گزارش: مشکل لیورپول چیست؟!

به گزارش ایلنا، تضاد با فصل گذشته به سختی می توانست واضح تر از این باشد. در حالی که هواداران خوشحال منچستریونایتد با آواز خواندن و رقصیدن به سمت خروجی اولدترافورد راه می‌رفتند، هواداران لیورپول خود را برای یک انتظار طولانی و دردناک در سکوت خارج از خانه آماده کردند.

در اتاق کنفرانس مطبوعاتی، یورگن کلوپ ظاهر مردی را داشت که به او گفته شده بود در راه بازگشت به خانه منتظر خطرات جاده‌ای باشد، در حالی که رفتار اریک تن هاگ مانند کسی بود که وزن دنیا، حداقل به طور موقت، از روی دوش او برداشته شده است.

روی کین در کنار استورمزی پس از بازی نمایش دو تیم را تحلیل می‌کرد، سبک دل و از کار آن‌ها راضی بود. گری نویل لبخند می زد و جیمی کاراگر اخم می کرد.

یونایتد صعود می‌کرد و لیورپول سقوط می‌کرد.

سه بازی در فصل جدید. سوالاتی برای مردان آنفیلد در حال افزایش است. اگر فولام در روز افتتاحیه یک اتفاق ناخوشایند بود و کریستال پالاس هفته گذشته برای آن‌ها بدشانسی بود، شکست در اولدترافورد چیزی کاملاً نگران کننده بود.

این بدترین شروع لیگ لیورپول در یک دهه اخیر است. شروعی که باید در مورد توانایی آنها برای به چالش کشیدن قهرمانی لیگ برتر تردید جدی ایجاد کند زیرا آن‌ها در سال‌های اخیر این کار را به طرز هیجان انگیزی انجام داده اند. ممکن است فقط مربوط به ماه اوت باشد، اما چیزی در مرسی ساید درست نیست.

 مصدومان

کاومین کلهر، کالوین رمزی، ابراهیم کوناته، جوئل ماتیپ، کورتیس جونز، تیاگو آلکانتارا، الکس چمبرلین، نبی کیتا، کاید گوردون، دیوگو جوتا، داروین نونز.

تیم بدی نیستند، اینطور است؟ شما می‌گویید برای شکست دادن تیم‌های زیادی در لیگ برتر به اندازه کافی خوب هم هستند. با این حال، این تیم لیورپول کاملاً از بازیکنانی تشکیل شده که در حال حاضر از میادین دور هستند. جای تعجب نیست که تیم در حال حاضر کمی خالی به نظر می‌رسد.

البته غیبت نونز به خودی خود است، اما جای تعجب نیست که این سرمربی هفته گذشته در مورد "یک جادوگر در ساختمان" در کرکبی صحبت کرد. کمی بیشتر از دو هفته پس از مبارزات انتخاباتی، گزینه‌های مدنظر او از بین رفته است.

غیبت تیاگو، به ویژه، به شدت احساس شده است. این بازیکن اسپانیایی، زمانی که آماده باشد، ریتم و سرعت تیم را تعیین می‌کند و خلاقیت و محدوده پاس را دارد تا حتی با بهترین سازماندهی دفاع حریف را باز کند.

جوتا نیز با محرومیت نونز و روبرتو فیرمینو به شدت از دست داده است.  لیورپول فقط فابیو کاروالیو نوجوان را در حالت تهاجمی در اختیار داشت تا در اولدترافورد روی نیمکت بنشیند، جایی که بازیکنانی مانند سپ ون دن برگ، نات فیلیپس، بابی کلارک، هاروی دیویس و استفان باجستیچ در بین بازیکنان تعویضی حضور داشتند.

جوتا و جونز ممکن است تا پایان ماه به تمرینات بازگردند، اما کیتا آخرین نفری بود که یکشنبه مصدوم شد و اکنون برای دوری از میادین آماده است، تیاگو، ماتیپ و کوناته حداقل تا اواسط سپتامبر و چمبرلین حتی بیشتر از میادین دور هستند.

در این بین، کلوپ باید انگشتانش را روی هم بگذارد و امیدوار باشد که هیچ کس دیگری جلوی این کار را نگیرد.

 خط میانی

"شما به من بگویید، ما چه نوع بازیکنی را از دست داده ایم؟ کسی که هجومی است، 1.95 متر و وارد محوطه می شود تا توپ را وارد کند؟ چه چیزی می خواهید؟ این «گاو طلایی» که مطلقاً همه چیز را تولید می کند، همینطور شیر؟!»

این صحبت های کلوپ در ابتدای ماه جولای بود، وقتی گروهی از روزنامه نگاران از او پرسیدند که آیا احساس می‌کند لیورپول نیاز به جذب یک هافبک جدید دارد یا خیر.

