دی‌یونگ به منچستریونایتد: چرا تن‌هاگ حاضر است برای هافبک بارسلونا صبر کند؟
ظاهرا پایانی برای یکی از طولانی‌ترین حماسه‌های نقل و انتقالات تابستانی وجود ندارد.
به گزارش ایلنا، منچستریونایتد از همان ابتدا آماده بود تا منتظر فرنکی دی یونگ باشد. زمانی که اریک تن هاگ اولین نشست نقل و انتقالات خود را با مدیر فوتبال جان مورتوگ در ماه مه در آمستردام برگزار کرد، نام او برجسته‌تر شد.
سرمربی جدید یونایتد بلافاصله پس از پایان فصل در هلند کار خود را آغاز کرده بود. برنامه ریزی‌ها انجام شد و سلسله مراتب باشگاه متقاعد شدند که از نظر جذب بازیکن در تابستان امسال دو ماه جلوتر از برنامه بودند.
در واقع، این یک عامل در تصمیم گیری برای کنار گذاشتن قرارداد مشاوره دو ساله با رالف رانگنیک بود.
این سرمربی آلمانی که از دسامبر تا پایان فصل سرمربی موقت بود، در ابتدا قرار بود نقش مهمی در نقل و انتقالات داشته باشد. اما چنان اعتمادی به دیدگاه تن هاگ داشت که دیگر نیازی به تخصص رانگنیک نبود.
تن هاگ ایده روشنی از نحوه بازی یونایتد دارد و شواهد زیادی در مورد آن در پیش فصل وجود دارد، حتی بدون اضافه شدن تعداد زیادی از بازیکنان که او معتقد است برای بازسازی او نقش اساسی خواهند داشت.
تایرل مالاسیا تنها بازیکن جدیدی است که در این تمرینات حضور دارد، کریستین اریکسن و لیساندرو مارتینز هنوز به هم تیمی‌های جدید خود نپیوسته‌اند.
اریکسن یک هافبک بازیساز است که با دید و تکنیک خود می‌تواند مالکیت توپ را حفظ کند و دفاع را باز کند.
مارتینز کلید مهم تن هاگ برای ایجاد موقعیت از عقب خواهد بود، در حالی که مالاسیا یک مدافع کناری معمولی مدرن است که دوست دارد رو به جلو برود.
به راحتی می توان دید که چگونه هر سه کمک می کنند تا یونایتد از تیم ضدحمله‌ای که تحت رهبری ژوزه مورینیو و اوله گونار سولسشر بودند، به تیمی فعال و با فشار بالا تبدیل شود که سرمربی هلندی در نظر دارد.
اما در طول آن گفتگوهای انتقادی با مورتو، دی یونگ نامی بود که تن هاگ اصرار داشت که برای تفکر او حیاتی است.
او هافبک هلندی را به خوبی می‌شناسد، او را در اوایل دوران حرفه ای خود در آژاکس پرورش داد و به او کمک کرد تا به یکی از مستعدترین استعدادهای اروپا تبدیل شود.
پپ گواردیولا از آوردن دی یونگ به منچسترسیتی در سال 2019 ناامید بود. او به عنوان یک بازیکن با سبک مورد علاقه گواردیولا دیده می شد. اما این بارسلونا بود که در رقابت برای یکی از ستارگان آژاکس در نیمه نهایی لیگ قهرمانان آن فصل، پیروز شد.
سه سال بعد - با وجود اینکه دی یونگ هنوز در نوکمپ تثبیت نشده است - تن هاگ متقاعد شده که تابستان امسال باید توافقی انجام شود.
هم او و هم یونایتد مطمئن هستند که هدف اصلی آنها در اولدترافورد به پایان خواهد رسید به همین دلیل است که آنها به تعقیب او ادامه دادند و سر و صدای بیرون را نادیده گرفتند.
این یک رویکرد صبورانه بوده است اما اگر بازخورد دلگرم‌کننده‌ای دریافت نمی‌کردند، هرگز این همه فرصت را برای یک بازیکن تلف نمی‌کردند.
آنها از ابتدا می دانستند که بارسا می خواهد او را بفروشد - که همیشه اندازه دستمزد او تنها مسئله بود. بارسا او را 85 میلیون پوند (102 میلیون دلار) ارزیابی کرد. یونایتد مصمم بود تا این رقم را کاهش دهد و مطمئن بود که نیاز کاتالان‌ها به فروش، در میان مشکلات مالی و جذب نیرو در تابستان، به نفع آنها عمل خواهد کرد.
همانطور که انتظار می‌رفت، موضع بارسا نرم شد. آنها مصمم بودند که می‌خواهند 67 میلیون پوند (80 میلیون دلار) را که برای دی یونگ به آژاکس پرداخت کردند، پس بگیرند.
یونایتد به عقب راندن ادامه داد بار دیگر بر اعتماد خود به موضع مذاکره خود تأکید کرد. پس از هفته ها مذاکره، رقم پایه 55 میلیون پوند (66 میلیون دلار) به طور کلی مورد توافق قرار گرفت.
