فوتبالیست ایتالیایی قاتل شد

یک فوتبالیست ایتالیایی به اتهام قتل دوست دخترش با چوب بیسبال دستگیر شد.
به گزارش ایلنا به نقل از سان، گفته میشود یک فوتبالیست هفتهها پس از اینکه دوست دختر سابق خود را به دلیل تعقیب و خیانت متهم کرد، با چماق و چوب بیسبال او را به قتل رساند.
جیووانی پادوانی، 27 ساله، تیمش را در آستانه مسابقه جام حذفی رها کرد و به بولونیا رفت تا در کمین الساندرا ماتئوزی، 56 ساله بنشیند!
بر اساس گفته پلیس، هنگامی که او به خانه رسید، سپس در لابی ساختمان آپارتمانش کمین کرد. الساندرا همان زمان با خواهرش استفانیا تماس تلفنی داشت.
استفانیا به یک شبکه تلویزیونی محلی گفت: "الساندرا از ماشینش پیاده شد و شروع به فریاد زدن کرد: "نه جیووانی، نه، خواهش میکنم، کمک کنید." من در حال تماس تلفنی بودم. من 30 کیلومتر دورتر زندگی میکنم. در نهایت پادوانی او را تا حد مرگ کتک زد."
طبق گزارشها در ایتالیا، الساندرا و معشوق جوانترش حدود یک سال با هم آشنا بودند. با این حال آنها بیشتر وقت خود را جدا از هم سپری کردند زیرا او در بولونیا زندگی میکرد و این فوتبالیست در سیسیل بازی میکرد.
خواهرش ادعا کرد در ماه ژانویه این دو درگیر شده بودند. گفته میشود پس از جدایی، این بازیکن در تمام ساعات او را با پیامها و تماسهای متعدد تهدید میکرد.
ساکنان گفتند که در موارد قبلی، به ماشین صدمه زد، کنتور او را از بیرون جدا کرده بود و سعی میکرد از بالکن او بالا برود. یکی از همسایهها به رسانههای محلی گفت: "ماتئوزی خیلی از پادوانی میترسید، زیرا پادوانی پیگیر شده بود و نمیخواست این بازیکن را به خانه راه دهد."
یکی دیگر از همسایهها گفت که ساندرا از او خواسته بود که اگر پادوانی برای ورود به ساختمان زنگ زد، در را باز نکند. این پرونده در میان ادعاهایی که سیستم قضایی از زنان در برابر سوء استفاده کنندگان محافظت نمیکند، خشم را در ایتالیا برانگیخته است.
دیروز مارتا کارتابیا، وزیر دادگستری، بازرسانی را برای بررسی اقدامات پلیس بولونیا در پی شکایت الساندرا فرستاد. به گزارش خبرگزاری آنسا، جوزپه آماتو، دادستان کل بولونیا، اتهام سهل انگاری قضایی در این پرونده را رد کرد.
او گفت که تحقیقات بلافاصله پس از ثبت شکایت در اول اوت آغاز شد، اما تحقیقات تا هفته آینده به نتیجه نرسید زیرا شاهدان در تعطیلات بودند. او گفت: «ما آنچه را که میتوانستیم انجام دادیم،» و افزود که گزارش تعقیب «موضعات خطر واقعی خشونت» را برجسته نمیکرد، این فقط یک رفتار معمولی تعقیب آزاردهنده بود.