دلشکستگی و انزجار: یوفا باید از هرج و مرج فینال لیگ قهرمانان شرمنده شود
قرمزها توسط رئال مادرید در شبی شکست خوردند که هزاران هوادار خارج از ورزشگاه دو فرانس حبس شدند و توسط پلیس فرانسه مورد حمله قرار گرفتند.
اشک‌ها خشک می‌شوند و خشم فروکش می‌کند. اما کمی طول می‌کشد. روزی که با چنین امید و وعده‌ای آغاز شد، تنها با دلشکستگی برای لیورپول به پایان رسید.
بسیار خوب: دلشکستگی، خشم، ناباوری و انزجار؛ اگر تصویر کامل را می‌خواهید. با بدرفتاری در خارج از زمین، آنها مورد سرقت قرار گرفتند. ضربه نیمه دوم وینیسیوس جونیور این فینال لیگ قهرمانان اروپا را به پایان رساند و تضمین کرد که برای چهاردهمین بار، رئال مادرید به مشهورترین جام فوتبال باشگاهی دست خواهد یافت.
در پایان، بازیکنان لیورپول شکسته شده و در زمین فرو رفتند. آنها هر چه داشتند داده بودند، اما کافی نبود. شاید بگویید یک بازی خیلی برابری نبود، اما اگر قهرمانی‌های تیبو کورتوا نبود، ما در مورد پایانی عالی برای یک فصل کاملاً باشکوه برای قرمزها صحبت می کردیم.
در عوض، سفر باورنکردنی آنها در اینجا، در پاریس و با ناامیدی به پایان می رسد. نزدیک بود، اما نه به اندازه کافی نزدیک. دنیای بی‌رحمانه فوتبال در سطح بالا، در یک بسته منظم و ۹۰ دقیقه‌ای خلاصه شده است.
اینکه آنها چگونه باختند، حدس هر کسی متفاوت است. اینکه چگونه آنها امتیاز نگرفتند باید موضوع پایان نامه های آینده باشد. کورتوا فوق العاده بود و در نیمه اول محمد صلاح و سادیو مانه را مهار کرد و در نیمه دوم سه بار صلاح را ناکام گذاشت. هر سیو متفاوت بود، هر کدام حیاتی بود.
صلاح به تنهایی شش شوت داشت، بیش از هر کسی که تا به حال در فینال لیگ قهرمانان اروپا موفق به انجام آن شده اما او و لیورپول نتوانستند راهی برای عبور از غول بلژیکی پیدا کنند. در همین حال، هواداران آنها متوجه می شدند که یوفا چقدر در سازماندهی رویدادهای بزرگ فوتبال بد است و پلیس فرانسه چقدر می تواند نسبت به هواداران مسافرتی بی مهری کند.
آنچه در خارج از ورزشگاه اتفاق افتاد باید باعث شرمساری مقامات شود و خواستار بررسی فوری - و کامل - است. چطور شد که با چنین موقعیتی مواجه شدیم که شروع بزرگترین بازی فوتبال باشگاهی با بیش از نیم ساعت تاخیر انجام شد، زیرا صدها هوادار لیورپول بیرون گیر کرده بودند و پشت دروازه قفل شده منتظر بودند؟
چگونه می‌توانیم به جایی برسیم که آن هواداران با بلیت‌های قانونی، سپس با گاز اشک‌آور و اسپری فلفل مورد حمله قرار گرفتند، و سپس، به‌طور مضحک، اما نه تعجب‌آور، به‌عنوان علت این موضوع توسط یوفا معرفی شدند؟
در داخل استادیوم به ما گفتند که شروع بازی به تعویق افتاده است زیرا هواداران "دیر رسیده اند". این نابخردانه و قابل پیش بینی بود، تلاشی آشکار برای منحرف کردن سرزنش از کسانی که سزاوار آن هستند. سازمان دهندگانی که نتوانستند سازماندهی کنند و حامیان عادی را به خاطر اشتباهات خود سرزنش می کنند.