مدیرعامل باشگاه یعنی ریچارد آرنولد و مورتو برای رسیدن به موفقیت نهایی به اسپانیا رفتند و موفق شدند - اما به طور عجیبی، مبلغ به 63 میلیون پوند (74.5 میلیون دلار) با 8 میلیون پوند (9.6 میلیون دلار) اضافی افزایش یافت.
هیچ توضیح رسمی برای این جهش ناگهانی وجود ندارد اما به نظر می‌رسد این افزایش بیشتر به خاطر نبرد شخصی دی یونگ با بارسا بر سر دستمزدهای معوق به او بوده است.
این راز کوچکی است که او نمی‌خواهد باشگاه را ترک کند اما اگر قرار باشد او را بیرون برانند، مطمئن خواهد شد که بارسا دستمزدش را پرداخت خواهد کرد.
8 میلیون پوند اضافی از یونایتد به جبران کسری دستمزد بدهکار به دی یونگ در هنگام به تعویق انداختن پرداخت‌ها برای کمک به باشگاه برای رفع مشکلات مالی خود در دو فصل گذشته، کمک می‌کند.
با مبلغی که توافق شده است، تقابل دی یونگ با بارسا تنها مانع حرکت اوست. یونایتد قویاً معتقد است که او مایل است دوباره با تن هاگ متحد شود حتی اگر ترجیحش این باشد که در بارسا بماند.
شرایط شخصی مشکلی نخواهد بود و انتظار می رود پس از حل و فصل دی یونگ و بارسا، به سرعت به پایان برسد. منابع در اولدترافورد می گویند تن هاگ مایل است تا فراتر از شروع فصل صبر کند تا بازیکن خود را به خدمت بگیرد. همه این‌ها نشان دهنده این باور است که دی یونگ بازیکن یونایتد خواهد بود.
در آغاز مذاکرات، یونایتد مصر بود که گزینه های دیگری در اختیار دارد. کالوین فیلیپس - که از آن زمان به سیتی پیوست - یکی از نام‌هایی بود که در لیست تحت تعقیب آنها قرار داشت. روبن نئوس بازیکن دیگری است که آنها او را در کنار یوری تیلمانس تحسین می‌کنند.
هر سه می توانند نقش هافبک هلندی را که تن هاگ برای دی یونگ در نظر گرفته است ایفا کنند اما هیچ یک از آنها در سطح یک ملی پوش هلندی در نظر گرفته نمی شوند.
دکلان رایس یک هدف رویایی برای یونایتد است اما نه با رقمی بیش از 100 میلیون پوند (120 میلیون دلار) که وستهم برای او تعیین کرده است. یونایتد همچنین جود بلینگهام را می خواهد - که شخصیت متفاوتی دارد - اما انتقال ستاره بوروسیا دورتموند هرگز در این پنجره مورد توجه نبود.
فرد در پیش فصل تاثیرگذار بوده و توسط سرمربی جدیدش مورد ارزش قرار گرفته است اما قصد جذب یک هافبک نگهدارنده برای ساخت تیم یونایتد است - و تن هاگ به دنبال بالاترین کیفیت است.
صحبت از گزینه های جایگزین در روزهای اخیر آرام شده است. نوس و تیلمانز همچنان پشتیبان‌های بالقوه هستند اما یک ترفند مذاکره در آغاز مذاکرات برای پایین آوردن قیمت درخواستی بارسا، دیگر مورد نیاز نیست.
هزینه ای توافق شده است و نیازی به بازوی قوی دی یونگ نیست، که ایجنتش، علی دورسون، در تابستان امسال به طور منظم با یونایتد در تماس بوده است، به ویژه در مورد خرید یکی دیگر از مشتریانش، یعنی مالاسیا. این کاملاً مربوط به این است که این بازیکن 25 ساله مشکلات مالی خود را با بارسا قبل از تکمیل انتقال حل کند.
این معامله را در بن بست عجیبی قرار می دهد. یونایتد همچنان مطمئن است بارسا همچنان قصد فروش دارد. اعتقاد بر این بود که دی یونگ مایل به حرکت است. فقط باید همه چیز طبق شرایط او باشد. اما برای کسانی که چنین حماسه های نقل و انتقالاتی را در گذشته نزدیک یونایتد تماشا کرده اند، پرچم های قرمز وجود خواهد داشت.
در سال 2013، معاون اجرایی سابق، اد وودوارد، به همان اندازه مطمئن بود که می‌تواند سسک فابرگاس را به دیوید مویس تازه منصوب شده تحویل دهد. در واقع آنقدر مطمئن بودند که یونایتد علاقه خود را به استعدادی نوظهور، تیاگو آلکانتارا، با عدم اطمینان مویس در مورد ستاره بارسا، کنار گذاشت.
وودوارد در نهایت توسط فابرگاس که تمایلی به ترک نوکمپ نداشت، تحت فشار قرار گرفت. یونایتد در آن تابستان یک هافبک به خدمت گرفت - مروان فلینی. تن هاگ فقط می تواند امیدوار باشد که تاریخ تکرار نشود!
جیمز رابسون - GOAL