او در آن زمان صریح بود. کلوپ گفت نیازی به خرید جدید نیست. آخرین چیزی که به ذهنش می رسید تقویت در آن منطقه بود.

شش هفته بعد، آدم تعجب می‌کند که آیا موضع او اصلاً تغییر کرده است یا خیر. چهار گزینه از 9 گزینه ای که او وارد لیست کرد مصدوم هستند و از پنج گزینه‌ای که در دسترس هستند، دو نفر از فرم خارج شده اند، دو نفر 19 ساله هستند و به اندازه خط هافبک در خط حمله بازی کرده‌اند، در حالی که یکی 36 ساله است و یک قرارداد تازه امضا کرده است. قرارداد یک ساله در تابستان با این درک که نقش او در تیم، قطعا به عنوان یک شروع کننده، به طور قابل توجهی کاهش خواهد یافت.

لیورپول به این واقعیت افتخار می‌کند که به خاطر آن بازیکن را به خدمت نمی‌گیرد و می‌تواند به موفقیت‌های گذشته اشاره کند و منتظر باشد تا مرد مناسب در دسترس باشد. آن‌ها ممکن است این بار نیز به اسلحه خود بچسبند، اما اگر این کار را انجام دهند، خطر بزرگی خواهد بود. اگر باشگاه حداقل در مورد برخی از اهدافی که مدت‌هاست شناسایی شده‌اند سوال نمی‌پرسد، رک و پوست کنده آن‌ها کار خود را انجام نمی‌دهند.

خط میانی لیورپول، کوتاه مدت یا بلندمدت، موضوعی است که بیش از چند هفته است که مورد بحث بوده است.

شروع آهسته

اینکه اگر می‌خواهید در مسابقات فوتبال برنده شوید، نیازی به یک نابغه نیست، پس دادن یک گل به حریف ایده خوبی نیست!

با این حال، اساساً این همان کاری است که لیورپول انجام داده است، در هر یک از هفت بازی اخیر خود در لیگ ابتدا گل خورده است و سپس مجبور است راه خود را برای بازگشت به مسابقات پیدا کند.

شروع کند آن‌ها هشدار دهنده است، به خصوص در خارج از خانه. کلوپ از "نگرش" بازیکنانش پس از تساوی در فولام انتقاد کرد و در حالی که او اصرار داشت که پس از بازی یونایتد چنین نگرانی‌هایی وجود ندارد. مطمئناً شباهت‌هایی در نحوه مبارزه تیمش برای کنار آمدن با شدت و فیزیک بدنی میزبان وجود داشت.

همانطور که در کارون کاتیج، نیم ساعت طول کشید تا لیورپول هر نوع آرامش و ریتمی را پیدا کند. درست همانطور که در کارون کاتیج، آن‌ها تا آن زمان یک گل عقب بودند و شاید بدتر هم می‌شد.

خواه از خود راضی بودن، تناسب اندام یا عدم اعتماد جمعی - شاید اصلا همه این‌ها باشد - ولی باید به زودی باید اصلاح شود.  گل اول مقابل بورنموث در روز شنبه بسیار حیاتی است.

 مردان کلیدی

علیرغم تمام صحبت‌هایی که در مورد بحران مصدومیت و نیاز به خرید جدید وجود دارد، نباید این نکته را نادیده گرفت که چندین بازیکن ستاره لیورپول به خوبی از بهترین فرم خود فاصله گرفته‌اند.

به عنوان مثال، ویرجیل فن دایک، چیزی شبیه به خود عادی خود نبوده است. او که توسط الکساندر میتروویچ در فولام به لرزه در آمد، دوباره مقابل یونایتد به مشکل خورد. تصمیم او برای مهار کردن جیدون سانچو برای گل ابتدایی، به جای بستن مهاجم، عجیب بود و شاید نمادی از مشکلات لیورپول بود. چیزهایی که برای مدت طولانی ماهیت اصلی بوده‌اند، به هر دلیلی، در حال حاضر کاملاً چنین نیستند.

بازیکن هلندی تنها بازیکنی نیست که در این حالت قرار ندارد. ترنت الکساندر-آرنولد توسط آنتونی الانگا و مارکوس راشفورد وحشت زده شد، جردن هندرسون در هر دو بازی که شروع کرده ضعیف بوده، آلیسون بکر اجازه می‌دهد تا گل ها به راحتی از او عبور کنند و روبرتو فیرمینو سایه ای از بازیکنی است که می دانیم می تواند باشد. فابینیو در بازی مقابل یونایتد روی نیمکت ماند و حتی سطح انرژی اندی رابرتسون نیز به نظر می‌رسد، کاهش یافته است.

شکی نیست که خرید جدید به همه چیز کمک می‌کند - صرف نظر از وضعیت مصدومیت - اما قبل از هر چیز، کلوپ به مردان کلیدی خود نیاز دارد تا فرم خود را دوباره کشف کنند.