هواداران بیرون به ما حقیقت را گفتند و ما باید به آنها گوش دهیم. این دیر آمدن نبود، بدرفتاری یا چیز شیطانی بود. این مربوط هوادارانی بود که به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسیدند و مانند سگ با آنها رفتار می شد. لیورپول در بیانیه ای که همچنین خواستار تحقیقات رسمی در مورد رویدادهای خارج از زمین شد، گفت: «غیرقابل قبول است.»
پاسخ یوفا این بود که «بلیت‌های جعلی» را برای مشکلات مقصر دانست و دوباره سعی کرد تقصیر را به پای هواداران بیاندازد که بسیاری از آنها قسمتی یا تمام نیمه اول بازی را از دست دادند، برخی از آنها برگشتند و حتی به خانه رفتند. عصر و آخر هفته آنها قبل از اینکه رئال مادرید حتی فرصت انجام آن را پیدا کند، خراب شد.
برای یافتن حقیقت نیازی نیست خیلی به دنبال آن بگردید. می‌توانید آن را در حساب‌های طرفداران بخوانید، اما اگر ترجیح می‌دهید می‌توانید از طریق توییت‌های گری لینکر و کلی کیتس به گذشته نگاه کنید. می‌توانید از برادر جوئل ماتیپ، ماروین، که همراه با همسر باردارش گرفتار درگیری شده بود، یا از اسطوره لیورپول، رابی فاولر، که بیشتر نیمه اول را بیرون از زمین گذراند و سعی کرد به برادر و پسرش کمک کند، بپرسید.
در مورد مایک گوردون، مالک لیورپول که او نیز از نزدیک شاهد این صحنه ها بود، چطور؟ دیگر کارمندان لیورپول هم آسیب دیدند. خبرنگاری از آسوشیتدپرس به داخل باجه‌‌ای کشیده شد و به او گفته شد که هر فیلمی که با تلفن خود گرفته است را حذف کند، در غیر این صورت کارت تردد او را می گیرند.
خبرنگاران آنجا بودند تا شاهد همه چیز باشند. یوفا می تواند هر تعداد که دوست دارد بیانیه صادر کند، اما اینجت سال 2022 است که در آن همه چیز دیده می شود و همه چیز ضبط می شود. آنها و مقامات فرانسوی نباید اجازه داشته باشند که چنین رفتاری انجام بدهند.
در مورد بازیکنان لیورپول، آنها فقط می توانند در مورد آنچه که ممکن بوده فکر کنند. بعد از اینکه آخر هفته گذشته از دست رفتن قهرمانی لیگ برتر را دیدند، این بار شاهد شکست لیگ قهرمانان اروپا بودند. یک رژه پیروزی در مرسی ساید در روز یکشنبه برنامه ریزی شده و اگرچه آنها سزاوار قدردانی و تحسینی هستند که هوادارانشان از آنها خواهند کرد، اما برای یورگن کلوپ و تیمش قیام کردن برای آنها سخت خواهد بود.
آنها دوباره خواهند آمد، مطمئنا آنها خیلی خوب هستند. در روزهای آینده به سختی مورد قضاوت قرار خواهند گرفت، بدون شک، زیرا کارشناسان و هواداران رقیب چاقو را به جان می خرند اما واقعیت این است که آنها بیش از هر تیم انگلیسی تا به حال به دستیابی به غیرممکن‌ها نزدیک شده اند.
یک امتیاز بیشتر، یک گل بیشتر، یک دروازه بان حریف کمتر درخشان شاید، و در مقابل آنها خیلی چیزها را داشتند. همانطور که هست، آنها باید به جام اتحادیه و جام حذفی و هیجانی که هواداران خود در این فصل برده اند، قانع کنند. گزارش نوشتن در مورد آن خاص بوده، اصلا مهم نیست که آن را زندگی کنید یا در آن بازی کنید.
وقتی گرد و غبار فرو می نشیند، می توانند افتخار کنند و خواهند کرد اما کمی زمان می برد. پاریس شهر عشق است، اما اینجا دل آنها را شکست. آنها این شب را با عجله فراموش نمی‌کنند.
نیل جونز - GOAL
