خبرگزاری کار ایران

یک مبلغ حوزوی:

مرحوم دعاگو محبوب واقعی مردم بود

مرحوم دعاگو محبوب واقعی مردم بود
کد خبر : ۲۰۶۷۳۳

همواره نوای مردم و خواست مشروع آنها، توسط مرحوم دعاگو از تریبون نماز جمعه به گوش می رسید / آزادمرد زیست و آزادمرد رفت.

یکی از مبلغین حوزوی، در یادداشت کوتاهی، ضمن تسلیت درگذشت مرحوم حجت الاسلام و المسلمین دعاگو امام جمعه فقید شمیرانات، به ذکر خاطره ای از ایشان پرداخت.

به گزارش ایلنا، یادداشت حجت الاسلام علی عبدی انبوهی به شرح ذیل است:

بسمه تعالی
خبر ناگهانی بود دور از انتظار و ناگهانی. حضرت حجت الاسلام والمسلمین شیخ محسن دعاگو به دیار باقی شتافت؛ عالمی پرهیزگار فاضلی با تقوا، مجتهد و مجاهدی نستوه و شیرمردی ستودنی. خاطرات گرانبهایی از ایشان در ذهنم حک شده است؛ خاطره ای مربوط به سفر تبلیغی اینجانب به دعوت مردم شریف یکی از روستاهای شمیرانات در ماه مبارک رمضان حدود هفت سال قبل؛ خانه ای در اختیارم قرار دادند؛ بر اثر خرابی دودکش آن، تمامی خانواده راهی درمانگاهی در، " فشم " شدیم.

دخترم حنانه که در آن وقت طفلی شیرخواره بود، بیش ار همه اذیت شد. فردای آن روز مهمان بودیم؛ برای افطار، ایشان(مرحوم دعاگو) هم آمده بودند؛ تا سر سفره نشستم، دلجویی کردند و احوال پرسی و زبان به مزاح گشودند و مرا شرمنده محبتشان نمودند و بعد به خطاب به رئیس شورای روستا چنان سفارش کردند که تا آخر ماه مبارک رمضان پذیرایی مردم شریف آن دیار چند برابر شد و خاطره خوبی از آن به جا ماند. از این برخورد مردم بعد از سفارش ایشان، محبوبیت‌شان را در دل مردم فوق العاده یافتم و خواستم بدانم از چه روست که مردم ایشان را اینگونه دوست دارند و به او عشق می ورزند.

تا حوادثسالهای قبل ایشان را فردی دیدم که دغدغه مردم دارد؛ با فساد مخالفت شدیدی می کند و راه و یاد امام که همان راه مردم است پاس میدارد و همواره نوای مردم و خواست مشروع آنها، توسط ایشان از تریبون نماز جمعه به گوش می رسد. منتقدی است منصف و دلسوز و سربازی جانفشان برای نظام و انقلاب و رهبری. اقلیت تندرو که بویی از ادب نبرده اند، چندین مورد در اطراف مصلی جایگاه همیشگی او، به ایشان جسارت کردند که با برخورد شدید مردم مواجه شد. بعد از این حوادثدر شبی مهمان من بودند در مسجدی که امام جماعتش بودم؛ درمحله ای کم درآمد در امامزاده قاسم تجریش؛ نمی دانستم مسجد را هم ایشان ساخته و به مردم هدیه کرده است.

مردم با حرارت خاصی از الطاف او سخن می گفتند؛ بعد از شام، جلسه که خصوصی شد، زبان به شکوایه گشود که من در تمام عمرم با نام و یاد امام و انقلاب و شهدا زیستم؛ آنچه امام فرمود عمل کردم و بدان مفتخرم(و راست میگفت این جانباز و ایثار گر و آزاده شریف و مردمی) حالا کسانی که نه انقلاب را دیده اند و نه اهل مبارزه بوده اند، نه جنگ را، نه ولایت فقیه را میشناسند و نه امام و رهبری را، مرا متهم کرده اند به ضدیت به آنها و چیزی دشوار تر از آن نیست که بخواهند مرا از آنها جدا کنند؛ آنها دعاگو را نشناخته اند من سرباز این انقلاب و نظامم و مرا عهدی است که تا آخر عمر در این راه که خط امام و راه و خط مردم است بمانم و همانطور ماند و همانطور آزادمرد زیست و آزادمرد رفت و جالب است بدانند ذره ای از دنیا برای خود ذخیره نکرد.

او با آن موقعیت از دنیا، حتی یک خانه هم برای خود نخواست. چرا مردم عاشق او نباشند که صدای خود را از گلوی آن می شنوند؟ فقدانش ضربه ای سنگین برای مردم و تریبون مقدس نماز جمعه است. این فقدان را به پیشگاه حضرت ولیعصر(عج) مردم شریف و متدین شمیرانات و تمامی علاقمندانش، رهبری معظم انقلاب، خانواده ایشان و به خصوص آقازاده گرامی ایشان جناب حجت الاسلام شیخ حسن دعاگو عرض تسلیت دارم. راهش پر رهرو باد و یادش گرامی. خدا او را با اهل بیت عصمت و طهارت محشور فرماید.

ارسال نظر