت ایران تقدیم کرده و انشالله باز هم بتوانم نوار پیروزی هایم را در عرصه های جهانی تداوم ببخشم.

ممانی در خصوص سطح کیفی این دوره از رقابتهای جهانی عنوان کرد: حدود ۱۰۰ کشور با بهترین نفرات و شرایط در این مسابقات شرکت داشتند. همین امر سبب شده بود تا برای کسب عنوان قهرمانی مسیر پر پیچ و خمی داشته باشیم. اما به هر حال لطف خدا شامل حال بنده شد و توانستم خوش رنگ ترین مدال را برای کاروان ایران به ارمغان آورم.

بازیکن وزن منهای ۵۱ کیلوگرم تیم ملی موی تای ایران سپس با اشاره به حریفان خود در رینگ جهانی مالزی اظهار داشت: در این دوره موفق شدم حریفانی از ویتنام، مجارستان و تایلند را شکست داده و به مدال طلا برسم. هر مسابقه برایم حکم فینال را داشت و هیچ حریفی را دست کم نگرفتم.

ممانی که تاکنون دو بار برابر موی تای کاران تایلندی به پیروزی رسیده و حالا به گربه سیاه موی تای این کشور تبدیل شده است، در این باره اظهار کرد: تایلند به عنوان مهد موی تای جهان از ابهت خاصی در این ورزش برخوردار است و طبیعتا مبارزه در مقابل قهرمانان آن کار ساده ای نیست. اما خدا رو شکر یکبار در رقابتهای جهانی سال گذشته و یکبار هم امسال موفق شدم برابر آنها پیروز از رینگ خارج شوم. برای من اسم و رسم حریف اصلا مهم نیست و فقط تمام فکر رو ذکرم را روی مبارزه خودم متمرکز می کنم.

وی در ادامه صحبت‌های خود، اظهار داشت: خوشبختانه نتایج چند سال اخیر موی تای باعث شده انتظار خانواده بزرگ موی تای و حتی جامعه ورزش از قهرمانان این رشته بالا برود. همین موضوع مسئولیت ما را به مراتب سخت‌تر کرده است. در عوض ما هم انتظار داریم مسؤولان ورزش، تیم ملی را حمایت کنند که مطمئنا در این صورت شاهد ارتقاء جایگاه مدال آوری کل کاروان ایران در رویدادهای مهم خواهیم بود.

ممانی در پایان تصریح کرد: وظیفه خود می دانم از تلاشهای جواد نصیری نماینده تام الاختیار IFMA در ایران قدردانی کنم که زحمت زیادی برای اعتلای این ورزش در کشور متحمل شد. همچنین جا دارد از مربی اصلی خودم یعنی خانم زهرا الهی و همچنین سرمربی تیم ملی خانم مستانه سیف آبادی و هادی محمدزاده سرپرست و مربی تیم اعزامی تشکر ویژه داشته باشم. انشالله با این مدال توانسته باشم گوشه ای از زحمات این عزیزان را جبران کرده باشم.