مانه؛ مرد گمشده

وقتی بخش اعظمی از موفقیت شما حول محور مهارت‌های درخشان و منحصربه‌فرد گروهی از بازیکنان اصلی شکل گرفته است، وقتی یکی از اعضای گروه در آنجا نیست، هماهنگی مجدد بسیار دشوار است.

مطمئناً به نظر می‌رسد که این موضوع در مورد لیورپول پس از جدایی سادیو مانه در تابستان جاری واضح باشد، و شروع خوب ستاره سنگالی برای باشگاه جدیدش یعنی بایرن مونیخ، درک این واقعیت را آسان‌تر نخواهد کرد.

ترکیب پویایی، آمادگی جسمانی و ذهنی مانه باعث شد که جایگزینی مستقیم او تقریباً غیرممکن باشد، به همین دلیل لیورپول تصمیم گرفت با امضای داروین نونز، بازیکن شماره 9، که در تئوری، کانون طبیعی تری را ارائه دهد، مسیر متفاوتی را در خط حمله طی کند.

نونز باید در لیورپول خوب باشد. او بازیکن خوبی است که بدون شک پیشرفت خواهد کرد اما لحظه بی پروایی او در برابر کریستال پالاس به طرز وحشتناکی به پایان رسید و با در دسترس نبودن جوتا، کلوپ فضای کمی از نظر انتخاب یا در واقع تغییر بازی از روی نیمکت دارد.

خستگی

کسی مشکوک است که کلوپ و بازیکنانش این ایده را رد می‌کنند، اما باید تعجب کرد که فصل گذشته با اوج و فرودهایش، شدت بی امان و نتیجه دلخراشش چقدر از لیورپول انرژی بالا دیده می‌شد.

حتی اگر نوعی خماری وجود داشته باشد، قابل درک و اجتناب ناپذیر خواهد بود.  وقتی اینقدر عمیق حفاری می‌کنید - 63 بازی که همه آن‌ها حیاتی هستند و بسیاری از آن‌ها روی لبه شمشیر هستند - نمی‌توانید به راحتی گرد و غبار خود را پاک کنید و دوباره راه بروید، هر چند با انگیزه، هر چند متناسب، هر چقدر هم حرفه ای باشید.

با تمام شکوه سفر، فصل گذشته با درد برای قرمزها به پایان رسید. آن‌ها دو جایزه‌ای را که بیش از هر جایزه دیگری می‌خواستند از دست دادند، و در حالی که یک رژه جام‌های پس از فصل در شهر ممکن است روحیه را تقویت کرده باشد، باز هم برخی شکست‌ها را فراموش نکردند.

آن‌ها در کل فصل گذشته فقط 22 امتیاز از دست دادند، اما این فصل طی سه بازی 7 امتیاز را از دست دادند و نمی‌توانند در هفته‌های آینده باز هم امتیاز بیشتری را از دست بدهند.

طرف دیگر این است که اگر تیمی در سال‌های اخیر نشان داده است که می‌تواند خود را از چاله بیرون بکشد و با هم رقابت کند، آن لیورپول است.

احساس اصلی

 گاهی اوقات شما فقط آن را احساس می کنید. این حس که همه در آستانه هستند، فقط منتظرند تا مشکلی پیش بیاید.  اینکه چیزی درست نیست.

در حال حاضر در لیورپول چنین احساسی وجود دارد. آن‌ها برای مدت طولانی خوشحال بودند، اما اکنون خوشحال نیستند. آن‌ها در زمین با یکدیگر بحث می‌کنند، سرمربی در مورد نفرین یک جادوگر صحبت می‌کند و داستان‌هایی درباره بازیکنانی که می‌خواهند تیم را ترک کنند منتشر می‌شود.

هواداران نیز نگران هستند، از این ایده که ممکن است یک دوران فوق العاده بگذرد، منچسترسیتی از آن‌ها دور شود و تیم‌هایی که هزینه‌های زیادی کرده‌اند و به نظر می رسد خوب تقویت شده‌اند، از آن‌ها سبقت بگیرند.

البته یک دیدگاه لازم است. این فقط سه بازی ابتدایی لیگ است، و لیورپول تنها تیمی نیست که مشکل داشته است - چلسی روز یکشنبه 3-0 شکست خورد، سیتی نیز امتیاز از دست داد و یونایتد هم دو بازی متوالی شکست خورده بود - اما به یک فرد قوی نیاز است، فقط برای بازگرداندن حس آرامش و خونسردی به روند رسیدگی.

لیورپول به پیروزی مقابل بورنموث این آخر هفته نیاز دارد، این بدیهی است، اما فراتر از آن، آن‌ها به یک عملکرد متقاعدکننده نیاز دارند - به همان اندازه برای خودشان و برای دیگران.

نیل جونز - GOAL