حیات نباتی صنعت فولاد/ کمبود انرژی موجب توقف خط نورد تیرآهن جهان فولاد غرب شد

مصطفی احمدی‌پور، مدیرعامل شرکت جهان فولاد غرب در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا گفت: این شرکت در سال ۱۳۸۶ با ظرفیت تولید ۳۰۰ هزار تن مقاطع فولادی آغاز به کار کرد و ما یک شرکت صادرات محور هستیم.

وی، ماموریت اصلی جهان فولاد غرب را توسعه صادرات محصولات فولادی عنوان کرد و افزود: خوشبختانه طی سه سال متوالی یعنی ۱۴۰۰، ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ به عنوان بزرگترین صادرکننده تیرآهن در بخش خصوصی شناخته شدیم و حدود ۳۰ درصد صادرات تیرآهن کشور را تامین می‌کنیم.

چالش های پیش روی جهان فولاد غرب

مدیرعامل شرکت جهان فولاد غرب درباره عمده‌ترین چالش این شرکت، عنوان کرد: با توجه به اینکه یک صنعت انرژی‌بر محسوب می‌شویم همانند سایر شرکت‌های فولادی با کمبود انرژی به ویژه برق در تابستان و گاز در زمستان دست و پنجه نرم می‌کنیم.

احمدی‌پور ضمن ابراز تاسف گفت: در حال حاضر ۶ هفته خط نورد تیرآهن جهان فولاد غرب متوقف شده و این موضوع باعث می‌شود که متاسفانه مشتری صادراتی مان را از دست بدهیم؛ چرا که ما متعهد به مشتری صادراتی خود و طرف قرارداد هستیم و از  لحاظ بین المللی امتیاز منفی بسیار بزرگی برای ما محسوب می‌شود. عملا این محدودیت‌ها دست و پای ما را برای منعقد کردن قراردادهای بزرگتر محدود کرده است و قدرت تصمیم‌گیری را از واحد تولیدی می‌گیرد.

سرمایه‌گذاری در صنعت فولاد امری ضروری است

 وی با بیان اینکه بازگشت ارز حاصل از صادرات بزرگترین معضل ماست، افزود: متاسفانه قانون ثابتی در این زمینه وجود ندارد و بنابر قوانین کشور دائما این قانون ها تغییر کرده و می کند. در حال حاضر این شرایطی که در بازار حاکم است نه به سود تولیدکنندگان و نه دولت است و این وضعیت تنها برای دلال‌هایی که از کارت بازرگانی اجاره ای استفاده می‌کنند سودمند خواهد بود و عملاً برگشت ارزی وجود ندارد و دولت نیز هیچ گونه نقدی از این برگشت ارز به این صورت ندارد.

احمدی‌پور، سرمایه‌گذاری در صنعت فولاد را امری ضروری دانست و گفت: تولیدکنندگان علاوه بر سرمایه اولیه، نیازمند سرمایه در گردش برای تامین مواد اولیه هستند. سال‌های گذشته نیز سیاست‌های کلی بانک مرکزی سیاست‌های انقباضی بوده و این باعث شده که تامین ارز و تسهیلات برای تامین مواد اولیه مجموعه‌ها با دچار چالش مواجه شود.

حیات نباتی صنعت فولاد

وی در پایان اذعان داشت: قطعا بازنده اصلی این میدان در وهله اول تولیدکننده و سپس مصرف کننده است و متاسفانه صنعت فولاد به حالت یک بیمار مبتذلی درآمده که در حالت احتضار است و نیاز به خدمات و کمک‌های اولیه برای احیاء دارد؛ اگر دولت در کسری از زمان و حداقل زمان ممکن، فکری برای احیای این صنعت نکند قطعاً کشور دچار چالش می‌شود و با این وضعیت صنعت به سمت ورشکستی گرایش پیدا کرده است؛ چراکه پیش بینی آینده صنعت منطقی نیست و اکنون باید به حیات صنعت فولاد باشیم.