خشن ترین بازی‌های تاریخ فوتبال؛ از حمله برزیلی‌ها به رختکن مجارها تا کتک زدن بازیکنان میلان توسط آرژانتینی‌ها
فوتبال علی رغم شادی‌های که با خود همراه داشته شاهد صحنه های خشونت بار نیز بوده است.
به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، فوتبال اگرچه توانسته یکی از مهیج ترین و سرگرم کننده ترین ورزش‌های جهان باشد و چشم میلیون ها مخاطب را به خود جذب کند. اما این ورزش همواره با صحنه‌های زننده و خشن همراه بوده است که باعث ناراحتی و تاسف مخاطبین خود شده است.
نماد اخراج در جام‌های جهانی، در دیدار برزیل و مجارستان در جام جهانی 1954 سوئیس است که بعدها نبرد برن لقب گرفت. این بازی که داور آن آرتور الیس انگلیسی بود،۴۲ ضربه آزاد،۲ پنالتی،۳ کارت زرد و کارت قرمز داشت که با توجه به استانداردهای قوانین امروز می توانست چندین برابر باشد.
این ۳ کارت قرمزبه جوزف بوجیک از مجارستان و نیلتون سانتوز و هومبرتو توزی از برزیل داده شد. حتی پس از سوت پایان درگیری بین دو تیم ادامه داشت. یکی از عکس هایی که در تصویر مشاهده می کنید، صحنه اخراج هومبرتو توزی پس از پایان بازی را نشان میدهد که با کف کفشش به صورت جیولا لورنت از مجارستان کوبید و اورا نقش بر زمین کرد و این تازه بخش کوچکی از درگیری های بین دوتیم بعد از پاین بازی بود. گوستاو سبژ سرمربی وقت مجارستان طبق گفته رسانه ها نیاز به ۴ عدد بخیه داشت.
علاوه برآن بازیکنان برزیل به رختکن تیم ملی مجارستان وارد شدند و بازیکنان این تیم درگیر شدند و درگیری ها در زمین بازی ادامه یافت. علیرغم این درگیری های شدید در جریان بازی و بعد از آن،فدراسیون جهانی فوتبال(فیفا) هیچ جریمه ی سنگین برای دو تیم در نظر نگرفت و فقط به تذکری ساده بسنده کرد.در نهایت مجارستان ۴ بر ۲ با گل های ناندور هیدککاتی و ساندور کوجیس (۲بار) و میهالی لانتوس برای مجارستان و جالما سانتوس و جولینیو برای برزیل، پیروز میدان نبرد شد!
البته بازی هلند و پرتغال در جام جهانی 2006 در تاریخ جام های جهانی بیشترین کارت قرمز را داشته اما دیدار برزیل و مجارستان به دلیل خشونت های پس از بازی و نیز استانداردهای فوتبالی آن زمان خشن ترین بازی تاریخ لقب گرفته است.
آرتور الیس داور مسابقه از آن بازی می گوید:
فکر میکردم این بازی میتواند بهترین بازی ای باشد که تا حالا دیدم و از این موضوع بسیار خرسند بودم.شاید اختلاف مذهبی و سیاسی باعث این درگیری ها شده باشند ولی در هر صورت بازیکنان مانند یک حیوان رفتار کردند. این یک آبروریزی تمام بود. این بازی،وحشتناک بود. اگر این بازی در دوران امروزی شکل می گرفت، بسیاری از این بازیکنان اخراج میشدند و بازی نیمه کاره تمام می شد. تنها فکر من این بود که تصمیم بگیرم تا تمامش کنم.
دو تیم میلان و استودیانتس فینال جام بین قاره ای سال 1969 را برگزار کردند. دیدار رفت در ورزشگاه سن سیرو با نتیجه سه بر صفر به نفع تیم میلان به پایان رسید.
این بازی اما سرآغاز جنگی در دیدار برگشت بود. آرژانتینی ها می دانستند که جبران نتیجه غیرممکن است. به همین خاطر تصمیم گرفتند نتیجه را به نحو دیگری جبران کنند. رفتار آن ها در بازی برگشت باعث شد زشت ترین مسابقه در تاریخ فوتبال رقم بخورد.
بازیکنان استودیانتس از هر روشی برای متوقف کردن میلانی ها استفاده کردند. در آن دیدار، خطاهای شدید، توهین، درگیری و رفتارهای غیرورزشی دیده شد. بازیکنان استودیانتس پس از پایان بازی با نتیجه دو بر یک و از دست دادن قهرمانی مانع خوشحالی حریف شدند و درگیری به وجود آمد. برخی از بازیکنان میلان به شدت آسیب دیدند که عکس منتشر شده از نستور کومبین، نشان دهنده بخشی از خشونت در آن بازی است. آلربتو پولتی دروازه بان استودیانتس کومبین به پسر طلایی میلان لگد زد و پس از بازی با هواداران درگیر شد و سوارس، بینی کومبین را شکست.
بازیکنانی که باعث به وجود آمدن چنین اتفاقاتی شدند، با محرومیت سنگینی روبرو شدند. پس از شکایت ایتالیایی ها به خاطر خشونت آرژانتینی ها، مانرا، آگیره سوارس و پولتی بازیکنان استودیانتس به 30 روز زندان محکوم شدند. همچنین سوارس از 30 بازی ، مانرا 20 بازی و پولتی برای همیشه از فوتبال محروم شدند.
