الهامی: از بچگی استقلالیام اما به تراکتور مدیونم / مجیدی از جنس استقلال است / در خانه ماندم تا خاطرات فینال را فراموش کنم
ساکت الهامی در بازگشت به سرمربیگری در لیگ برتر از ماجرای محرومیت و فعالیتش در شش ماه دوری از فوتبال میگوید.
به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، ساکت الهامی که با عنوان هدایت تیم تراکتور تبریز اولین تجربه سرمربیگری در لیگ برتر را تجربه میکرد موفق به کسب عنوان قهرمانی در جام حذفی با شکست تیم استقلال تهران شد اما ماجرای درگیری او با داور بازی موجب شد تا با محرومیت شش ماهه رو به رو شود. الهامی که اکنون در نساجی حضور دارد در گفتگوی نوروزی درباره کاندید شدن برای سرمربیگری استقلال پس از استعفای محمود فکری و بازگشت به لیگ برتر صحبت کرد:
سال 99 برای شما چطور سپری شد؟
اگر بخواهیم تقسیم کنیم، 6 ماه اولش یک دوران خوب بود و فقط مشکلی که وجود داشت ویروس کرونا که روال زندگی همه را تغییر داده است. از نظر ورزشی برای من فوق العاده بود، سرمربیگری تیم تراکتور و قهرمانی در جام حذفی فوق العاده بود. اینکه در سال اول سرمربیگری در تیم باریشه و با اصالت حضور داشتم خیلی خوشحال کننده بود و افتخار بزرگی است.
کار کردن با آن ستارهها سخت نبود؟
نه، خیلی هم شیرین بود. خیلی برایم مفید بود که مربیگری را در بدترین شرایط و وضعیت سخت پیگیری کردم و بیشتر از اینکه من بخواهم به بازیکنان تراکتور کمک کنم، آنها کمک کردند که من مربی بهتری شوم. بعد از آن با توجه به اینکه مسابقات تعطیل شد و سه ماه از شروع مسابقات محروم بودم از نظر روحی وضعیت سختی داشتم اما فرصتی شد که دانشگاهم را ادامه بدهم و درسم را تمام کنم. هم یک مقدار زبان خارجه را دنبال کردم و همینطور ریکاوری روی رفتار و عقایدم داشتم که بهتر باشم.
درست است که میگویند ساکت الهامی خیلی احساساتی است؟
واقعا من کاملا اینطور هستم و خیلی مواقع احساس بر منطق من غلبه میکند. به همین خاطر است که خیلی مواقع من شکست خوردم و نتوانستم آنطور که باید نتیجه لازم را بگیرم. از این نظر اما خیلی خوشحالم که با احساسات و قلبم زندگی میکنم.
این تصمیم گیریها چه اندازه روی زندگی شخصی شما تاثیرگذار بود؟
معتقدم انسان در شرایط سخت پیشرفت میکند، نه در شرایطی که همه چیز بر وفق مراد است. با توجه به اینکه از اسفندماه سال گذشته همه چیز به صورت آنلاین پیشرفت حداقل یک توفیق اجباری داشتم که زندگی را ادامه بدهم. سه سال بود که مدرکم مانده بود و همینطور یک مقدار زبان خواندم و مطالعه داشتم. بیشتر از همه اینها تمام کارهایی که در فینال جام حذفی اتفاق افتاد و حتی قبل از آن را ریکاوری کردم. در خانه ماندن بهتر بود تا مردم اتفاقات فینال را فراموش کنند.
من شر نیستم! شما ببینید من کسی را هیچوقت اذیت نکردهام. من هیچوقت برای کسی بد نخواستهام. من فوتبال را دوست دارم و احساس کردم که حق تیمم و فوتبال ضایع میشود که آن اندازه عصبانی شدم. این فقط برای خودم نبود. زمانی که در مس، صبا و استقلال و حتی تیمهای دیگر بودم الان هم که سرمربی تیم خوب نساجی هستم، همیشه اجازه ندادم که حق تیمم ضایع شود چون میخواهم پولی که دریافت میکنم حلال باشد.
پس از پایان محرومیت پیشنهاد استقلال رسید.
پیشنهاد استقلال را صحبتی کردم و یک مقدار سوتفاهم شد. من گفتم که از بچگی استقلالی بودم و الان هم میگویم چون نمیتوانم آن را کتمان کنم، بعد، این استقلال بود که هویت مربیگری من را احیا کرد ولی همانطور اولین بار این طرفداران تراکتور بودند که حکم سرمربیگری را بر پیشانی من زدند. من با تراکتور توانستم به عنوان یک سرمربی مطرح شوم، نمیتوانم بگویم که من استقلالی یا تراکتوری هستم. این دو تیم در هر مقطعی برای من عزیز و قابل احترام هستند. من با افتخار دستیار آقایان حجازی، مرفاوی و مظلومی بودم و از کودکی زمانی که در تهران بودم آن زمان تراکتور شرایط الان را نداشت. به اندازه الان شناخته شده نبود اما الان تراکتور یک تیم واقعا مردم و محبوب و هویت مدار شده است.
پیشنهاد چطور رسید؟
با کمال افتخار این پیشنهاد به دستم رسید، پای میز مذاکره نشستیم و همان زمان هم گفتم تا لحظهای که من یا آقای مجیدی سرمربی شویم با هم رقیب هستیم بعد از آن با هم رفیق هستیم. استقلال و تراکتور از من مهمتر هستند. من این دو تیم را بدون خودم هم دوست دارم. خیلیها هستند که استقلالی هستند اما وقتی که در استقلال هستند فقط این تیم را دوست دارند و وقتی از تیم بیرون هستند انواع و اقسام حواشی را برای تیم ایجاد میکنند. من دوست دارم کسی که واقعا لایقش است هدایت کند که خداراشکر امروز فرهاد مجیدی روی نیمکت این تیم است. سرمربی که از جنس این باشگاه است و برای او آرزوی موفقیت دارم.
اینطور برداشت نکردید و یا ناراحت نشدید که مثلا با اسم شما بازی شده است؟
با اسم من؟ ببینید من این را که نمیتوانم جواب بدهم. این را مردم باید جواب بدهند. مهم مردم هستند و این مهم بود که هیات مدیره تشکیل جلسه دادند و با من صحبت کردند، رای گیری شد و حتی پیشنهاد به صورت رسمی مطرح شد. بالاخره برای هر تیمی چند گزینه مطرح میشود و در نهایت یک نفر سرمربی میشود. این طبیعت فوتبال است. این بحث رقابت همهجا وجود دارد. من فکر میکنم همینکه جزو گزینهها بودم برایم افتخار است. با کمال افتخار خوشحالم که سه تیم پرهوادار استقلال، تراکتور و نساجی را تجربه کردهام. امیدوارم ماموریت سختی که در نساجی دارم را به پایان برسانم و به عنوان یک هوادار برای استقلال و تراکتور در جام باشگاههای آسیا آرزوی موفقیت دارم.
وضعیت در نساجی چطور است؟
تمام فکر و ذکرم نساجی است و آنها امیدم هستند. مردمی در اینجا حضور دارند که بسیار عاشق نساجی هستند. تمام تلاشمان را میکنیم که با این تیم به بهترین نتایج دست پیدا کنیم و به هیچ عنوان به سقوط فکر نمیکنیم که بخواهیم حتی نگران آن باشیم.