"به عنوان یک هوادار، قلبم شکست" - روایت یک هوادار فرانسوی از تجربه تلخ فینال لیگ قهرمانان اروپا

به گزارش ایلنا، برای کاملیا ابدنبی بوهیلز، شنبه قرار بود یکی از پرافتخارترین روزهای زندگی او باشد.

به‌عنوان یک هوادار فرانسوی لیورپول، متولد و بزرگ‌شده در پاریس، ایده بازی باشگاهش در فینال لیگ قهرمانان در شهرش، ایده‌ای بود که او آرزویش را داشت.

با این حال، چهار روز بعد، او و قرمزها هنوز با مشکلات بدی در ورزشگاه دو فرانس کنار می‌آیند.

سقوط ادامه دارد.

یوفا قبلاً تحقیقات مستقلی را در مورد رویدادها انجام داده است، بیش از 5000 هوادار لیورپول فرم های آنلاین را با جزئیات تجربیات خود ارسال کرده اند، در حالی که تام ورنر، رئیس کانون هواداران در نامه ای به جرالد دارونین، وزیر کشور فرانسه، خواستار عذرخواهی به دلیل آنچه که او به عنوان "رفتار غیر مسئولانه" توصیف کرد، شده است.

هم دارونین و هم آملی اودیا کاسترا، وزیر ورزش فرانسه، روز دوشنبه اظهار داشتند که هرج و مرج در خارج از ورزشگاه دو فرانس که در آن هواداران در صف ها آزرده شدند و سپس با گاز اشک آور و اسپری فلفل توسط پلیس مورد حمله قرار گرفتند، نتیجه یک کلاهبرداری در مقیاس بزرگ برای فروش بلیت بوده است.

دارونین حتی پیشنهاد کرد که حدود 40000 هوادار با "بلیت جعلی یا بدون بلیط" وارد ورزشگاه شده اند، ادعایی که به سرعت توسط مقامات ورزشگاه دو فرانس رد شد و آنها به خبرگزاری فرانسه تایید کردند که کمتر از 3000 بلیط جعلی قبل از بازی اسکن شده است.

هم دارونین و هم اودیا کاسترا قرار بود بعدازظهر چهارشنبه در برابر سنای فرانسه حاضر شوند، جایی که در مورد رویدادهای قبل، حین و بعد از فینال - و به ویژه، حمله پلیس و سرپرستی خارج از استادیوم مورد بازجویی قرار خواهند گرفت.

برای ابدنبی بوهیلز، احساس غم و اندوه و همچنین خشم فراوان است.

او عضو شعبه فرانسوی باشگاه رسمی هواداران لیورپول است و در هرج و مرج خارج از ورزشگاه دو فرانس گرفتار شد.

او در حالی که بیش از دو ساعت در صف برای ورود به استادیوم ایستاده بود دچار حمله عصبی شد و می‌گوید که تنها لطف و حمایت هم‌وطنان لیورپولی باعث شد او این تجربه را به سرعت رد کند.

او به GOAL می گوید: «من قبلاً در زندگی ام دچار حمله پانیک نشده بودم. اما من از روی تجربه می دانم که پلیس مقابل هواداران فوتبال در فرانسه چگونه است. آنها پرخاشگر هستند و در مواقعی که نیازی به این کار ندارند، اوضاع ممکن است تشدید شود.

من یک مادر هستم، یک بچه سه ساله دارم و هر چه بیشتر بیرون از زمین ادامه داشت، من بیشتر تنش را احساس می‌کردم و می‌ترسیدم. مردم اطراف ما باورنکردنی بودند. خیلی مهربان بودند یک زن جوان و مادرش بود و او شگفت‌انگیز بود، آنها مدام می‌پرسیدند که آیا حال من خوب است یا نه. آرامم کردند و مراقبم بودند.

صادقانه بگویم، اگر جمعیت واکنش متفاوتی نشان می‌داد، می‌ترسم فکر کنم چه اتفاقی می‌افتاد.»

مادر ابدنبی بوهیلز در گذشته در چندین مسابقه در ورزشگاه دو فرانس شرکت کرده است، از جمله مسابقات راگبی شش ملت و بازی های یورو 2016. او می‌گوید که آن‌ها از آن دنیایی بودند که از شنبه گذشته، زمانی که نوبت به پلیس، سرپرستی و رفتار عمومی با تماشاگران می‌رسید، حذف شد.

او می‌گوید: «قطعاً یک نگرش پرخاشگرانه نسبت به هواداران انگلیسی وجود دارد، می‌توانم این را با اطمینان بگویم. حتی اگر راگبی را انتخاب کنید، اگر طرفداران ایرلندی یا اسکاتلندی یا ولزی باشند، متفاوت است.

