اسکوچیچ: از انگلیس نمی‌ترسیم و به دیدار با آمریکا هم نگاه سیاسی نداریم/ می‌توانیم به مرحله حذفی جام جهانی صعود کنیم

به گزارش ایلنا، دراگان اسکوچیچ سرمربی تیم ملی فوتبال ایران، در یک گفت‌و‌گو با سایت کروات‌زبان «لاووچه» از رؤیای خودش برای رقم زدن دستاوردی بی‌سابقه در تاریخ این تیم صحبت کرد.

یکی از سوژه‌های داغی که درباره حضور اسکوچیچ و شاگردانش در قطر وجود دارد، رویایی آنها با تیم ملی آمریکا در گروه B‌ جام جهانی 2022 قطر است که به خاطر روابط سیاسی دو کشور نه فقط برای خود آنها بلکه زیر ذره‌بین رسانه‌های سایر کشورها هم قرار گرفته است.

اسکوچیچ البته می‌گوید هیچ تمایلی ندارد که به این بازی از منظر سیاسی نگاه کند. او گفت: سیاست برای من اصلاً جذاب نیست. من فقط از جنبه ورزشی به این بازی‌ (برابر آمریکا) نگاه می‌کنم، چون وظیفه من این است که تیم را برای هر بازی آماده کنم و بازی مقابل آمریکا هم یکی از آنهاست. سه امتیاز همیشه سه امتیاز است. البته باید این را هم قبول کرد که برای ما خارجی‌ها، برخی مسائل برخلاف مردم بومی قابل درک نیست. با تمام این‌ها فوتبال مانند هر ورزش دیگری باید پل‌‌‌هایی برای کنار هم آوردن مردم بسازد. من چنین طرز تفکری دارم و خیلی‌های دیگر هم همینطور فکر می‌کنند. در همین راستا هم حرکتی که بازیکنان دو تیم ملی ایران و آمریکا قبل از بازی‌شان در جام جهانی 1998 انجام دادند (عکس یادگاری گرفتن بازیکنان دو تیم با یکدیگر) پیامی واضح بود. من فکر نمی‌کنم که این بار هم چنین اتفاقی رخ بدهد، اما امیدوارم تنها این توپ باشد که در زمین بازی صحبت می‌کند و خبری از کینه و خصومت طرفین نسبت به یکدیگر نباشد.

سرمربی کروات تیم ملی ایران درباره اولین بازی شاگردانش در جام جهانی که مقابل انگلیس خواهد بود، اظهار داشت: بازی برابر هر تیمی سختی‌های خاص خودش را دارد. هرچه نباشد ما در حال صحبت از بازی در مرحله نهایی جام جهانی هستیم. ما مصمم به صعود به مرحله حذفی هستیم. ایران تیمی خوبی است و من هم اغلب اوقات به بازیکنانم می‌گویم که خودتان را باور و ایمان داشته باشند که می‌توانند صعود کنند. چه کسی می‌داند که این دوره همان دوره‌ای نیست که ایران برای اولین بار از گروهش صعود نخواهد کرد. در مورد انگلیس هم من سرمربی‌شان «گرت ساوت‌گیت» و فلسفه فوتبالی او را خوب می‌شناسم. صحبت درباره ارزش تیمی و فردی بازیکنان این تیم هم تکرار مکررات است، ولی ما هرگز احساس نمی‌کنیم که از همان شروع بازی بازنده هستیم. برای حریف‌مان احترام قائل هستیم، اما از آن نمی‌ترسیم. آنها می‌گویند که ما را خوب نمی‌شناسند. مشکلی نیست. تا چند ما دیگر خواهند فهمید که ما چه تیمی هستیم و چه توانایی‌های داریم.

اسکوچیچ درباره سومین حریف شاگردانش که یکی از سه تیم، اوکراین، ولز یا اسکاتلند خواهد بود، گفت: درباره آنها زمانی که مشخص شوند کدام‌شان به جام جهانی خواهند آمد، صحبت می‌کنیم. در مورد قرعه‌‌کشی هم فکر می‌کنم که ممکن بود در گروه سخت‌تری مانند گروه آلمان و اسپانیا قرار بگیریم. گروه ما نه گروه بسیار سختی است نه گروهی آسان. خلاصه بگویم، ما می‌توانیم برای صعود بازی کنیم. رؤیای من این است در جام جهانی با کرواسی روبه‌رو شویم.

یکی دیگر از بخش‌های مصاحبه اسکوچیچ، روابط او با بازیکنانش بود. سرمربی کروات زمانی که با پاسخی درباره عدم دعوت از مهدی طارمی به تیم ملی به خاطر انتقادش از او مواجه شد، گفت: از این نوع اتفاقات رخ می‌دهد. او زمانی یک حرفی زد و بعد فهمید که اشتباه کرد و عذر خواست و در همان لحظه همه چیز برای من تمام شد.

اسکوچیچ در ادامه گفت‌و‌گویش به مسیر سختی که تیم ملی ایران برای صعود به جام جهانی داشت، اشاره و عنوان کرد: زمانی که هدایت ایران را برعهده گرفتم، تیم شرایط سختی داشت و روحیه‌اش تضعیف شده بود. زمانی که من به عنوان سرمربی این تیم منصوب شدم، خیلی‌ها می‌گفتند که لیاقت چنین پستی را ندارم. خیلی‌ها مرا دستکم گرفتند و برایم احترام قائل نبودند، اما من الان خیلی خوشحالم، چون از آزمونی که در زمین بازی داشتم، سربلند بیرون آمدم و معتقدم که تیمم روزهای بهتری هم خواهد داشت.

بخش آخر مصاحبه سرمربی سابق تیم‌های فولاد، ملوان و صنعت نفت که هشت سال در ایران کار کرده، به توضیح درباره شرایط زندگی‌اش در ایران اختصاص پیدا کرد. او عنوان کرد: ایران با آن چیزی که مردم خارج از این کشور تصور می‌کنند، فرق دارد. همه فقط درباره سیاست‌های این کشور صحبت می‌کنند، اما میهمان‌نوازی که من در این کشور دیدم، خارق‌العاده است. ضمن اینکه مربیان کروات در این کشور بسیار محبوب و پرطرفدار هستند. فقط کافیست که نام افرادی مانند پوکلپوویچ (استانکو)، برانکو ایوانکوویچ یا بلاژویچ را ببرم. من در این کشور با کلی آدم خوب آشنا شدم و دوستانی جدید پیدا کردم و از این بابت بسیار خوشحالم. در حال حاضر هیچ دلیلی وجود ندارد که بخواهم از اینجا بروم، اما در آینده نمی‌دانم که چه اتفاقاتی رخ خواهد داد.