منصوریان: اسم عنایتی از تیم هوادار بزرگتر است/ همین که رباط صلیبی بازیکنان پاره نشد باید خدا را شکر کنیم/ تیم من در حال منفجر شدن است!
سرمربی تیم فوتبال صنعت نفت آبادان گفت: روش بازی ما روشی بود، که میدانستیم نباید جلوی تیم هوادار عقب بازی کنیم.
به گزارش ایلنا، علیرضا منصوریان پس از پیروزی 2 بر 1 تیمش مقابل هوادار در کنفرانس خبری بعد از بازی گفت: فکر میکنم بازی میتوانست به مراتب با کیفیتتر باشد، با شناختی که از تیم عنایتی در یک زمین صاف و هموار داشتیم، این تیم در بازیهای قبل به مراتب بهتر بود. بازی کیفیت فنی نداشت و ما خیلی خوب بازی را آنالیز کرده بودیم. میدانستیم تیم رضا عنایتی بالا بازی میکند و سعی کردیم بالا بازی کنیم. من به این دلیل میگویم تیم آقا رضا به این دلیل است که اسم عنایتی از هوادار بزرگتر است و این تیم تازه به لیگ برتر آمده است و عنایتی در این تیم زحمت کشیده است و با حرص و جوش تیمش را به لیگ برتر آورده است.
وی ادامه داد: همین اندازه که در این بازی و زمین بازیکنان مان رباط ندادند باید برویم نماز شکر بخوانیم. می دانستیم نباید جلوی هوادار عقب بازی کنیم. چون ما تمام بازی های آنها را آنالیز کرده بودیم و سعی می کند حریف را به نقطه ای از رینگ ببرد و گل هم بزند. ما چند بازی خوب از آنها دیدیم که جلوی پرسپولیس، استقلال و گل گهر هم یکی از آنها بود. آنها مقابل گل گهر عجیب بازی کردند و فکر کنم 17 تا ضربه ایستگاهی و کرنر به دست آوردند. به هرحال به تیم آقا رضا تبریک می گویم. ما می توانستیم حتی گل سوم را بزنیم و حتی مقطعی گل تساوی را بخوریم. باز هم می گویم بازی از نظر فنی چندان بالا نبود و تنها توانستیم بازی را خوب کنترل کردیم. به آقا رضا و تیمش هم تبریک می گویم و سال اول حضور در لیگ برتر آنهاست. سال های خوبی با ایشان داشتم و یکی از بهترین مهاجمان بود. از بچه ها هم کاملا راضی هستم و این برد را به آنها و خانوادهشان و البته هواداران نفت تقدیم می کنم. هوادارانی که با این برد لبخند روی لب آنها آمد و زندگی می کنند.
منصوریان در ادامه صحبتهایش گلایههایی را نیز مطرح کرد: روی صحبت من با مسوولان آبادان است. اگر بازیکنان ما به خواسته ای که دارند نرسند به همان شدت که از بازی امروز و برد ما لذت بردند به همان شدت هم آسیب خواهد خورد. ما تیم گرانی نیستیم اما حداقل ها هم کمک نمی کنند. مسوولان پالایش و پخش برخلاف دورانی که در نفت بودم عزم خودشان را جزم کردند که به تیم کمک کنند اما در استان کم لطفی می بینم و واقعا گله دارم. جمع می شوند و می روند جایی که اصلا خروجی ندارد. تا 72 ساعت دیگر اگر بازیکنانم پولی نگیرند مطمئنا ضربه خواهیم خورد و بازیکن آزاد خواهند شد. از کادر تا پزشکی و تدارکات و ... همه آزاد خواهند شد. من نمی دانم این کلمه عاشق آبادانیم به چه شکل است. تعریف آن فقط روی زبان است؟
سرمربی نفت در واکنش به اینکه آیا 72 ساعت اولتیماتوم بازیکنان است گفت: نه، برای همه تیم است. تیم من خسته شده است. من از خودتان سوال دارم. فکر کنید شما خودتان متاهل هستید. برای خانواده تان باید هزینه کنید. تا چه زمانی می توانید پولی به خانه نبرید؟ تا 6 ماه می توانید پولی نبرید؟ بازیکن من امروز نزدیک بود رباط خودش را از دست بدهد و سر به سر با حریف می روند. اولتیماتومی نیست و من به عنوان برادر و پدر برخی از بازیکنان چقدر مگر دریافتی داشته است. بازیکن ما متولد 80 هم هستند و قراردادش 100 میلیون است. من خجالت می کشم که بازیکن باید پول قرض بدهد به دیگر بازیکنان. طالب ریکانی، بیت سعید و ... پول به بازیکن خودمان می دهند. من خودم خجالت می کشم راهی رختکن تیمم شوم. ما چهار روز فرصت داریم و به صورت قانونی آزاد خواهند شد. محمد طیبی 700 میلیون دریافتی اش را پس داده و به این تیم آمده است. شروین بزرگ هزار تومن هم دریافتی نداشته است. من هر روز معده درد دارم و آسیب روحی در تیم فراوان شده است.
