در گفتگو با ایلنا تشریح شد:
مقاومت کارگر «گسترش مانا ساز» در برابر حکم اخراج
هیاتهای «تشخیص» و «حل اختلاف» در حالی اخراج من را به عنوان کارگر رسمی کارخانه گسترش مانا ساز تایید کرده اند که پیشتر و قبل از اعمال نفوذ، همین مراجع به بازگشت به کار من در دو مرحله رای داده بودند.
یک کارگر کارخانه «گسترش مانا ساز» در آبیک به تایید حکم اخراجش توسط هیاتهای تشخیص و حل اختلاف اداره کار شهرستان آبیک(واقع در استان قزوین) اعتراض کرد. پیش از تایید حکم اخراج این کارگر ایلناگزارشیاز شرایط کار او تهیه کرده بود.
«جعفر اسرائیلی» در تشریح دلایل اعتراضش به حکم اداره کار آبیک به خبرنگار ایلنا گفت: هیاتهای «تشخیص» و «حل اختلاف» در حالی اخراج من را به عنوان کارگر رسمی کارخانه گسترش مانا ساز تایید کرده اند که پیشتر و قبل از اعمال نفوذ، همین مراجع به بازگشت به کار من در دو مرحله رای داده بودند.
این کارگر دلیل اخراجش را پی گیری مطالبات صنفیاش از کارفرما عنوان کرد و توضیح داد: از سه سال پیش که من در این واحد به عنوان یک کارگر ساده مشغول به کار شدم، کارفرما با من قرار دادی امضاء نکرد و این روند ۸ ماه طول کشید و من ناچار شدم به اداره کار آبیک شکایت کنم.
این کارگر با بیان اینکه شکایتاش با واکنش تند کارفرما مواجه شد، اظهار داشت: با پی گیری شکایت من در اداره کار هیات تشخیص این اداره در دو مرحله کارفرما را مکلف به بازگشت به کار و به دلیل انجام کار بدون قرارداد، طبق تبصره دوم ماده ۷ قانون کار، کارفرما را موظف به استخدام رسمی من کرد اما از آن روز کارفرما به بهانههای مختلف ضمن تمکین نکردن از رای هیات تشخیص با حضور من در کارخانه مخالفت میکرد و با روشهای مختلف سعی داشت من را وادار به ترک کار کند.
گفتنی است تبصره ۲ ماده ۷ قانون کار تصریح دارد: در کارهایی که طبیعت آنها جنبه مستمر دارد، در صورتی که مدتی در قرارداد ذکر نشود قرارداد دائمی تلقی میشود.
او با اشاره به اینکه هدف کارفرما از وارد کردن فشارهای روحی و روانی یه من، استعفای اجباریام بود، گفت: مدیر داخلی کارخانه من را هر چند روز یکبار از کارخانه اخراج می کرد که آخرین بار صبح روز یکشنبه ۹شهریور بود و پیش از آن تاریخ هم در روزهای ۴ و ۵ شهریور اخراج شده بودم.
این کارگر اخراجی در ادامه اظهار داشت: کارفرمای کارخانه گسترش مانا ساز در دو سال گذشته من را به عنوان نگهبان خودروهای پرسنل کارخانه در جاده منتهی به کارخانه مستقر کرده بود و من به عنوان یک کارگر تولیدی بدون سایهبان مامور مراقبت از خودروها بودم و با دوربینهای مدار بسته نیز تحت کنترل قرار میگرفتم.
او با بیان اینکه هیات تشخیص با ادعای کارفرما مبنی بر تمرد از کار و بی نظمیهای مکرر به استناد ماده ۲۷ قانون کار رای به اخراج من صادر کرده است افزود: اخراج من از ۶ شهریور ماه موجه اعلام شده و کارفرما موظف به پرداخت مطالبات حقوقی و بیمه پس از کسر کسورات شده است.
این کارگر اخراجی اکنون برای مقاومت در برابر حکم اخراجش ناچار است بعد از ارائه اعتراض به رای صادره توسط هیات تشخیص اداره کار آبیک، به دیوان عدالت اداری شکایت کند.