گذری بر زندگی نامه شهید صارمی، خبرنگار شهید لرستانی؛
خبرنگار یعنی شمعی که خود میسوزد تا جامعه روشن بماند
انسانی پاک که روح آسمانیاش بر همه داشتههای مادیاش سنگینی کرد و باعثخلق ثانیههایی پرافتخار در تاریخ شد و تا پای جان به پای قداست قلمش به مصداق آیه ن والقلم و مایسطرون ایستاد.
ا نسانی پاک که روح آسمانیاش بر همه داشتههای مادیاش سنگینی کرد و باعثخلق ثانیههایی پرافتخار در تاریخ شد و تا پای جان به پای قداست قلمش به مصداق آیه ن والقلم و مایسطرون ایستاد.
به گزارش خبرنگار ایلنا از بروجرد، آری به درستی و به حق ۱۷ مرداد روز خبرنگار نامیده شده و این را نباید هرگز فراموش کنی که این روز را مدیون خون یک خبرنگار هستی، کسی که در آخرین لحظه‌ها هم در پی وظیفه می‌دوید.
بازهم تقویم ورق خورد و روزی که به نام تو و قلمت در آن ثبت شده خودنمایی میکند. روزی که وقتی همه به این روز میرسند یاد جوانمردی از دیار بروجرد میافتند که با قلم خود قلب گلوله را شکافت تا حقیقت را برای همگان آشکار کند.
انسانی پاک که روح آسمانیاش بر همه داشتههای مادیاش سنگینی کرد و باعثخلق ثانیههایی پرافتخار در تاریخ شد و تا پای جان به پای قداست قلمش به مصداق آیه ن والقلم و مایسطرون ایستاد.
«من محمود صارمی، خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران هستم، گروه طالبان از چند ساعت پیش وارد مزار شریف شده‌اند، این شهر به دست طالبان سقوط کرده است، عده‌ای از افراد طالبان در حیاط کنسولگری دیده می‌شوند، به من بگویید که چه وظیفه‌ای…» آخرین کلماتی که از محمود صارمی بر جای مانده همین‌هاست.
تلاش صادقانه و اقدام به موقع شهید صارمی در افغانستان موجب شد تا دنیا، از ظلم و جوری که سال‌ها بر ملت مظلوم و در بند افغان می‌گذشت، آگاه شود.
۱۷ مرداد ۱۳۷۷، روزی که یکی از اصحاب رسانه، یعنی محمود صارمی، خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی به دست عوامل گروه طالبان به خیل عظیم شهدا پیوست و یک سال بعد در نخستین سالگرد این رخداد به پاس قدردانی از مقام و حرفه شهید صارمی، با تصمیم شورای فرهنگ عمومی کشور، هفدهم مرداد به نام «روز خبرنگار» نامگذاری و در تقویم شمسی ثبت شد.
۱۷ مرداد، روز گرامی‌داشت یاد و نام شهدای شهدنوش خبر، به ویژه شهید صارمی است که تا آخرین دقایق زندگی خود راهی جز انجام آنچه که تعهد کرده بود، نمیدانست.
محمود صارمی، سال ۱۳۴۸ در شهرستان بروجرد متولد شد او در کنکور سراسری در رشته جغرافیای انسانی دانشگاه تهران قبول شد. به همین علت تهران را برای زندگی برگزید و پس از گذراندن چندترم از طریق بسیج دانشجویی دانشگاه تهران راهی جبهههای نبرد حق علیه باطل شد و مدت ۱۷ ماه آنجا ماند و سپس به دانشگاه بازگشت و به ادامه تحصیل پرداخت.
در سال ۱۳۷۰ مشغول به همکاری با خبرگزاری ایرنا شد و در سال ۱۳۷۱ و در حالی که به تحصیلات خود در مقطع کار‌شناسی ارشد در دانشگاه شهید بهشتی ادامه میداد، ازدواج کرد.
صارمی پس از چهار سال به سمت دبیر سرویس فارسی ایرنا برگزیده شد و در روز ۲۶ دی ماه سال ۱۳۷۵به عنوان مسئول دفتر خبرگزاری ایرنا در افغانستان راهی مزار شریف شد و حدود دو سال بعد یعنی در ۱۷ مردادماه سال ۱۳۷۷ در نهایت مظلومیت، به دست گروه طالبان به شهادت رسید.
صارمی خبرنگاری جسور و بی‌باک بود که به حرفه خود عشق می‌ورزید و نقش خطیر و حساس خود را در آگاهی بخشی به جامعه به خوبی درک می‌کرد و ارتقای سطح آگاهی جامعه را دغدغه اصلی خود می‌دانست.
او از جمله خبرنگارانی بود که خوب می‌دانست پاکی و قداست حرفه خبرنگاری نباید تحت تأثیر افکار خاص جناحی قرار گیرد چراکه یک خبر می‌تواند جامعه‌ای را آشفته کند و یا گامی مهم در جهت سازندگی و پیشرفت بردارد.
تلاش صادقانه و اقدام به موقع شهید صارمی در افغانستان موجب شد تا دنیا، از ظلم و جوری که سال‌ها بر ملت مظلوم و در بند افغان می‌گذشت آگاه شود.
آری ۱۷ مرداد، نمادی از تلاش و سختکوشی کبوترانی است که عاشقانه و بیپروا در عرصه وسیع اطلاعرسانی جان خود را بر کف نهاده و با عشقی وصفناپذیر به کار و حرفه خود، پروازی بی‌پایان و خستگیناپذیر را دنبال میکنند.
روز خبرنگار، در حقیقت یادآور اراده عظیم مردان و زنانی است که برای بازگویی حقائق، پرچم مقدس اطلاعرسانی را بر دوش گرفته و چراغ راه جامعه خویش گشتهاند.
۱۷ مرداد یادآور زخمی است که قومی متعصب، وحشی و بیگانه از تعالیم نورانی اسلام و بی‌خبر از قوانین عمومی جهان بر پیکره رسانه نهادند.
شاید در یک جمله بتوان خبرنگار را اینگونه معنا کرد: خبرنگار یعنی شمعی که خود میسوزد تا جامعه روشن بماند.
گزارش الهام یگانه