وی ادامه داد: مدیر باشگاه و هیات مدیره همیشه در حال صحبت کردن برای حل مشکل هستند. من خودم با مدیران پالایش بارها صحبت کردم و همه می خواهند پول بدهند اما یک سری چیزها جلوی مسیر قرار می دهند که عجیب است. خیلی عصبانی هستم و خیلی عصبانی هستم. نمی دانم چه بگویم و تیم ما را بهم نریزید. روی صحبت من با هواداران است. وقتی اینجا آمدم با تمام وجود گفتم که شان شما را حفظ می کنم و بالای سر شماست. الان رییس و معاون پالایش می خواهند به ما پول بدهند اما نمی دانم کدام مسوول می گوید که بعد می گویند خروجی ندارد. یک زمانی در نفت (تهران) بودم و عزم وزارت در ندادن پول به ما بود. نفت تهران را با 70 سال سابقه پاک کردند و رفت پی کارش اما صنعت نفت جای این کارها نیست. هواداران با این تیم زندگی می کنند. حالا که آن آدم ها این بند را گذاشتند و حماقت فوتبالی را در راس کارشان گذاشته بودند، حالا آدم هایی از تیم آقای اوجی و سالاری، ضیا و مسوولان شرکت ملی نفت که حتی مسجدسلیمان هم دردش شبیه ماست. ما روی گنج خوابیدیم و اما لطفا از این گنج 30-20 میلیارد به ما بدهید تا دردمان حل شود. علی دایی یک روز حرف خوبی زد؛ اعصابش خرد بود و فکر کنم در مورد سایپا بود. یک نفر که خوابیده را می توان به راحتی بیدار کرد اما کسی که خودش را به خواب زده را از طبقه بیستم هم پایین بیندازید تا یک متری زمین بیدار نمی شود. آقای مسوولان شهر آبادان به ما کمک کنید و اینجا مهمان هستم. افتخارم و عشقم این است که امروز توانستم روی لب هواداران لبخند بیاورم. چطور سال های گذشته همه طوره می توانستند به ما کمک کنند. خواهشا داخل رختکن ما نیایید و اگر کسی بیایید من بیرون می روم. از مسوولان پالایش می خواهم خودشان یک راهی برای حل مشکل پیدا کنند.
وی ادامه داد: آن مثال را نمی خواهم بزنم که اگر به امید من... ما الان نیاز به غذا داریم و اگر یک ماه دیگر به ما بخواهید بدهید به درد ما نمی خورد. دیگر نمی خواهم حرفی بزنم و خسته شدم. به تیم هوادار هم تبریک می گویم و تیم خوبی آقای عنایتی دارد و اگر زمین خوبی داشته باشد لقمه گلوگیری است.
منصوریان در واکنش به اینکه پول هتل و ... را از جیب خودش داده است گفت: الان این را توضیح می دهم. مدیرعامل و هیات مدیره ما کش جلوی دست و پای آنها را بسته است و بندهای قانونی جلوی آنهاست. در بازی با رفسنجان وقتی دیدم که باید ساعت 8 صبح برویم و 12 مثل جنازه برسیم به مدیرم گفتم که هزینه هتل سیرجان را می دهم. ما یک خانواده هستیم و با بازیکنانم زندگی میکنم. من از اعتبار خودم استفاده کردم و گفتند یک چک اعتباری گذاشتم و می دانم که بعدا مدیرعامل آن را پس می دهد. ناهار دیروز هم مهمان رستوران بودند و با افتخار هزینه آن را دادم. اما یک روز قشنگ بود و به لحاظ روحی روانی می دانستم که بچه هایم می آیند. سه تولد هم داشتیم و نگویم دست بچه هایم که پیشانی آنها را می بوسم. من از یک پول قلمبه گذشتم به آبادان آمدم و تا روزی که اینجا باشم با تمام وجود برای آنها می جنگم.
سرمربی نفت آبادان درباره نقل و انتقالات زمستانی گفت: حالا پول بیاید تا پول بازیکنان ما را بدهیم. پول داشته باشیم تا همین ها را حفظ کنیم تا آنها را ندزدند و نقل و انتقالات نخواهیم داشت. دورت بگردم پول بیاید و کجا برویم خرید کنیم و باید همین ها را حفظ کنیم. اگر پول باشد تا همین بازیکنان 50 درصد قرارداد خود را بگیرند من کلاهم را بالا می اندازم.