آیتالله جوادیآملی: قرآن از عالم والا نیافتاد، آویخته شد
یکی از مراجع تقلید شیعه در قم، گفت: اگر تفسیر بر اساس این اندیشه باشد که قرآن به زمین فرستاده شد، آن تفسیر بوی آب و خاک میدهد، نه بوی ملکوت، اما وقتی دیدگاه این باشد که قرآن از عالم والا آویخته شد، ما را به عالم ملکوت میرساند.
به گزارش خبرنگار ایلنا در قم، آیت الله عبدالله جوادی آملی، چهارشنبه شب در دومین شب از دوازدهمین همایش اساتید تفسیر قرآن کریم حوزه علمیه که در محل بیت مرحوم علامه طباطبایی(ره) در قم برگزار شد، ضمن تقدیر از مجمع عالی تفسیر قرآن حوزه و بیت مرحوم علامه، اظهار داشت: در ابتدا آنچه که درباره تفسیر و تفسیر المیزان و مباحث مربوط به کتاب آسمانی قرآن میتوان گفت این است که تفسیر فرع بر قرآن است.
وی افزود: غالب مفسرین که اکثرا از اهل سنت باشند، بحث کردهاند که بین انزال و تنزیل قرآن چه فرق است؟ اما در حقیقت نزول نیاندیشیدهاند؛ چون این نقیصه هست، لذا رهاوردی چون تفسیر المیزان علامه طباطبایی(ره) نداشتند.
این مرجع تقلید گفت: اگر اندیشه این باشد که قرآن همانند باران به زمین انداخته شده باشد که غالب مفسران اهل سنت این چنین فکر میکنند، باطن آن بوی آب و خاک میدهد و نه بوی ملکوت؛ اگر زمخشری عالم سرشناس اهل سنت را بنگرید، میبینید که خروجی تفسیر قرآن آنها، بوی آب و خاک میدهد؛ اما وقتی انسان بگوید قرآن به زمین انداخته نشده، بلکه آویخته شد، از طرفی حرفهای تفسیری او، بوی آب و خاک و از طرفی بوی ملکوت میدهد و این کاری بود که مرحوم علامه طباطبایی انجام داد.
وی با بیان اینکه قرآن همراهی دارد و آن علی(ع) و اولاد علی(ع) است، گفت: اهل بیت(ع) از عالم بالا آمدهاند و نه اینکه اینجا با هم آشنا شدهاند؛ از طرفی آشنایی دنیا این هنر را ندارد تا انسان را به حوض کوثر برساند.
آیت الله جوادی آملی افزود: هیچ عاملی نمیتواند قرآن را از اهل بیت(ع) و همین طور اهل بیت(ع) را از قرآن جدا کند، چون آنها با قرآن آمدند و با قرآن ماندند و با قرآن رفتند.
وی با تأکید بر اینکه قرآن منهای عترت، یعنی قرآن منهای قرآن؛ چون اینها با هم آمدهاند، گفت: ممکن نیست کسی زمینی فکر کند و قرآن را بفهمد؛ حبل متین اگر از آسمان آویخته نشده باشد و فقط افتاده باشد، مشکل خودش را هم نمیتواند حل کند، در حالی که این طور نیست؛ قرآن آویخته شده است.
این مفسر قرآن کریم تأکید کرد: ما معتقدیم طناب تفسیر قرآن از سوی خدا آویخته شده تا آن را بگیرید و به خدا برسید، نه اینکه این طناب افتاده باشد که با آن به هیچ جایی هم نرسید.
وی گفت: وقتی به سراغ اندیشههای علامه طباطبایی(ره) و مفسران بزرگ شیعه میروید، میبینید که تفسیرشان هم بوی آب و خاک میدهد و هم بوی ملکوت و این به دلیل نگاهشان به مقوله تفسیر است که معتقدند قرآن از عالم والا آویخته شده نه اینکه افتاده باشد.
آیت الله جوادی آملی در ادامه سخنان خود خطاب به اساتید تفسیر حاضر در جلسه گفت: قدر و مقام شهید بسیار والاست و همه ما در کشورمان سر سفره آنها هستیم، اما باید توجه کنیم که شهید تا نمیرد، زنده نمیشود؛ در حالی که یک دانشمند و عالم قبل از مرگ هم زنده است؛ البته این زنده بودن جدای از زندگی حیوانی است که آن را همه دارند.
وی افزود: انسان میتواند هم اکنون که در حوزه علمیه مشغول تحصیل است، همانند شهدا، یرزقونهم عندالله باشد؛ کاری که شهید باید جان بدهد و بعد بشود حی مرزوق عندالله، ما میتوانیم با مجاهدتهای علمی خود، زودتر به این مقام برسیم؛ پس چرا نرسیم؟
این مرجع تقلید در پایان، یاد و خاطره آیت الله مؤیدی قمی رئیس پیشین مجمع عالی تفسیر قرآن کریم حوزه علمیه که در حادثه دردناک منا جان به جان آفرین تسلیم کرد را گرامی داشت.