سقوط غم انگیز شالکه: اخراج آبیها سلطنتی از کاخ بوندسلیگا
باشگاه شالکه آلمان در فاصله سه هفته مانده به پایان رقابتهای فصل جاری بوندسلیگا به بوندسلیگا 2 سقوط کرد.
به گزارش ایلنا، در چارچوب مسابقات هفته سیام بوندسلیگا تیم شالکه به مصاف آرمینا بیلفلد رفت و با نتیجه دو بر صفر شکست خورد تا پس از 33 حضور در مسابقات سطح اول فوتبال آلمان به بوندسلیگا 2 سقوط کند. شالکه طی 30 مسابقه رسمی 21 مرتبه شکست خورده و به 7 تساوی رسید در حالیکه تنها 2 مرتبه پیروزی را جشن گرفت.
سایت بوندسلیگا برای آبیها نوشت: "خداحافظ شالکه، بنگاه بوندسلیگا و محل پرورش بزرگان آینده"
شالکه - باشگاهی که با نام چند بازیکن مطرح مانند مانوئل نویر، مسوت اوزیل و لروی سانه به دنیا خود را نشان داد - برای چهارمین بار در تاریخ خود از بوندس لیگا سقوط کرده است، با چهار بازی باقی مانده از یک رقابت دشوار 2020/21، به دسته دوم سقوط میکنید. بوندسلیگا به آبیهای سلطنتی ادای احترام میکند، 7 مرتبه قهرمان آلمان و اعضای تشکیل دهنده بوندسلیگا و خانه یکی از بهترین آکادمیهای جوانان در فوتبال جهان...
سفر بوندس لیگایی
شالکه برنده شش عنوان قهرمانی در آلمان در سالهای قبل از جنگ جهانی و قهرمان دوباره در سال 1958 در میان 16 عضو بنیانگذار بوندس لیگا در سال 1963 بود. Die Knappen(اصطلاح آلمانی مانند: اربابها) قبل از اینکه برای اولین بار در 1981/82 سقوط کنند در 18 دوره نخست رقابتهای بوندس لیگا دو بار به مقام نایب قهرمانی دست یافتند.
آنها در دو دوره بوندسلیگا 2 قهرمان شدند در حالی که در دهه 1980 بین دو رده برتر فوتبال آلمان اختلاف داشتند، قبل از اینکه موفقترین دوره تاریخ بوندس لیگا را تجربه کنند. شالکه در بین سال های 2000 تا 2018 موفق به کسب 8 مرتبه حضور بین 3 تیم برتر فصل شد اما هرگز به عنوان قهرمانی دست پیدا نکرد. در فصل 2000/01 آنها بسیار به کسب عنوان قهرمانی نزدیک بودند: آبی پوشان سلطنتی در آخرین روز مسابقات با یک امتیاز کمتر از بایرن مونیخ، نایب قهرمان شدند.
بزرگترین دستاورد
قدرت باشگاه شالکه در فوتبال آلمان در دو قهرمانی متوالی در جام حذفی آلمان (DFB Cup) در فصول 2000/01 و 2001/02 نشان داده شد. آنها همچنین این جام را در سال 2010/11 هم بلند کردند و بعداً همان سال سوپرکاپ آلمان را به مجموعه خود اضافه کردند. در سال 1996/97 ، ینس لمان، دروازهبان آینده تیم ملی فوتبال آلمان، در حالی که آبیهای سلطنتی در ضربات پنالتی در فینال جام یوفا که اکنون از کار افتاده است، اینترمیلان را شکست دادند، بازی کرد. از آن زمان شالکه از هشت فصل فوتبال لیگ قهرمانان یوفا لذت برد و در سال 2010/11 به نیمه نهایی هم رسید.
نماد سرمربیگری
از 1996 تا 2002 هووب استیونز هلندی، سالهای باشکوهی را در این تیم رقم زد. هواداران در سال 1999 او را "مربی قرن" باشگاه نامیدند، پیرمرد 67 ساله اواخر فصل 2018/19 برای جلوگیری از یک فاجعه سقوط در شرایط موقت بازگشت - آنها در رده چهاردهم ایستادند - و همینطور پس از اخراج مانوئل باوم مسئولیت دو بازی را در دسامبر سال 2020 به عهده گرفت. استیونز با آمار 146 پیروزی در 316 بازی مربیگری شالکه در حال حاضر به عنوان مشاور در هیئت مدیره باشگاه حضور دارد.
بازیکن فراموش نشدنی
کلاوس فیشر در اوایل دهه 1990 برای مدت کوتاهی به مهاجم در خط حمله حضور یافت، اما گلهای او را هواداران بیشتر از همه به خاطر میآورند. تا همین اواخر، مهاجم سابق تیم ملی آلمان در جدول بهترین گلزنان تاریخ بوندسلیگا با 268 گل در 535 بازی در رتبه دوم قرار داشت. در مجموع 182 او بین سالهای 1970 و 1981 با پیراهن شالکه ثبت شده است. از نظر تاریخی، فقط گرد مولر (365) و رابرت لواندوفسکی (271) بیشتر از "آقای فالروکزیهر" (آقای ضربه سر) در بوندس لیگا گل زده اند.
آکادمی
شالکه بعنوان یکی از بهترین باشگاههای پشتیبانی شده در آلمان و ریشهای محکم در جوامع قدیمی از بابت استخراج زغال سنگ و سنتهای گلسنکیرشن، جایگاههای زیادی برای افتخار دارد. غیبت Die Königsblauen(آبیهای سلطانی) در مسابقات فصل آینده به سختی قابل باور است اما با ستارههایی که این باشگاه به بوندسلیگا تحویل داده، یاد و خاطره آنها زنده میماند. مانوئل نویر، مسوت اوزیل، جوئل ماتیپ، بندیکت هویدس و جولیان دراکسلر و حتی وستون مک کنی که اکنون یوونتوی به عنوان یک ستاره از آن استفاده میکند، همگی محصول آکادمی باشگاه شالکه هستند.
علاقه هیتر و پوتین
یکی از تیمهای فوتبالی که در گذشته طبق گزارش نشریه تایمز مشخص شده بود مورد توجه آدولف هیتلر است، باشگاه شالکه بود اما این ادعا هرگز ثابت نشد. در واقع به دلیل اینکه قهرمانیهای نسل طلایی شالکه در زمان حکومت او به دست میآمد، شایعات بر این اساس بود که آبیها تیم مورد علاقه هیتلر هستند.
طرفداریِ ولادیمیر پوتین از باشگاه شالکه سالهاست که مورد توجه رسانههای آلمانیست و حتی حمایت مالی شرکت گازپروم روسیه از شالکه نیز نشان از علاقه پوتین به این باشگاه آلمانی دارد. در زمانی که این باشگاه با بحران مالی جدی دست و پنجه نرم میکرد گرفته میشد پوتین طی اقدامی آنها را نجات خواهد داد اما چنین چیزی صورت نگرفت.