خبرگزاری کار ایران

بذری: وظیفه من اعتراض نیست، باید کشتی بگیرم/ اول باید وجدان خودم آسوده باشد

بذری: وظیفه من اعتراض نیست، باید کشتی بگیرم/ اول باید وجدان خودم آسوده باشد
کد خبر : ۱۲۰۴۵۴۲

قهرمان وزن ۹۲ کیلوگرم جام یاشاردوغو گفت: سقف آرزوهایم کسب مدال طلای المپیک است و آنقدر تلاش می‌کنم که اول از همه وجدان خودم آسوده باشد.

به گزارش ایلنا، احمد بذری روز گذشته مهمان برنامه دایره طلایی بود، درباره حضورش در مسابقات کشتی آزاد جام یاشاردوغو گفت: این دوره از رقابت‌ها به خاطر اینکه جزو سیستم رنکینگ اتحادیه جهانی بود، از سطح بالایی برخوردار بود و اکثر قهرمانان جهان و المپیک در آن شرکت کردند. ما هم نفرات خوبی را اعزام کردیم. من در 92 کیلوگرم حریفان خوبی داشتم، بعضی را می‌شناختم و کشتی‌های‌شان را آنالیز کرده بودیم. خدا را شکر کشتی‌های خوبی گرفتم و به مدال طلا رسیدم.

وی ادامه داد: باتوجه به اینکه جام یاشاردوغو جزو سیستم رنکینگ اتحادیه جهانی بود، امتیاز کسب شده در این تورنمنت به سودم خواهد بود، البته اگر در انتخابی بتوانم صاحب دوبنده تیم ملی شوم. اگر این اتفاق رخ بدهد، کسی که امتیاز بالاتری در مسابقات رنکینگ به دست بیاورد، در گروه راحت‌تری در مسابقات جهانی قرار می‌گیرد و تا فینال کشتی‌های ساده‌تری خواهد داشت.

بذری که با وجود مشکلات داوری مبارزه‌ فینالش در قهرمان کشوری با امیرحسین فیروزپور، بدون حاشیه و با طمأنینه مسابقه را به پایان رساند، در این باره خاطرنشان کرد: وظیفه من کشتی گرفتن است. از بچگی یاد گرفتم که حق خودم را روی تشک بگیرم و درستش همین است. مسابقات قهرمانی کشور یکی از مراحل اصلی چرخه انتخابی تیم ملی بود که هر کسی در گرگان اول می‌شد، به قهرمانی آسیا می‎‌رفت. من هم کشتی‌های نسبتاً خوبی گرفتم. در فینال اشتباه داوری پیش آمد و این برای اولین بار نبود. به هر شکل باید به نظر داوران احترام  گذاشت.

او ادامه داد: هر رأیی که دادند، برای من محترم بود. نه اینجا و نه هیچ جای دیگری به داوری اعتراض نکردم و نمی‌کنم. وظیفه من اعتراض نیست و باید کارم را روی تشک انجام بدهم.

این کشتی‌گیر مازندرانی با اشاره به مبارزه‌اش با پونیای هندی در جام یاشاردوغو عنوان کرد: حریفانم همه خوب بودند، اما کشتی با حریف هندی حساس‌تر شده بود. پونیا کشتی‌گیر عنوان‌داری در 86 کیلوگرم بود که در مسابقات جهانی نقره کسب کرده بود و چند سالی است که در سطح اول 86 کیلوگرم رقابت می‌کند. مبارزه ما کمی گره خورد، اما در نهایت توانستم او را شکست بدهم.

او با تاکید بر اینکه  به خاطر قانون وزن‌کشی در صبح روز مسابقه، دیگر قصد بازگشت به 86 کیلوگرم را ندارد، در مورد غیبتش در اردوی جاری تیم ملی کشتی آزاد گفت: با پژمان درستکار صحبت کردم، مصدومیت جزئی‌ای از جام یاشاردوغو داشتم که باید کار درمانی‌ام را انجام داده و از اردوی بعدی به جمع بچه‌ها اضافه خواهم شد.

بذری در مورد رقابتش با کامران قاسم‌پور برای رسیدن به دوبنده تیم ملی در وزن 92 کیلوگرم گفت: داشتن حریف خوب برای کشتی‌گیر انگیزه ایجاد می‌کند که فشرده‌تر و بهتر کند. ما حریفانی در سطح یک کشتی دنیا داریم که نفر اول وزن 92 کیلوگرم هم از کشور خودمان است و این انگیزه مضاعفی ایجاد می‌کند. البته من اول باید در جام تختی اول شوم تا بتوانم در مرحله نهایی انتخابی تیم ملی با کامران قاسم‌پور کشتی بگیرم.

این کشتی‌گیر که از 7 سالگی در روستای قلعه‌پایان کشتی را زیر نظر مهدی بذری و سپس اصغر بذری آغاز کرده، با اشاره به خانواده کشتی‌گیرش تاکید کرد: در خانه ما همیشه حرف کشتی بود و من حتی قبل از اینکه کارم را در این رشته رسما آغاز کنم، در خانه با برادرم و پسرعموهایم کشتی می‌گرفتم. غیر از کشتی، به والیبال خیلی علاقه دارم و در اردوی تیم ملی هم والیبال بازی می‌کنم.

بذری که می‌گوید با محمدباقر یخ‌کشی رفیق و هم‌اتاقی است، کسب مدال طلای المپیک را سقف آرزوهایش دانست و گفت: از همان 7 سالگی که کشتی را شروع کردم تا همین امروز به طلای المپیک فکر کردم. مطمئنا چیزی در این مسیر کم نمی‌گذارم. ورزشکاری که بخواهد به این حد برسد، باید خیلی از مسائل زندگی‌اش را حذف کرده و حاشیه‌ها را کنار بگذارد و تمرکزش روی هدف و برنامه تمرینی‌اش باشد. اول از همه باید آنقدر تلاش کنم که لااقل پیش وجدان خودم خیالم آسوده باشد که برای رسیدن به هدفم کم نگذاشتم.

نایب قهرمان وزن 92 کیلوگرم مسابقات قهرمان کشوری که پیش از این در وزن 86 کیلوگرم در رقابت با حسن یزدانی بود، در این باره اظهار داشت: کشتی با حسن یزدانی آورده زیادی برایم داشت. مبارزه با این قهرمان خیلی به اعتماد به نفس‌مان اضافه می‌کند و خیلی از او یاد می‌گیریم.

احمد بذری لیگ فصل 1400 را یکی از بهترین مسابقات چند سال اخیر دانست و در خاتمه گفت: قطعا هر چه رقابت در 92 کیلوگرم بیشتر و نزدیک‌تر باشد، این برای کل کشتی کشورمان خوب است و کسی که صاحب دوبنده تیم ملی می‌شود حتما روی سکوی جهانی خواهد بود. امیدوارم هر کسی شایسته پوشیدن دوبنده تیم ملی بود، به آن برسد.

انتهای پیام/
ارسال نظر
پیشنهاد امروز