پشت‌پرده بازی ایران – قطر؛ حالا امیدوار باشید

به گزارش ایلنا، دریبل‌های ریز و بازی سریع مردان ایران قطری‌ها را عصبانی کرده بود و آنها برای جلوگیری از پیشروی بیشتر هافبک‌ها و مهاجمان ایران و کاهش تعداد گل‌های خورده، خطاهای سفت و سخت را راه چاره می‌دیدند. شدت خطا‌ها به گونه‌ای بود که برخی بازیکنان تیم ملی گاهی از درد به خود می‌پیچیدند و پزشکان تیم ملی بارها برای مداوای بازیکنان به داخل زمین آمدند.

این وضعیت در20 دقیقه پایانی بازی بیش از دیگر دقایق مشهود بود که صدای اعتراض نیمکت‌نشین‌های تیم ملی ایران را هم بارها درآورد و آنها با فریاد‌های خود به بازی خشن بازیکنان قطر اعتراض می‌کردند. البته بازی پرخطا و فیزیکی قطری‌ها از همان دقایق آغازین در دستور کار این تیم بود و به نظر می‌رسید عنابی‌ها در پی کسب یک تساوی بودند تا بازنده وارد بازی‌های جام ملت‌های آسیا نشوند.

به همین دلیل بود که کارلوس کی‌روش از حوالی دقیقه 60 تعویض‌هایش را کلید زد. گرچه این تعویض‌ها به گونه‌ای دیگر برداشت شد؛ شاید به باور بازی گرفتن از دیگر بازیکنان و سنجش عیار نیمکت‌نشین‌ها اما برای کی‌روش ضرورتی نداشت که عیار رامین رضاییان، اشکان دژاگه، مسعود شجاعی، مهدی ترابی و حتی روزبه چشمی را دوباره بسنجد. این تعویض‌ها به جهت کاستن از احتمال مصدومیت بازیکنانی بود که قرار است در ترکیب اصلی بازی با یمن به میدان بروند؛ راهی برای زدودن نگرانی از فضای حاکم بر تیم ملی در آستانه تورنمنت بزرگ جام ملت‌های آسیا.

وقتی سوت پایان بازی ایران و قطر که پشت درهای بسته و در حالی که هیچ خبرنگاری در ورزشگاه حضور نداشت، به صدا درآمد، سرمربی تیم ملی نفسی به راحتی کشید و در حالی که چندان از رفتار بازیکنان قطر راضی به نظر نمی‌رسید به سمت سرمربی این تیم رفت و تشریفات پس از بازی را انجام داد و راهی رختکن شد. حالا کی‌روش می‌تواند با آسودگی خاطر به تکرار ترکیبی بیندیشد که در بازی تدارکاتی با قطر به کار گرفت؛ ترکیبی که می‌تواند او را به سمت قهرمانی آسیا سوق دهد.

البته کی‌روش باز هم با مصائب اینچنینی مواجه خواهد بود. بازی‌هایی به مراتب سخت‌تر و خشن‌تر نیز سد راه تیم ملی است. شاید در همین مرحله مقدماتی که بازی‌ها به ظاهر ساده می‌آید همین چالش تکرار شود. بازی با عراق با وجود روابط خوب میان دو کشور احتمالا می‌تواند یکی از این بازی‌های سخت باشد. بی‌گمان عراقی‌ها نیز بازی سفت و سختی را در دستور کار خود قرار می‌دهند و این وضعیت در دیگر میادین نیز تکرار خواهد شد.

تیم ایران مدعی اول قهرمانی جام ملت‌های آسیا است و هرحربه‌ای به کار گرفته خواهد شد تا مقابل پیشروی این تیم گرفته شود. گرچه ما هم بی‌فکر و بیکار ننشسته‌ایم. این تیم مربی کارکشته و بازیکنان باتجربه‌ای در اختیار دارد که راه برون‌رفت از این پستی و بلندی‌ها را به خوبی می‌دانند اما تردیدی نیست که یک آسیا برای متوقف کردن تیم ملی فوتبال ایران برنامه و انگیزه دارد. شاید به همین دلیل است که به این تیم سخت امید بسته‌ایم؛ بیش از همیشه.