سیاست اخلاقی باعثمی‌شود تا برای اصحاب قدرت و ثروت حدود و نفوذ قایل نشویم

عضو کمیسیون امنیت‌ملی و سیاست‌خارجی مجلس، با بیان اینکه سیاست اخلاقی باعثمی‌شود تا برای اصحاب قدرت و ثروت حدود و نفوذ قایل نشویم، گفت: در غیر این‌صورت دین چنین جامعه ای از ماهیتش تهی می شود همچنین سیاست اخلاقی موجب می شود تا مردم فقیر نشوند.

به گزارش ایلنا، احمد بخشایش اردستانی در نشست علنی امروز مجلس شورای اسلامی در نطق میان دستور، گفت: سیاست و اخلاق دو مفهومی است که همواره ذهن اندیشمندان علم سیاست را به خود معطوف داشته است اندیشمندان بزرگی چون افلاطون، هگل، جان رالز سعی کردند این دو واژه را قرین هم جلوه دهند اما از دوره مدرن که انسان خیمه خرک هستی قرار گرفت و انسان محور امور عالم شد به تدریج این دو مفهوم از هم دور شدند به طوری که مفهوم سخت سیاست که ترجمانش در قدرت و اقتدار نمایانگری می کرد بر مفهوم لغزنده اخلاق تفوق پیدا کرد.

نماینده مردم اردستان در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: سیاست در مقوله پوزیتویستی‌اش قابلیت شاخص گذاری داشت ولی اخلاق چون معطوف به سود و زیان گردید این قابلیت را از دست داد از این رو چنبره سیاست بر اخلاق چربید و اخلاق سیاسی شکل گرفت اما قطعا ما به دنبال سیاست اخلاقی هستیم چون انسان را حی می‌دانیم که دارای مبدأ و معاد است ما انسان را حیوان تکنولوژی ساز نمی دانیم که دچار گرسنگی شود.

وی افزود: مظهر اخلاق سیاسی را می توان در کلام امیرالمؤمنین یافت که در اعتراض به ایشان که در بدو خلافت چرا با معاویه و عمر و عاص کنار نمی آید می فرماید سیاست به معنای عذر و فریب مورد پسند نیست از این رو قطعا ایشان سیاست باز نبودند زیرا سیاستمدار بودند از طرف دیگر در عصر پست مدرن ما فردی که علاقمند بود سیاست و اخلاق را قرین هم سازد و سیاست اخلاقی را به بشریت عرضه دارد امام خمینی و پس از ایشان رهبر معظم انقلاب است که می فرمایند من انقلابی ام و نه یک دیپلمات به معنای جاری کلمه.

بخشایش اردستانی ادامه داد: امام مرد خدا بود برای خدا زیست و برای خدا قیام کرد کسی بود که به دنیا رو نکرد لیکن دنیا تمام قد به ایشان روی آورد به قدرت پشت کرد و قدرت به ایشان روی آورد که در این رابطه امام علی می فرمایند تو مراقب آخرتت باش دنیا ذلیلانه پیش تو می آید از طرفی دیگر امام خمینی(ره) در تجدد زیست ولی لحظه ای نام مدرن و تجدد را به زبان نیاورد تجددی که امروز مردان سیاست ما را به سمت و سوی بی فقدانی اخلاق در عرصه فردی و اجتماعی سوق می دهد تا از یک سو دچار فساد گسترده مالی بشوند و از سوی دیگر قدرت را برای رسیدن ثروت و دست اندازی های بی محابا به بیت المال توجیه کنند و این از آسیب های پیش روی انقلاب اسلامی است که می تواند منجر به بحران اعتماد در مباحثفساد مالی شود.

وی افزود: امام خمینی(ره) به هنگام تبعید از ترکیه به عراق هرگز با مخالفان شاه چون تیمور بختیار که در عراق تبعید بود و یا موسی اصفهانی فرزند آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی دیدار نکرد تا درباره نهضت خود علیه شاه صحبت کند از طرفی دیگر پس از جنگ یک روزه بین شاه و صدام بر سر تپه های شماره ۲۰ اروند رود فرماندار وقت کربلا نزد امام آمد و نیم ساعت راجع به همکاری علیه شاه صحبت کرد اما امام فقط گوش داد و هیچ نگفت نه مثل مجاهدین خلق که برای از بین بردن جمهوری اسلامی به صدام پناه بردند و متحد شدند.

این نماینده مردم در مجلس نهم گفت: امام بر مبنای سیاست اخلاقی از اسلام و نه اسلام معلل سود می جست ایشان از انتظار مثبت همراه با مبارزه با استبداد و استعمار سود می جست قضیه امام و پیامشان به فرستاده کاخ الیزه و تشکر ایشان از ژیسگار در کنفرانس گوارلوپ راجع به ایران شاهد بر مدعاست که امام از اسلام استفاده ابزاری و احساسی نمی کرد و قطعا جانشین ایشان هم چنین است و هر دو پر ظرفیت و کریمانه با مباحثو معضلات پیش روی نظام برخورد می کنند در این رابطه به بایزید بسطامی می گفتند فرق تو پیامبر در چیست که گفت در ظرفیت بی انتهای مصطفی(ص) است.

بخشایش اردستانی ادامه داد: قطعا وقتی که انسان موزون خویش گشت در این صورت با فساد و کانون های شکل گیری آن مبارزه می کند از طرفی دیگر اهل نقد و آمر به معروف و ناهی ازمنکر در ساحت فردی و اجتماعی می شود چون جامعه را دینی می خواهد و جامعه دینی جامعه ای است که ناظر بر امر به معروف و نهی از منکر باشد از این رو امام رضا(ع) می فرماید جامعه ای که گفتمان به من چه و به تو چه در آن حاکم باشد جنگ با خدا در آن حاکم شده است.

عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس افزود: سیاست اخلاقی باعثمی‌شود تا برای اصحاب قدرت و ثروت حدود و نفوذ قایل نشویم در غیر این صورت دین چنین جامعه ای از ماهیتش تهی می شود همچنین سیاست اخلاقی موجب می شود تا مردم فقیر نشوند در غیر این صورت بنابر فرمایشات پیامبر کافر می شوند فقر و بیکاری جامعه را به سوی بی اعتقادی و کفر پیش می برد و این هشداری است به دولتمردان ما تا جای اصل و فرع را در جامعه و مشکلاتشان عوض نکنند و مشکلات اصلی جامعه را در متن ببینند و نه در فرع.