من در یورو 2016 در ایرلند مقابل سوئد حضور داشتم و نگرش متفاوتی بود. دوستانه تر، آرام تر اما به نظر من این یک مشکل بزرگتر از [فقط] نگرش نسبت به هواداران انگلیسی است. مسئله این است که آنها به طور کلی بازی ها را چگونه کنترل می کنند و هرکسی که در بازی های فرانسه شرکت می کند می گوید که مطمئن است برخوردها نسبت به چهار یا پنج سال گذشته نیز بدتر شده است.

هواداران به عنوان اراذل و اوباشی در نظر گرفته می شوند که می خواهند مشکلاتی ایجاد کنند. و اگر با این نگرش پیش بروید، احتمال بروز مشکلات بیشتر است. شنیدم کسی در تلویزیون فرانسه می گفت که انگار از 40 سال پیش هواداران انگلیسی را اداره می کردند و اینطور بود.

من خودم را یکی از خوش‌شانس‌ها می‌دانم اما بسیاری از هواداران از تجربه‌هایشان آسیب دیده‌اند و به‌عنوان یک پاریسی چنین اتفاقی قلبم را می‌شکند.»

او می افزاید: «دردی وجود دارد، زیرا این روز جشن بزرگی برای ما بود. روز جمعه، ما میزبان یک مهمانی با The Anfield Wrap و LFC Red Indians بودیم و فوق العاده بود. فن پارک در روز شنبه باورنکردنی بود. دیدن هواداران لیورپول در سرتاسر شهر زادگاهم شگفت انگیز بود.

سپس، دیدن و شنیدن این که آن‌ها در آن زمان چنین تجربه‌ی وحشتناکی داشته‌اند که خاطرات و همه این چیزها برای بازماندگان هیلزبورو ایجاد شده، ویران‌کننده است. لیورپول باشگاه من است، فرانسه کشور من است و اینکه فکر می‌کنم کشورم نتوانسته از آنها به خوبی میزبانی کند، من را آزار می‌دهد. شنیدن اینکه مردم می گویند دیگر نمی خواهند به پاریس بیایند، درست نیست.»

حداقل ابدنبی بوهیلز می‌گوید که از دیدن محکومیت گسترده مقامات و یوفا در رسانه‌های فرانسوی، جایی که افرادی مانند دارونین و اودیا کاسترا به شدت مورد انتقاد قرار گرفته‌اند و گزارش‌های دست اول از طرفداران، بسیار خوشحال شده است. او می گوید: «رسانه ها این رفتار را محکوم کرده اند. برای اضافه کردن برخی زمینه‌ها، انتخابات پارلمانی در راه است، بنابراین مردم همیشه مشتاق هستند تا علیه دولت باشند و برنامه‌های خود را پیش ببرند، اما عموماً حمایت و همدردی زیادی برای حامیان صورت گرفته است. با آن کنفرانس مطبوعاتی [دارمانین/اودیا کاسترا]، فکر می‌کنم هر کسی می‌تواند «این نظر درست نیست» را ببیند. وقتی به جزئیات نگاه کنید، واضح است.

برخی از مردم آنها را باور خواهند کرد، که مایه تاسف است، اما افرادی که من می شناسم، واکنش‌شان فقط انزجار بود. آنها می خواستند روایت را تغییر دهند. این از داستان بازی هیلزبورو در مورد چگونگی انتشار دروغ است. ما قبلاً آن را دیده بودیم و منزجر کننده است. رئیس ما، رودو، در چند برنامه تلویزیونی مهم حضور داشته و درباره آنچه اتفاق افتاده صحبت کرده است. من خودم در تلویزیون 5 و موند فرانسه بودم، فقط برای اینکه نظرم را در مورد مسائل بدهم.

مهم است که مطمئن شویم طرفداران صدایی در رسانه های فرانسوی دارند. این پیام قوی تر به طرفداران لیورپول می رسد، این که سازماندهی و پلیس بد بود، نه بلیط های جعلی و دیر رسیدن هواداران. فقط امیدوارم روزی مردم به پاریس برگردند و ما را ببینند. آنها همیشه مورد استقبال قرار خواهند گرفت. این واقعاً دلخراش است که بدانم تجربیات بسیاری از افراد خوب در شهر من خراب شد. این درست نیست و من فقط آرزو می کنم که دولت فرانسه عذرخواهی کند و مسئولیت را بپذیرد. اما متأسفانه این کار را نمی‌کنند و نخواهند کرد، زیرا سیاست وارد عمل خواهد شد.»

نیل جونز - GOAL