حسرت تربیتی یک معلم

یکی از معلمان قم، به مناسبت شروع سال تحصیلی جدید، یادداشتی را با عنوان " حسرت تربیتی یک معلم "، در اختیار خبرگزاری ایلنا قرار داد.

به گزارش ایلنا از قم، یادداشت محمدرضا کریمی مدرس زبان انگلیسی دبیرستانها و مراکز پیش دانشگاهی قم به شرح ذیل است:

حسرت تربیتی یک معلم

خداوندا مرا شایسته آن کن تا به دانش آموزان و دانش پژوهانم خدمت کنم.
با دستهایمان، روزی عشق، آرامش و سرور به آنها ببخش تا آنجا که نفرت هست عشق جاری سازم، آنجا که خطا هست بخشش بگسترم، آنجا که جدایی هست وصل بیافرینم، آنجا که لغزش هست حقیقت و راستی بیاورم، آنجا که تردید هست ایمان بنا کنم، آنجا که اندوه هست نور شادی منتشر کنم، بجای آنکه عشق دریافت کنم با فراموش کردن خویش مهر بورزم که با آن میتوان به همه چیز رسید.
به آنها بیاموزم با بخشایش است که بخشنده میشویم و زندگی ابدی می یابیم. تا چنین باوری را درآنها ایجاد کنم که زندگی از راههای پر پیچ و خم، ما را به پیش می برد. گاه به صخره بزرگی بر می خوریم اما باید یاد بگیریم مثل یک رود از کنار صخره، راهی برای ادامه دادن پیدا کنیم. گاهی چون آبشاری رها شویم و اگر به دره های تنگ رسیدیم بار اضافی، زیاده خواهی، تنگ نظری، مصرف زدگی، بی صبری را زمین بگذاریم و آسوده خاطر پیش برویم. جوانه های ایمان، نبوغ و بلوغ را باحرکت مدام و مستمر به سمت هدفی مشخص و نورانی سوق دهیم، و به آنها بیاموزم که عشق تنها وابستگی نیست، انحلال فردیت است درجمع و بیاموزم که محبت را ازمیان دیوارهای سنگی و نگاههای کینه توز و ازمیان لحظه های سلطه دیگران بگذرانیم و تقویت چنین باور است که ما را برای فروریختن آنچه کهنه است آفریده شده ایم! در ما دمیده اند که شور آفرین باشیم ما باید ثابت کنیم که مهرو زندگی شادی آفرین را بنا کنیم و نیاز دیگران را همچون نیاز خود تلقی کنیم، پس مراقب گل وجود خود باشید تا وجودتان سرشار از ایمان، عشق و پاکی و آرامش باشد، و بالاخره هنر وصله کردن تمام سوراخهایی که نمی دانم کدامین موش موزی در بغچه تواناییهایمان ایجاد کرده را…!!