در انتظار چهرههای تکراری و دور باطل در ریاست فدراسیون
خیلیها تصور میکردند زلزلهای که قرارداد مارک ویلموتس در فوتبال ایران ایجاد کرده موجب شود که فوتبال ایرانی سرانجام از زیر آوار بنایی نو و تازه پدید بیاورد.
به گزارش ایلنا، انتخابات فدراسیون فوتبال ایران با ثبتنام ستار عبدیپور میتوانست حداقل صاحب یک کاندیدای جدید و متفاوت باشد اما این شانس از فوتبال ایران گرفته شد تا یک روحانی با سابقه علاقه به تألیف سه کتاب فوتبالی کاندیدای رسیدن به صندلی ریاست باشد. به این ترتیب ما ماندیم و چند نام تکراری که همه در آزمون مدیریت در فوتبال ایران تجربههای ناگواری دارند.
در این میان تنها این علی کریمی است که سابقه مدیریت فوتبالی ندارد اما همه میدانیم که این چهره دوست داشتنی زمین فوتبال در بیرون زمین چقدر غیرقابل پیشبینی، زودرنج و خام است و احتمال اینکه او هم بتواند فوتبال ایران را سروسامان دهد کم است.
با این حال به نظر میرسد همین نیالوده بودن او به لباس مدیریت در کنار محبوبیت فوتبالیاش علی کریمی را به یکی از چهرههای مهم این انتخابات تبدیل کرده است. اما چه علی کریمی برای ریاست شانس داشته باشد یا نداشته باشد باید نگران حال فوتبال ایرانی بود. فوتبالی که در این چهار دهه یک مدیر، یک چهره تصمیم گیر و تصمیمساز و شکل دهنده ساختار واقعی در فوتبال ایران پرورش نداده و کارش به جایی رسیده که باید بین حیدر بهاروند و مصطفی آجرلو برای ریاستش انتخاب صورت بگیرد.
خیلیها تصور میکردند زلزلهای که قرارداد مارک ویلموتس در فوتبال ایران ایجاد کرده موجب شود که فوتبال ایرانی سرانجام از زیر آوار بنایی نو و تازه پدید بیاورد. اما یک سال بی خبری از فدراسیون فوتبال ایران و تلاشهای فیفا برای آوردن مدار سازمانی فوتبال ایران به چرخه حرفهای هم موجب نشد تا نهایتاً شاهد اتفاقی نو برای آن باشیم.
همین است که با اسمهای تکراری احتمالاً باید منتظر روی دادن اتفاقات تکراری هم باشیم و ای بسا پنج سال بعد همه گرد ویرانهای که از یک قرارداد دیگر در سایه رفتار غیرحرفهای شکل گرفته جمع شویم و ابراز ناراحتی کنیم.
سامان موحدی راد