برای روی هاجسون، سم آلاردایس و استیو بروس
لیگ جزیره و شکست مربیان انگلیسی!
«به عنوان مربی تیم ملی انگلیس متعهد می شوم که هرگز مقابل تیم ملی یک جزیره کوچک یخی شکست نخورم، تیمی که شغل اصلی دروازه‌بانش کارگردانی درسینمااست و دستیار مربی‌اش دندانپزشک! من نمی‌خواهم تا هری کین ضربات کرنر و ایستگاهی بازی‌ها را بزند چرا که می‌دانم مستقیماً به کره ماه خواهند رفت. به شما اطمینان می‌دهم شایسته حضور در تیم ملی انگلستان هستم؛ من درسال۱۹۶۶به دنیا آمدم، سالی که انگلیس تنها افتخارش در تاریخ فوتبال را کسب و قهرمان جام جهانی شد!»
به گزارش ایلنا، اریک کانتونا اسطوره باشگاه منچستریونایتد پس از حذف تیم ملی انگلستان از جام ملت‌های اروپا به انتقاد از وضعیت سه شیرها پرداخت و شکست مقابل ایسلند و حذف ازیورو۲۰۱۶را اتفاقی غیرقابل توصیف خواند؛ انگلیس با روی هاجسون در جستجوی غرور از دست رفته بود اما سبک بازی و روند نتیجه گیری سه شیرها به بدترین نوع ممکن ادامه داشت؛
انگلیس با روی هاجسون جایگاه ویژه‌ای به دست نیاورد و در نهایت این اتحادیه و فدراسیون فوتبال انگلستان بود که رأی به اخراجش داد. پنج سال از آن اتفاق گذشته و تصور بر این بود که فوتبال در کشور خود،بتواند جانی دوباره بگیرد واین مربیان انگلیسی باشند که ورق را برای تیم ملی و باشگاه‌های انگلیسی برگردانند؛ گرت ساوت گیت در تیم ملی کماکان امیدوارانه به آینده می‌نگرد اما سؤال اساسی اینجاست که آیا هنوز هم می‌توان به نسل مربیانی چون سم آلاردایس، روی هاجسون، هری ردنپ و استیوبروس امیدواربود؟ انگلیس برای اثبات ادعای«ما بهترینیم» به چیزی بیشتر از این نفرات نیازدارد و پیشرفت مالی و فوتبالی لیگ خود را مدیون مربیان جوان اسپانیایی و آلمانی است؛ اگرآینده امیدوارکننده ای برای سه شیرها درعرصه ملی وجود دارد، یقیناً به لطف ستاره‌هایی است که امثال پپ گواردیولا، یورگن کلوپ و براندان راجرز به دنیای فوتبال معرفی کرده اند و تأثیرشان در پیشرفت و معرفی فیل فودن، جیمزمدیسون، رحیم استرلینگ و الکساندر آرنولد چشمگیر بوده؛بسیاری از هواداران فوتبال معتقدند لیگ جزیره از زیرسلطه مربیان نسل قدیم انگلیسی خارج شده اما در واقع از همان ابتدا سلطه‌ای از سوی این نفرات بر روی لیگ برتر وجود نداشته؛ از فصل۱۹۹۳-۱۹۹۲ و تغییر فرمت مسابقات به شکل کنونی، الکس فرگوسن اسکاتلندی با سیزده قهرمانی رکوردداربه حساب می‌آید و تا فصل جاری مسابقات که با قهرمانی منچسترسیتی و پپ گواردیولا به پایان خواهد رسید، حتی یک مربی اهل انگلستان هم نامش در فهرست قهرمانان دیده نمی‌شود و ادامه چنین روندی علاوه بر آسیب رساندن به مسابقات داخلی،عملکرد تیم ملی را نیز تحت تاثیر قرار خواهد داد. از ده بازیکن انگلیسی حاضر در منچسترسیتی تنها ۴ بازیکن توانسته‌اند نظر مثبت پپ برای حضوری ثابت در ترکیب سیتیزن‌ها را جلب کنند و مابقی بازیکنان همیشه از بین نشستن روی نیمکت ذخیره‌ها و خط خوردن اسم شان از لیست نفرات، یک گزینه را به اجبارتحمل کرده‌اند.غول‌های انگلیسی، مالکان و مدیران‌شان دیگر حاضر نیستند با مربیان انگلیسی همکاری کنند و روزهایی که روی هاجسون و سم آلاردایس سرمربی تیم ملی کشورشان بودند به بدترین شکل ممکن سپری شده و حالا روی هاجسون در لیگ برترهدایت کریستال پالاس میانه جدولی را برعهده دارد وبیگ سم شاید از وست برومویچ قعرجدولی هم اخراج شود.
اتخاذ تصمیمات عجیب برای این مربیان همیشگی بوده و زمانی که روی هاجسون در جوزپه مئاتزا و باشگاه اینتر، تصمیم گرفت از روبرتو کارلوس به عنوان دفاع میانی و یا هافبک وسط استفاده بکند، مسیر دوران مربیگری‌اش را مشخص کرد؛ کارلوس پس از اینتر راهی سانتیاگوبرنابئو شد و زیرنظر فابیو کاپلو به درخشش در رئال مادرید ادامه داد؛ «در عرض ده دقیقه تصمیم گرفتم از اینتربروم؛ روی هاجسون با انتقالم به دفاع میانی فوتبالم را ویران کرد و چنین تصمیمی برای من به قیمت از دست دادن کوپا آمریکا ۱۹۹۷ بود. مشکلی شخصی بین ما وجود نداشت ولی مسأله اینجا بود که هاجسون چیز زیادی از فوتبال نمی‌دانست!» از بیست تیم حاضر در لیگ برتر یازده باشگاه ترجیح داده‌اند کارخود را با مربیانی غیرانگلیسی دنبال کنند و تاتنهامی که حالا زیر نظر رایان میسون۲۹ساله به عنوان مربی موقت مسابقات راسپری می‌کند، پیش از این با خوزه مورینیو پرتغالی قرارداد داشت. جدای از اسپرز که یقیناً به واسطه عملکرد آقای خاص چنین جایگاهی در جدول مسابقات دارد، از رده‌های اول تا دهم تنها نام میسون به عنوان مربی اهل انگلیس مشاهده می‌شود و پس از آن بهترین عملکرد برای استون ویلا با سرمربیگری دین اسمیت است که در رده یازدهم جدول جا خوش کرده. انگلیس به واسطه فوتبال، مرزهای خود را گسترش داد و اختراع جاودانه‌اش را جهانی کرد؛ سال‌هاست که مربیان انگلیسی نتایج قابل توجهی در مسابقات بین‌المللی و لیگ های معتبر کسب نمی‌کنند و نسل نفرات قدیمی‌تر به واسطه حضور در باشگاه‌های ضعیف و بدون پشتوانه مالی رو به انقراض است. به نظر زمان آن رسیده تا تغییرسبک در بین مربیان انگلیسی آغاز شود و آنها بتوانند با تفکراتی جدیدتر و به‌روزتر به سلطه اسپانیایی‌ها وآلمانی‌ها پایان دهند. مربیانی که فوتبال را به دنیا معرفی می‌کردند، حالا در کشور خودشان نیز به مشکل خورده‌اند!
