علیرضا جهانبخش: حضور بانوان در ورزشگاه حق طبیعی آنهاست/ آرزویم بستن بازوبند کاپیتانی تیم ملی بود
کاپیتان تیم ملی ایران در خصوص صعود تیم ملی ایران به رقابت های جام جهانی گفت.
به گزارش ایلنا، تیم ملی ایران در یک نمایش بی نقص برابر تیم ملی عراق موفق شد با تک گل مهدی طارمی به پیروزی یک بر صفر برسد و زودترین صعود تاریخ خود را به رقابت های جام جهانی رقم بزند. علیرضا جهانبخش در این بازی با یک نمایش بی نظیر نقش بسزایی در این پیروزی و صعود داشت.
جهانبخش حالا در گفتگویی زنده با برنامه سلام صبح بخیر در خصوص بازی تیم ملی ایران برابر عراق و صعود به رقابت های جام جهانی گفت: خدا را شکر با اقتدار صعود کردیم. به غیر از ۲۰-۱۰ دقیقه ابتدای مسابقه، موقعیتهای زیادی داشتیم و میتوانستیم گلهای بیشتری بزنیم و صعود کنیم و بردمان شیرینتر شود ولی همین که برنده شدیم، ارزشمند است. تلفیق جوانان و باتجربهها در تیم ملی کارساز بوده و امیدوارم این مسیر را پیش برویم و همچنان رو به جلو حرکت کنیم. خدا را شکر از این مسیر سخت توانستیم سربلند خارج شویم.
وی افزود: صعود به جام جهانی، اینقدر زود و مقتدرانه فکر میکنم خیلی راحت به نظر میآید اما در این مسیر سختیهای زیادی را متحمل شدیم. ولی خب این نسل اینقدر نسل خوبی است و اینقدر استعداد در این نسل وجود دارد که خوشبختانه میتوانیم تمام رقبا را از پیش رو برداریم. تلفیق بازیکنان باتجربه و جوانی که اضافه شدند و کیفیت و همدلی که بین بچهها وجود داشت، همه و همه کمک کرد تا بتوانیم نتیجه بگیریم.
جهانبخش در مورد حضور تماشاگران در این بازی بیان کرد: از طرفی فکر میکنم پنجشنبه بعد از مدتها هواداران در ورزشگاه حضور داشتند و همین مسأله انگیزه ما را بیشتر کرد. بخصوص بانوان عزیزمان که فکر میکنم حق طبیعیشان است به ورزشگاه بیایند و بازیها را از نزدیک تماشا کنند. مادران ما، خواهران و همسران بازیکنانی که متأهل هستند، همه این حق را دارند که بیایند و بازیها را از نزدیک ببینند. به شخصه مادر خودم مقابل عراق در استادیوم بود و خیلی خیلی خوشحال بودم. حضور او انرژی مضاعفی به من داد تا شادی صعود را با او شریک باشم. قطعاً حضور پدران و مادران ما میتواند در روحیه بازیکنان مؤثر باشد.
کاپیتان تیم ملی در پایان در خصوص خود اظهار داشت: راجع به خودم اگر بخواهم حرفی بزنم، در این چند سال و از زمانی که به تیم ملی دعوت شدم، حضور در تک تک بازیها برای من افتخار بزرگ و یک حس مثبت بود. خدا را شکر در این مقدماتی که متفاوت هم بود و اتفاقات دیگری برایم رقم خورد. کنار احسان حاجصفی و کریم انصاریفرد جزو کاپیتانها بودیم و گاهی اوقات مسئولیت اینکه تیم را به زمین ببریم، بر دوش من بود و این اتفاق را هیچگاه در زندگیام فراموش نمیکنم. این موضوعی بود که یک روز آرزویش را داشتم و الان دارم در رویاهایم زندگی میکنم.